Η τεχνητή γλυκαντική ουσία σουκραλόζη χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο της ζάχαρης. Από την κατανάλωσή της μπορεί να γλιτώνετε περιττές θερμίδες αλλά ταυτόχρονα έχετε να αντιμετωπίσετε μία συνέπεια. Ποια είναι αυτή; Όπως αποδείχθηκε ανοίγει την όρεξη.
Σε μια τυχαία δοκιμή, όταν μια ομάδα 75 ενηλίκων ήπιαν ένα ρόφημα που περιείχε σουκραλόζη, παρατηρήθηκε αυξημένη ροή αίματος στον υποθάλαμο - ένα μέρος του εγκεφάλου που βοηθά στον έλεγχο της όρεξης.
Αντίθετα, όταν οι ίδιοι συμμετέχοντες ήπιαν ένα ρόφημα με σακχαρόζη (γνωστή και ως επιτραπέζια ζάχαρη), παρατηρήθηκε μια επίδραση άμβλυνσης της πείνας. Τα περιφερειακά επίπεδα γλυκόζης αυξήθηκαν και αυτό αντιστοιχούσε σε μειωμένη ροή αίματος στον υποθάλαμο. Δύο ώρες μετά την κατανάλωση σακχαρόζης, οι συμμετέχοντες ανέφεραν σημαντικά χαμηλότερα επίπεδα πείνας συγκριτικά με τα αποτελέσματα από την κατνάλωση σουκραλόζης.
Τα ευρήματα, τα οποία υποστηρίζονται από την αρχική έρευνα σε τρωκτικά, υποδηλώνουν ότι τα γλυκαντικά χωρίς θερμίδες μπορεί στην πραγματικότητα να μην είναι χρήσιμα για την απώλεια βάρους ή για τη μείωση της λαχτάρας για ζάχαρη μακροπρόθεσμα. Στην πραγματικότητα, φαίνεται να αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο ο υποθάλαμος επικοινωνεί με άλλα μέρη του εγκεφάλου.
Η σουκραλόζη είναι 600 φορές πιο γλυκιά από τη σακχαρόζη αλλά με μηδενικές θερμίδες. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει «μια αναντιστοιχία μεταξύ της προσδοκίας της θερμιδικής πρόσληψης και της απουσίας πραγματικής ενέργειας», εξηγούν οι συγγραφείς.
«Αν το σώμα σας δεν παίρνει τις θερμίδες που περιμένει, αυτό θα μπορούσε να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος προετοιμάζεται και αντιδρά με λαχτάρα προς αυτές τις ουσίες με την πάροδο του χρόνου», προειδοποιεί η επιβλέπουσα της μελέτης, ενδοκρινολόγος Kathleen Alanna Page από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια.
Η Page και η ομάδα της λένε ότι είναι ζωτικής σημασίας οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του Splenda και παρόμοιων γλυκαντικών στην υγεία να διερευνηθούν με περαιτέρω έρευνα, ειδικά επειδή έως και το 40% των Αμερικανών ενηλίκων καταναλώνουν τακτικά αυτά τα υποκατάστατα ζάχαρης.
Η πρόσφατη δοκιμή περιελάμβανε 75 συμμετέχοντες ηλικίας μεταξύ 18 και 35 ετών που υποβλήθηκαν σε τρεις παρεμβάσεις ο καθένας, λαμβάνοντας εξετάσεις αίματος και σαρώσεις εγκεφάλου πριν και μετά. Την πρώτη ημέρα, ήπιαν ένα ρόφημα με σουκραλόζη. Την δεύτερη ημέρα, ήπιαν ένα ρόφημα με σακχαρόζη. Και την τρίτη μέρα, ήπιαν ένα ποτήρι νερό. Όλα τα ποτά είχαν μια άγλυκη γεύση κεράσι, έτσι οι συμμετέχοντες δεν γνώριζαν τη διαφορά. Η σειρά των ποτών τυχαιοποιήθηκε για κάθε συμμετέχοντα και το κενό μεταξύ των συνεδριών ήταν μεταξύ δύο ημερών έως και δύο μηνών.
Σε αντίθεση με την κατανάλωση πραγματικής ζάχαρης, η κατανάλωση σουκραλόζης δεν προκάλεσε αύξηση των περιφερικών επιπέδων γλυκόζης ή ορμονών όπως η ινσουλίνη και το πεπτίδιο 1 που μοιάζει με γλυκαγόνη (GLP-1), και βοηθούν στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα. «Το σώμα χρησιμοποιεί αυτές τις ορμόνες για να πει στον εγκέφαλο ότι καταναλώσατε θερμίδες, προκειμένου να μειώσει την πείνα», εξηγεί η Page. «Η σουκραλόζη δεν είχε αυτό το αποτέλεσμα – και οι διαφορές στις ορμονικές αποκρίσεις στη σουκραλόζη σε σύγκριση με τη ζάχαρη ήταν ακόμη πιο έντονες σε συμμετέχοντες με παχυσαρκία», πρόσθεσε.
Αυτό υποδηλώνει ότι τα μεταβολικά σήματα στο σώμα συνδέονται στενά με την εγκεφαλική δραστηριότητα. Όταν η σουκραλόζη αλληλεπιδρά με τα μικρόβια του εντέρου, για παράδειγμα, προηγούμενες μελέτες έχουν βρει ότι μπορεί να βλάψει την απόκριση του οργανισμού στη γλυκόζη. Ίσως αυτό τροφοδοτεί επίσης τη μοναδική υποθαλαμική απόκριση που προσδιορίζεται στην τρέχουσα έρευνα.
