Οι περίπλοκοι δεσμοί μεταξύ της αναπνοής και της ανάκτησης πληροφοριών από τη μνήμη μας αποκαλύφθηκαν από πρόσφατη επιστημονική έρευνα. Έχει αποδειχθεί ότι ο ρυθμός της αναπνοής μας μπορεί να επηρεάσει τη νευρική δραστηριότητα, επιδρώντας στις γνωστικές λειτουργίες όπως η συναισθηματική επεξεργασία και η ανάκληση μνήμης.
Μελέτες έδειξαν ότι η εισπνοή, ιδιαίτερα από τη μύτη, μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργία της μνήμης. Μέσα από αυτή τη μελέτη οι επιστήμονες θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε νέες θεραπευτικές προσεγγίσεις για τη γνωστική έκπτωση και τις καταστάσεις που σχετίζονται με τη μνήμη.
Ο ρόλος του ρυθμού της αναπνοής μας
Ο ρυθμός της αναπνοής μας δημιουργεί ηλεκτρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο, ενισχύοντας τη συναισθηματική κρίση και την ανάκληση μνήμης. Όλο αυτό είναι πιο έντονο κατά την εισπνοή από τη μύτη.
Η αμυγδαλή και ο ιππόκαμπος, περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με το συναίσθημα και τη μνήμη, επηρεάζονται σημαντικά από τον ρυθμό της αναπνοής, υποδηλώνοντας ότι η διαδικασία της αναπνοής μπορεί να ρυθμίσει τις λειτουργίες αυτών των περιοχών.
Η βαθιά, ελεγχόμενη αναπνοή, που χρησιμοποιείται συχνά σε πρακτικές ενσυνειδητότητας, μπορεί να βελτιώσει την ικανότητα της μνήμης μας.
Τι συμβαίνει στον εγκέφαλο όταν εστιάζουμε στην αναπνοή μας
Τα παραπάνω στοιχεία αποτελούν μέρος μιας μελέτης με επικεφαλής την Christina Zelano από το Πανεπιστήμιο Northwestern. Η ερευνητική ομάδα της Zelano πραγματοποίησε μια σειρά πειραμάτων σε ανθρώπους και διαπίστωσε ότι η ανάκληση μνήμης ήταν σημαντικά καλύτερη κατά την εισπνοή σε σύγκριση με την εκπνοή. Επίσης, η ανάκληση μνήμης λειτούργησε καλύτερα όταν τα άτομα ανέπνεαν από τη μύτη τους.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of Sport and Exercise Psychology έδειξε ότι η προσοχή που βασίζεται στην ενσυνειδητότητα, η οποία περιλαμβάνει την εστίαση στην αναπνοή κάποιου, αυξάνει την ικανότητα διατήρησης οπτικοχωρικών πληροφοριών σε σύντομες περιόδους. Αυτό υποδηλώνει ότι η βαθιά, ελεγχόμενη αναπνοή μπορεί να βελτιώσει την ικανότητα της μνήμης.
Ενώ η σχέση μεταξύ αναπνοής και μνήμης παραμένει ένα αναδυόμενο πεδίο, αυτά τα ευρήματα ανοίγουν το δρόμο για μελλοντική έρευνα και πιθανές θεραπευτικές εφαρμογές σε περιπτώσεις ασθενών που υποφέρουν από διαταραχές στη μνήμη τους.
