Όλοι μας έχουμε αισθανθεί κάποια στιγμή εξάντληση κατά τη διάρκεια μιας μέρας παρ΄όλο που μπορεί να έχουμε κοιμηθεί καλά το βράδυ. Σας έχει τύχει να μην μπορείτε να σηκωθείτε το πρωί από το κρεβάτι, αν και συμπληρώσατε 8 ώρες ύπνου; Γιατί μας συμβαίνει αυτό;
Μία νέα έρευνα έρχεται να μας λύσει όλες τις απορίες. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μπορεί να υποφέρουμε από μία διαταραχή ύπνου που ονομάζεται ιδιοπαθής υπερυπνία. Είναι μια νευρολογική διαταραχή, η οποία μέχρι πρότινος θεωρούνταν αρκετά σπάνια. Ωστόσο, νέα έρευνα δείχνει ότι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να έχουν ιδιοπαθή υπερυπνία από ό,τι θεωρούσαμε έως τώρα. Μάλιστα, μπορεί να είναι τόσο συχνή όσο και καταστάσεις όπως η επιληψία ή η διπολική διαταραχή, ισχυρίζονται οι επιστήμονες.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν μεγάλη υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, υπερβολικό ύπνο, δυσκολία στην αφύπνιση και αίσθημα σύγχυσης ή αποπροσανατολισμού όταν κάποιος σηκώνεται από το κρεβάτι.
Όσοι υποφέρουν από τη διαταραχή μπορεί να έχουν την επιθυμία να κοιμηθούν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αλλά σε αντίθεση με τα άτομα με ναρκοληψία που μπορεί να αποκοιμηθούν ξαφνικά, δεν θα νιώσουν αναζωογονημένοι από τον υπνάκο τους. Η εμφάνιση αυτών των συμπτωμάτων μπορεί να καταστήσει αδύνατη την ολοκλήρωση των καθημερινών δραστηριοτήτων, ενώ μπορεί να μειώσει την ποιότητα ζωής των πασχόντων από ιδιοπαθή υπερυπνία.
Η μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Neurology εξέτασε τα δεδομένα ύπνου 792 ατόμων για να μετρήσει πόσο διαδεδομένη είναι η διαταραχή ύπνου.
Τι έδειξε η μελέτη
Ο συγγραφέας της μελέτης David T. Plante, από το Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison, δήλωσε: «Ήταν δύσκολο να προσδιοριστεί ο επιπολασμός της ιδιοπαθούς υπερυπνίας, επειδή απαιτούνται δαπανηρές και χρονοβόρες εξετάσεις ύπνου για να γίνει μια διάγνωση. Εξετάσαμε δεδομένα από μια μεγάλη μελέτη ύπνου και διαπιστώσαμε ότι αυτή η πάθηση είναι πολύ πιο συχνή από ό,τι προηγούμενες εκτιμήσεις και επικρατεί εξίσου με κάποιες άλλες κοινές νευρολογικές και ψυχιατρικές καταστάσεις όπως η επιληψία, η διπολική διαταραχή και η σχιζοφρένεια».
Οι συμμετέχοντες με μέσο όρο ηλικίας τα 59 έτη ολοκλήρωσαν όλοι μια μελέτη ολονύκτιου ύπνου και μια μελέτη ύπνου κατά τη διάρκεια της ημέρας, η οποία μέτρησε πόσο γρήγορα αποκοιμήθηκαν στο πλαίσιο ενός μεσημεριανού ύπνου. Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης πόσο νυσταγμένοι ή κουρασμένοι ένιωθαν οι άνθρωποι κατά τη διάρκεια της ημέρας, τον χρόνο που αφιέρωσαν στον ύπνο και πόσες ώρες κοιμήθηκαν τις εργάσιμες ημέρες και τα Σαββατοκύριακα. Προσδιόρισαν ότι 12 άτομα είχαν πιθανώς ιδιοπαθή υπερυπνία, που αντιπροσωπεύει το 1,5% του συνόλου της μελέτης. Διαπιστώθηκε ότι τα άτομα με τη διαταραχή είχαν πιο σοβαρή υπνηλία, παρά το γεγονός ότι κοιμόντουσαν παρόμοιο ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από τους άλλους συμμετέχοντες.
Όσοι έπασχαν από τη διαταραχή χρειάστηκαν κατά μέσο όρο τέσσερα λεπτά για να αποκοιμηθούν το βράδυ και έξι λεπτά κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού ύπνου, σε σύγκριση με τον μέσο όρο 13 λεπτών τη νύχτα και 12 λεπτών κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού ύπνου για τα άτομα χωρίς τη διαταραχή. Τέλος, οι ερευνητές εξέτασαν την υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας σε άτομα με ιδιοπαθή υπερυπνία κατά μέσο όρο 12 ετών. Τα 10 άτομα που μελετήθηκαν συχνά παρουσίασαν χρόνια υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας, αν και αυτό το σύμπτωμα εξαφανίστηκε για τέσσερις από αυτούς.
