Το γλαύκωμα είναι η κύρια αιτία μη αναστρέψιμης τύφλωσης στον κόσμο. Αν και αυτή η οφθαλμική παθολογία εμφανίζεται συνήθως σε ασθενείς άνω των 40 ετών, υπάρχουν διάφορες αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν γλαύκωμα σε νεότερα άτομα, όπως το συγγενές, το νεανικό, το γλαύκωμα που προκαλείται από στεροειδή, το τραυματικό γλαύκωμα, το μελαγχρωματικό γλαύκωμα και το φλεγμονώδες γλαύκωμα, λέει ο Pedro Pablo Rodríguez Calvo, από τη Μονάδα Γλαυκώματος του Οφθαλμολογικού Ινστιτούτου Fernández-Vega.
Γνωστό ως νόσος που προσβάλλει το οπτικό νεύρο, το οποίο είναι υπεύθυνο για την παροχή πληροφοριών στον εγκέφαλο, το γλαύκωμα «μπορεί να οδηγήσει σε ολική απώλεια της όρασης εάν δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, καθώς στα αρχικά του στάδια δεν έχει συμπτώματα- είναι μια σιωπηλή παθολογία».
Τα συμπτώματα που είναι σοβαρά και δείχνουν ότι κάτι δεν πάει καλά επειδή η νόσος είναι πολύ προχωρημένη είναι:
- Ξαφνική απώλεια της όρασης
- Έντονος πόνος στο μάτι ή στο μέτωπο
- Ερυθρότητα στο μάτι
- Ναυτία και εμετός ή όραση με ουράνιο τόξο.
Ο Rodríguez Calvo επιμένει στη σημασία των «τακτικών οφθαλμολογικών ελέγχων, τόσο για τους ασθενείς με οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος, όσο και για τους νεαρούς μυωπικούς ασθενείς για να ελέγχουν το πίσω μέρος των ματιών τους και να διασφαλίζουν ότι η υγεία των ματιών τους είναι επαρκής». Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό σε αυτούς τους ασθενείς, καθώς «ένας υπερμυωπικός οφθαλμός μπορεί να έχει προδιάθεση να αναπτύξει άλλες οπτικές αλλοιώσεις, όπως αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, μυωπική ωχροπάθεια, αλλοιώσεις του οπτικού νεύρου ή γλαύκωμα».
Επί του παρόντος, οι θεραπείες για τη νόσο αυτή βασίζονται σε απλές ή συνδυασμένες οφθαλμολογικές σταγόνες, με χειρουργικές τεχνικές που κυμαίνονται από τη χρήση λέιζερ έως την εμφύτευση προθέσεων και βαλβίδων ή τη χειρουργική επέμβαση συριγγιοποίησης.
Γλαύκωμα σε παιδιά κάτω των 20 ετών
Τα άτομα κάτω των 20 ετών μπορούν να αναπτύξουν γλαύκωμα, συγκεκριμένα δύο τύπων: συγγενές και νεανικό. Το συγγενές γλαύκωμα αναγνωρίζεται συνήθως από μια κλασική τριάδα κατά το πρώτο έτος της ζωής, η οποία, στο 80% των περιπτώσεων, περιλαμβάνει επιφορά, βλεφαρόσπασμο και φωτοφοβία.
Τα προσβεβλημένα βρέφη συχνά παρουσιάζουν δακρύρροια και ερυθρότητα των οφθαλμών, θολερότητα του κερατοειδούς και διόγκωση του οφθαλμού που προκαλείται από τη διάταση του ανώριμου οφθαλμού λόγω της αυξημένης ενδοφθάλμιας πίεσης. Η διάγνωση αυτή πρέπει να τεθεί από οφθαλμίατρο προκειμένου να διενεργηθεί πλήρης εξέταση, και μερικές φορές είναι απαραίτητο να διενεργηθεί η εξέταση υπό καταστολή για να διευκολυνθεί η συνεργασία του ασθενούς.
Το νεανικό γλαύκωμα έχει συχνότητα εμφάνισης 1 σε κάθε 300.000 άτομα ηλικίας κάτω των 20 ετών. «Εμφανίζεται συνήθως μεταξύ των ηλικιών 5 και 18 ετών, αν και μπορεί να εμφανιστεί και αργότερα», λέει ο ίδιος, και συνήθως διαγιγνώσκεται σε μυωπικούς νέους. «Σε αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να προσφέρεται γενετική συμβουλευτική στα άτομα με τη μετάλλαξη που προκαλεί τη νόσο, ενημερώνοντάς τα ότι υπάρχει 50% κίνδυνος μετάδοσης της μετάλλαξης στους απογόνους τους», λέει ο Rodríguez Calvo.
Χρωστικό γλαύκωμα και μυωπία
Ένα δευτερογενές γλαύκωμα σχετικής σημασίας μεταξύ των νέων είναι το μελαγχρωματικό γλαύκωμα. Πρόκειται για μια νόσο που σχετίζεται με άλλη γνωστή αιτία που τελικά οδηγεί σε πρόβλημα με τη ρύθμιση της ενδοφθάλμιας πίεσης. «Αυτός ο τύπος γλαυκώματος οφείλεται σε κακή θέση της ίριδας, η οποία μπορεί να τρίβεται πάνω στο φακό. Αυτή η οφθαλμική ανατομία του ασθενούς είναι που δημιουργεί την εμφάνιση αυτής της παθολογίας, με τους νεαρούς άνδρες ασθενείς και τους μυωπικούς ασθενείς να είναι οι πιο επηρεαζόμενοι», εξηγεί.
Η μυωπία είναι σήμερα μια πανδημία που πλήττει κυρίως τον νεαρότερο πληθυσμό, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Υπολογίζεται ότι έξι στους δέκα νέους είναι μυωπικοί, δηλαδή πάνω από τα μισά παιδιά σχολικής ηλικίας.