Ενώ οι άγριοι χιμπατζήδες είναι γνωστό ότι καταναλώνουν μια ποικιλία φυτικής ύλης, οι ερευνητές είπαν ότι μπορεί να είναι δύσκολο να καταλάβουμε αν σκόπιμα αναζητούν φαρμακευτικά φυτά για να θεραπεύσουν ορισμένες παθήσεις τους, ή αν καταναλώνουν «παθητικά» φυτά που τυχαίνει να είναι φαρμακευτικά.
Στο Budongo Central Forest Reserve στην Ουγκάντα, οι ερευνητές, μαζί με καθηγητές από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης παρατήρησαν τη συμπεριφορά και την υγεία 51 άγριων χιμπατζήδων, που ανήκαν σε 2 κοινότητες.
Οι ερευνητές παρατήρησαν έναν αρσενικό χιμπατζή με τραυματισμένο χέρι να αναζητά και να τρώει τα φύλλα μιας φτέρης, κάτι που μπορεί να βοήθησε στη μείωση του πόνου και του πρηξίματος.
Επίσης κατέγραψαν έναν άλλο χιμπατζή με παρασιτική μόλυνση να καταναλώνει τον φλοιό ενός δέντρου, που ονομάζεται Scutia myrtina.
Η ομάδα εξέτασε επίσης τα φυτικά εκχυλίσματα ειδών δέντρων και βοτάνων, τα οποία υποπτεύονταν ότι καταναλώνονταν από τους χιμπατζήδες για να αυτοθεραπευτούν, επειδή αυτά είχαν αντιφλεγμονώδεις και αντιβιοτικές ιδιότητες.
Οι συγγραφείς βρήκαν ότι το 88% των φυτικών εκχυλισμάτων, είχαν αντιβακτηριακές ιδιότητες, σταματώντας την ανάπτυξη βακτηρίων, ενώ το 33% από αυτά, είχαν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
Το νεκρό ξύλο από ένα δέντρο της οικογένειας Dogbane (Alstonia boonei) έδειξε την ισχυρότερη αντιβακτηριακή δράση και είχε επίσης αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, υποδηλώνοντας ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία πληγών.
Φλοιός και ρητίνη από το δέντρο μαόνι της Ανατολικής Αφρικής (Khaya anthotheca) και φύλλα από φτέρη (Christella parasitica) βρέθηκαν να παρουσιάζουν ισχυρά αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα.
Τα αποτελέσματα έδειξαν, ότι οι χιμπατζήδες αναζήτησαν και έτρωγαν συγκεκριμένα φυτά για τις φαρμακευτικές τους επιδράσεις.
Τα φαρμακευτικά φυτά που αναπτύσσονται στο Budongo Central Forest Reserve θα μπορούσαν επίσης να είναι χρήσιμα για την ανάπτυξη νέων φαρμάκων για την αντιμετώπιση των προκλήσεων των ανθεκτικών στα αντιβιοτικά βακτηρίων και των χρόνιων φλεγμονωδών ασθενειών, σύμφωνα με τους ερευνητές.