Ορισμένες φορές οι άνθρωποι παραβλέπουν τους κινδύνους που μπορεί να έχουν κάποιες αισθητικές επεμβάσεις. Μία τέτοια επέμβαση είναι και αυτή για την αλλαγή του χρώματος στα μάτια.

Το χρώμα στα μάτια μπορεί να αλλάξει με διάφορους τρόπους. Με εμφυτεύματα τα οποία μπορούν να αλλάξουν την εμφάνιση της ίριδας, με τατουάζ στην ίριδα ή με αποχρωματισμό με τη βοήθεια λέιζερ.

Αν και αυτές οι διαδικασίες μπορεί να δώσουν στους ανθρώπους την επιθυμητή εμφάνιση που επιδιώκουν, συνοδεύονται επίσης από μια σειρά από κινδύνους και επιπλοκές, ενώ μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και σε τύφλωση.

Η ίριδα είναι ο χρωματιστός δακτύλιος που περιβάλλει την κόρη. Είναι τόσο περίπλοκη η ύπαρξή της όσο και όμορφη.

Αποτελείται από δύο στρώματα λείων μυών (που δεν μπορούμε να ελέγξουμε). Αυτοί οι μύες είναι υπεύθυνοι για τη συρρίκνωση και την επέκταση του μεγέθους της κόρης και της ίριδας προκειμένου να ελέγξουν την ποσότητα του φωτός που εισέρχεται στο μάτι. Αυτοί οι μύες προστατεύουν επίσης τα ευαίσθητα κύτταρα υποδοχέων μέσα στο μάτι από μόνιμη βλάβη.

Από τι καθορίζεται το χρώμα των ματιών

Η ίριδα έχει επίσης δύο χρωματιστά στρώματα που περιέχουν μελανίνη και καθορίζουν το χρώμα των ματιών. Υπάρχουν έξι αναγνωρισμένα χρώματα: καφέ, μελί, φουντουκί, πράσινο, μπλε και γκρι.

Εάν έχετε πολλή χρωστική ουσία και στα δύο στρώματα, τα μάτια σας θα έχουν πιο σκούρο χρώμα – όπως είναι το καφέ, το πιο κοινό χρώμα των ματιών (που εμφανίζεται στο 80% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού).

Εάν έχετε λιγότερη χρωστική ουσία στο μπροστινό στρώμα, θα έχετε φουντουκί ή πράσινα μάτια (τα πιο σπάνια χρώματα, που βρίσκονται μόνο στο 2% του πληθυσμού). Όσοι έχουν λίγη ή καθόλου μελανίνη στο μπροστινό στρώμα θα έχουν μπλε ή γκρίζα μάτια.

Μέχρι πρότινος πραγματοποιούνταν χειρουργικές επεμβάσεις με σκοπό την αναδόμηση της ίριδας ή την αποκατάσταση κάποιου προβλήματος. Όμως οι αισθητικές επεμβάσεις για τη μόνιμη αλλαγή του χρώματος της ίριδας αρχίζουν πλέον να γίνονται πιο συχνές.

Χειρουργική κερατοχρωματισμού

Η χειρουργική κερατοχρωματισμού είναι ένα παράδειγμα μιας από αυτές τις διαδικασίες. Μια σειρά από μικρές τομές γίνονται με μια βελόνα στον κερατοειδή. Οι χρωστικές εισάγονται στο σημείο για να το αλλάξουν μόνιμα. Αυτή η τεχνική δεν είναι καινούρια, με μια ποικιλία χρωστικών να έχουν δοκιμαστεί, συμπεριλαμβανομένης της αιθάλης.

Χρήση λέιζερ

Ομοίως, η χρήση λέιζερ για την αφαίρεση χρωστικής από το εξωτερικό στρώμα της ίριδας μπορεί να αλλάξει τα καστανά μάτια σε ανοιχτό μπλε ή γκρι. Οι διαδικασίες αποχρωματισμού το κάνουν αυτό με την καύση της χρωστικής και των κυττάρων που παράγουν τη χρωστική ουσία χρησιμοποιώντας λέιζερ.

Αυτή η τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για να μεταβείτε από πιο σκούρα σε ανοιχτόχρωμα μάτια, ενώ δεν λειτουργεί αντιστρόφως. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι επί του παρόντος δεν είναι δυνατή η προσθήκη ή η εναπόθεση περισσότερης μελανίνης στην ίριδα, εάν ήδη απουσιάζει ή δεν υπάρχει πολύ μεγάλη ποσότητα. Αυτή η διαδικασία μπορεί να απαιτεί διάφορους κύκλους θεραπείας, αλλά είναι συνήθως μόνιμη.

Τόσο ο κερατοχρωματισμός όσο και ο αποχρωματισμός με λέιζερ ενέχουν σημαντικό κίνδυνο μόλυνσης καθώς θέτουν σε κίνδυνο τα εξωτερικά στρώματα του ματιού.

Αυτές οι διαδικασίες μπορούν επίσης να προκαλέσουν ευαισθησία στο φως και αλλαγές στην όραση - συμπεριλαμβανομένης της τύφλωσης, της λέπτυνσης και της διάτρησης του κερατοειδούς, του γλαυκώματος και του καταρράκτη. Μερικοί ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε διαδικασίες κερατοχρωματισμού παραπονέθηκαν ακόμη και για πόνο στα μάτια κατά τη διάρκεια των διαδικασιών μαγνητικής τομογραφίας.

Εμφυτεύματα σιλικόνης

Μια άλλη διαδικασία που χρησιμοποιούν μερικοί άνθρωποι για να αλλάξουν το χρώμα των ματιών τους είναι η τοποθέτηση εμφυτευμάτων σιλικόνης στα μάτια.

Αυτά τα εμφυτεύματα ενέχουν υψηλό κίνδυνο μόλυνσης και άλλων επιπλοκών όπως η αλλαγή του σχήματος του ματιού και ο τρόπος με τον οποίο το υγρό μέσα στο μάτι ασκεί πίεση στο οπτικό νεύρο. Καθώς αυτό το νεύρο ελέγχει την όραση, μπορεί να προκληθεί τύφλωση εάν συμπιεστεί.