Υπολογίζεται ότι ένα σημαντικό ποσοστό του πολιτισμού πάσχει από προβλήματα ακοής, αλλά πολλοί από αυτούς δεν το γνωρίζουν ή δεν του δίνουν σημασία. Η πιο συνηθισμένη απώλεια ακοής είναι η «πρεσβυακοΐα, δηλαδή η απώλεια ακοής λόγω ηλικίας».
Ως εκ τούτου, όπως δήλωσε στο CuídatePlus ο Jaume Forner, διευθυντής εκπαίδευσης στην Aural Centros Auditivos, «οι ηλικιωμένοι, από την ηλικία των 65 ετών και μετά, αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο ποσοστό των ατόμων με απώλεια ακοής».
Όμως το ποσοστό αυτό μπορεί να είναι υψηλότερο, καθώς ζούμε σε μια ολοένα και πιο θορυβώδη κοινωνία (ακούμε πολύ δυνατά μουσική, χρησιμοποιούμε πολύ ακουστικά, οι πόλεις μας είναι θορυβώδεις...) και αυτό, λέει ο ειδικός, «κάνει τους χρήστες ακουστικών βαρηκοΐας να είναι όλο και νεότεροι».
Γιατί χάνουμε την ακοή μας, οι αιτίες
Υπάρχουν διάφορες αιτίες που μπορούν να επηρεάσουν την ακοή, αλλά οι πιο συνηθισμένες είναι η ηλικία και οι αστικοί και δυνατοί θόρυβοι. «Η γήρανση είναι μία από τις κύριες αιτίες απώλειας ακοής», λέει ο Forner. Αυτό συμβαίνει επειδή, με την ηλικία, «τα αισθητήρια κύτταρα του εσωτερικού αυτιού φθείρονται και μπορεί να οδηγήσουν σε σταδιακή μείωση της ακουστικής ικανότητας». Αυτή η κατάσταση, γνωστή ως πρεσβυακοΐα, «είναι συχνή σε άτομα άνω των 60 ετών».
Από την άλλη πλευρά, η παρατεταμένη έκθεση σε συνεχή δυνατό θόρυβο σε αστικό περιβάλλον «μπορεί και βλάπτει τα ακουστικά κύτταρα του εσωτερικού αυτιού, οδηγώντας σε απώλεια ακοής λόγω θορύβου». Η έκθεση σε συνηθισμένους αστικούς ήχους όπως η κυκλοφορία, τα αεροπλάνα, τα τρένα, οι κατασκευές και άλλοι περιβαλλοντικοί ήχοι «μπορεί να προκαλέσει βλάβη στην ακοή».
Είναι τόσο σημαντική η σχέση μεταξύ αυτών των θορύβων και της ακοής που μελέτες έχουν δείξει ότι «οι άνθρωποι που ζουν κοντά σε αεροδρόμια είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από απώλεια ακοής λόγω της συνεχούς έκθεσης σε θόρυβο αεροσκαφών».
Ηλικία και απώλεια ακοής
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, η ηλικία είναι μία από τις αιτίες της απώλειας ακοής. Και δεν χρειάζεται να είστε πολύ μεγάλης ηλικίας για να αρχίσετε να χάνετε την ακοή σας. Σύμφωνα με τον Forner, αυτή αρχίζει «να αναπτύσσεται από την ηλικία των 50 ετών περίπου και συνήθως πρόκειται για συμμετρική απώλεια ακοής, δηλαδή και στα δύο αυτιά, και επηρεάζει την ευαισθησία της ακοής στις υψηλές συχνότητες». Η αιτία αυτής της απώλειας είναι τόσο απλή όσο «η σταδιακή φθορά που λαμβάνει χώρα στον κοχλία και στις ακουστικές οδούς με την πάροδο των ετών».
Άνθρωποι που δεν γνωρίζουν ότι δεν ακούνε
Όσον αφορά το ποσοστό των ανθρώπων που δεν γνωρίζουν ότι έχουν απώλεια ακοής, η πραγματικότητα είναι ότι είναι δύσκολο να εκτιμηθεί, εν μέρει «επειδή η απώλεια ακοής συνήθως εμφανίζεται σταδιακά. Συνήθως είναι οι κοντινοί τους άνθρωποι που αντιλαμβάνονται ότι το άτομο αρχίζει να ακούει άσχημα... Αλλά συνήθως χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να το συνειδητοποιήσει το άτομο που πάσχει».
Σημάδια ότι δεν ακούμε
Υπάρχουν πολύ σαφείς ενδείξεις ότι χάνουμε την ακοή μας. Μερικά παραδείγματα είναι τα εξής:
- Ανεβάζουμε την ένταση της τηλεόρασης πάνω από την κανονική και οι συγγενείς μας πρέπει να καλύπτουν τα αυτιά τους...
- Να νιώθουμε άβολα σε συναντήσεις με θόρυβο στο παρασκήνιο, καθώς δεν καταλαβαίνουμε πολύ καλά τη συζήτηση.
- Να ζητάμε να επαναλαμβάνονται πράγματα αρκετές φορές.
- Να μην ακούμε αν μας μιλούν από πίσω.
- Απομονώνοντας τους εαυτούς μας. Αρχίζουμε να σταματάμε να κάνουμε πράγματα που μας άρεσαν, όπως να πηγαίνουμε στο θέατρο ή στον κινηματογράφο ή να συναντιόμαστε για καφέ.
Συνέπειες της κακής ακοής
Η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά είναι μία από τις κύριες συνέπειες της μη καλής ακοής. «Είναι γνωστό ότι ένα άτομο που δεν ακούει καλά και δεν διορθώνει την απώλεια ακοής του χάνει την επιθυμία για κοινωνικοποίηση και μπορεί να τείνει να απομονωθεί από το περιβάλλον του, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει άγχος και κατάθλιψη και μπορεί ακόμη και να επιταχύνει τη γνωστική επιδείνωση, στις πιο ακραίες περιπτώσεις», προειδοποιεί ο Forner.
Ωστόσο, προσθέτει, «ένα άτομο με απώλεια ακοής με την κατάλληλη προσαρμογή ακουστικού βαρηκοΐας μπορεί να συνεχίσει να απολαμβάνει τη ζωή στο έπακρο». Η συμβουλή του είναι να απευθυνθούμε σε έναν ειδικό αμέσως μόλις διαπιστώσουμε απώλεια ακοής, προκειμένου να βρούμε την καλύτερη λύση και «να αποφύγουμε την απομόνωση και τα ψυχολογικά προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει, καθώς και να αποτρέψουμε την επιτάχυνση της γνωστικής φθοράς».
Λύσεις για την απώλεια ακοής
Μία από τις λύσεις για την απώλεια ακοής είναι η χρήση ακουστικών βαρηκοΐας, αν και όλα εξαρτώνται από το είδος της απώλειας ακοής και την προέλευσή της, καθώς, όπως επισημαίνει ο Forner, «υπάρχουν απώλειες ακοής που προέρχονται από προβλήματα διαπερατότητας ή μεσαίου αυτιού, τα οποία μπορούν να αντιμετωπιστούν χειρουργικά ή με φάρμακα και τα οποία μπορούν να λύσουν σχεδόν πλήρως το πρόβλημα». Στην περίπτωση ορισμένων τύπων και βαθμών απώλειας, «θα πρέπει να χρησιμοποιούνται και άλλες εμφυτεύσιμες προθέσεις ακοής, όπως κοχλιακά εμφυτεύματα, εμφυτεύματα μέσου ωτός, οστεοενσωματούμενες προθέσεις...».
