Μία νέα μελέτη διαπίστωσε ότι ο εγκέφαλος αρχίζει να γερνάει πιο γρήγορα στην ηλικία των 44 ετών. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να σας πιάσει πανικός αφού η έρευνα συμβουλεύει ότι τα συμπληρώματα κετόνης θα μπορούσαν ενδεχομένως να βοηθήσουν στην επιβράδυνση της γήρανσης του εγκεφάλου.
Σύμφωνα με την έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στις 3 Μαρτίου στο περιοδικό PNAS, η γήρανση του εγκεφάλου επιδεινώνεται δηλαδή εξελίσσεται ακόμα πιο γρήγορα στην ηλικία των 67 ετών.
Τα συμπεράσματα της νέας έρευνας συμφωνούν με εκείνα μιας διαφορετικής μελέτης, η οποία δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο Live Science και εξέτασε τη γήρανση χρησιμοποιώντας δείγματα αίματος. Όπως διαπίστωσε λοιπόν, οι περίοδοι επιταχυνόμενης γήρανσης λαμβάνουν χώρα γύρω στις ηλικίες 44 και 60.
Η νέα μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι η γήρανση του εγκεφάλου συνδέεται με την αντίσταση στην ινσουλίνη, στην οποία τα κύτταρα χρειάζονται περισσότερη ινσουλίνη από ό,τι συνήθως για να διατηρήσουν υπό έλεγχο το σάκχαρο στο αίμα. Επιπλέον, αποκάλυψε πρώιμες ενδείξεις ότι τα συμπληρώματα κετόνης μπορεί να προσφέρουν κάποια προστασία έναντι ορισμένων παραγόντων γήρανσης του εγκεφάλου.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα σαρώσεων εγκεφάλου από συνολικά 19.300 άτομα ηλικίας 18 έως 90 ετών. Για να μελετήσουν πώς συνδέονται οι διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου, η ομάδα εξέτασε δύο τύπους σαρώσεων εγκεφάλου: λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI), η οποία μετρά τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο και ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα.
Μέσω της ανάλυσής τους, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο εγκέφαλος αρχίζει να γερνάει πιο γρήγορα γύρω στα 44 και ότι η γήρανση επιταχύνεται σε μέγιστο ρυθμό γύρω στα 67. Μετά από αυτό το όριο, η γήρανση του εγκεφάλου αρχίζει να επιβραδύνεται, μέχρι να σταθεροποιηθεί ο ρυθμός γύρω στα 90. «Αυτό που δεν περιμέναμε ήταν ότι τα αποτελέσματα μπορεί να εμφανίζονταν ήδη από την ηλικία των 40 ετών», δήλωσε στο Live Science η ανώτερη συγγραφέας της μελέτης Lilianne Mujica-Parodi, νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Stony Brook.
Οι αλλαγές στον εγκέφαλο που παρατήρησαν οι ερευνητές έμοιαζαν με εκείνες που είχαν προηγουμένως τεκμηριωθεί στον εγκέφαλο ατόμων ηλικίας 50 έως 80 ετών με διαβήτη τύπου 2. Η Mujica-Parodi και η ομάδα της αναρωτήθηκαν αν οι αλλαγές προέκυψαν επειδή οι νευρώνες δεν ανταποκρίνονταν καλά στην ινσουλίνη, την ορμόνη που είναι υπεύθυνη για τη μεταφορά του σακχάρου από το αίμα στα κύτταρα.
Εξετάζοντας όλες τις σαρώσεις εγκεφάλου, οι οποίες περιελάμβαναν περιπτώσεις ατόμων με και χωρίς αντίσταση στην ινσουλίνη, η ομάδα διαπίστωσε ότι άτομα στα 40 τους με υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα παρουσίασαν ταχύτερη γήρανση του εγκεφάλου από άτομα της ίδιας ηλικίας χωρίς σημάδια αντίστασης στην ινσουλίνη.
Επιπλέον, σε όλες τις σαρώσεις, ορισμένα μέρη του εγκεφάλου γερνούσαν πιο γρήγορα από άλλα, έτσι οι ερευνητές αναρωτήθηκαν αν αυτές οι περιοχές του εγκεφάλου μπορεί να εξαρτώνται περισσότερο από την ινσουλίνη.
Είναι γνωστό ότι μια πρωτεΐνη που ονομάζεται GLUT4 βασίζεται στην ινσουλίνη για να μεταφέρει το σάκχαρο στα κύτταρα. Έτσι, η ομάδα στράφηκε στον Άτλαντα του εγκεφάλου Allen, ο οποίος περιλαμβάνει δεδομένα για τη δραστηριότητα του γονιδίου GLUT4, και διαπίστωσε ότι οι περιοχές ταχείας γήρανσης εξαρτώνται περισσότερο από το GLUT4.
Οι περιοχές του εγκεφάλου που καθυστερούν τη γήρανση, από την άλλη πλευρά, είχαν υψηλότερα επίπεδα πρωτεΐνης που μετακινεί τις κετόνες στα κύτταρα, υποδηλώνοντας ότι αυτές οι περιοχές χρησιμοποιούν κετόνες ως εναλλακτική πηγή ενέργειας.
