Καθιστική ζωή: Πώς επηρεάζει την καρδιά σας - Τι δείχνει μελέτη

Καθιστική ζωή: Πώς επηρεάζει την καρδιά σας - Τι δείχνει μελέτη
Τετάρτη, 20/11/2024 - 18:29

Η καθιστική ζωή δεν είναι καθόλου ωφέλιμη για την καρδιά σας.

Ακόμη και άτομα που αθλούνται τακτικά ενδέχεται να αντιμετωπίζουν αυξημένο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας ή καρδιαγγειακού θανάτου, αν περνούν περισσότερες από δέκα ώρες καθημερινά σε καθιστική στάση. Αυτά είναι τα ευρήματα μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό JACC και παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας.

Η έρευνα βασίστηκε σε δεδομένα από τη βάση υγείας UK Biobank, περιλαμβάνοντας σχεδόν 90.000 άνδρες και γυναίκες με μέση ηλικία τα 62 έτη. Οι συμμετέχοντες φορούσαν επιταχυνσιόμετρα στον καρπό για μια εβδομάδα, καταγράφοντας τις κινήσεις τους. Διαπιστώθηκε ότι κατά μέσο όρο περνούσαν 9,4 ώρες ημερησίως σε καθιστική δραστηριότητα.

Μετά από οκτώ χρόνια παρακολούθησης, οι ερευνητές εντόπισαν ότι περισσότερες από 10,6 ώρες καθιστικής ζωής ημερησίως σχετίζονταν με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας και θανάτου από καρδιαγγειακά αίτια. Ωστόσο, ο κίνδυνος για κολπική μαρμαρυγή και έμφραγμα του μυοκαρδίου αυξανόταν σταδιακά με την πάροδο του χρόνου, χωρίς απότομες μεταβολές.

Για όσους συμμετείχαν στη μελέτη και τηρούσαν τη σύσταση για τουλάχιστον 150 λεπτά μέτριας ή έντονης σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα, η αρνητική επίδραση της καθιστικής ζωής μειωνόταν όσον αφορά την κολπική μαρμαρυγή και τα εμφράγματα. Παρ’ όλα αυτά, ο αυξημένος κίνδυνος καρδιακής ανεπάρκειας και θνησιμότητας παρέμενε σημαντικός.

Οι ειδικοί τόνισαν ότι η αντικατάσταση μόλις 30 λεπτών καθιστικής δραστηριότητας την ημέρα με οποιαδήποτε μορφή φυσικής κίνησης μπορεί να ωφελήσει την υγεία της καρδιάς. Στη μελέτη, η μέτρια έως έντονη δραστηριότητα μείωσε τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας κατά 15% και τη θνησιμότητα από καρδιαγγειακά κατά 10%. Ακόμη και η ήπια δραστηριότητα είχε θετική επίδραση, μειώνοντας την πιθανότητα καρδιακής ανεπάρκειας κατά 6% και τη θνησιμότητα κατά 9%.

Η μελέτη αναγνώρισε ορισμένους περιορισμούς, όπως την πιθανή ανακρίβεια των επιταχυνσιόμετρων στον εντοπισμό της στάσης του σώματος, γεγονός που μπορεί να οδήγησε σε σύγχυση μεταξύ του χρόνου ορθοστασίας και καθιστικής ζωής.