Οι ερευνητές αποκάλυψαν μια συσχέτιση μεταξύ της μειωμένης πρόσληψης οξυγόνου και της παρατεταμένης διάρκειας ζωής σε πείραμα που έκαναν στο εργαστήριο σε ποντίκια. Ο Robert Rogers από το Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης και οι συνεργάτες του παρουσίασαν τα ευρήματά τους σε άρθρο που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό PLOS Biology.
Οι ερευνητές σύγκριναν τη διάρκεια ζωής των ποντικιών που ζούσαν σε κανονικά επίπεδα ατμοσφαιρικού οξυγόνου (περίπου 21%) με τη διάρκεια ζωής των ποντικιών που, στην ηλικία των 4 εβδομάδων, μεταφέρθηκαν σε περιβάλλον διαβίωσης με χαμηλότερο ποσοστό οξυγόνου (11% - παρόμοιο με αυτό που συναντάται σε υψόμετρο 5000 μέτρων).
Η μελέτη διαπίστωσε ότι τα ποντίκια σε περιβάλλον περιορισμένου οξυγόνου ζούσαν περίπου 50% περισσότερο από αυτά που είχαν φυσιολογικά επίπεδα οξυγόνου. Τα ποντίκια με «περιορισμό οξυγόνου» παρουσίασαν επίσης καθυστερημένη έναρξη νευρολογικών προβλημάτων που σχετίζονται με τη γήρανση. Η μελέτη, ωστόσο, δεν καθόρισε τον ακριβή μηχανισμό μέσω του οποίου ο περιορισμός του οξυγόνου παρατείνει τη διάρκεια ζωής.
Ο Rogers διευκρίνισε ότι, «καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η χρόνια συνεχής υποξία (11% οξυγόνο, ισοδύναμο με αυτό στο Everest Base Camp) παρατείνει τη διάρκεια ζωής κατά 50% και καθυστερεί την εμφάνιση της νευρολογικής ανικανότητας σε ένα μοντέλο γήρανσης ποντικού. «Ενώ ο θερμιδικός περιορισμός είναι η πιο ευρέως αποτελεσματική και καλά μελετημένη παρέμβαση για την αύξηση της διάρκειας ζωής και της υγείας, αυτή είναι η πρώτη φορά που ο «περιορισμός οξυγόνου» αποδεικνύεται ωφέλιμος σε ένα μοντέλο γήρανσης θηλαστικών» πρόσθεσε.
Αυτή είναι η πρώτη μελέτη που καταδεικνύει ότι ο «περιορισμός οξυγόνου» παρατείνει τη διάρκεια ζωής σε ένα μοντέλο γήρανσης θηλαστικών. Επίσης, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο περιορισμός του οξυγόνου δεν επηρέασε την πρόσληψη τροφής, υποδηλώνοντας ότι άλλοι μηχανισμοί παρατείνουν τη διάρκεια ζωής των ποντικιών. Ωστόσο, θα χρειαστεί εκτενής πρόσθετη έρευνα.
