Μια σημαντική μελέτη 20 ετών για τον καρκίνο του μαστού έρχεται να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε την πρόληψη. Στόχος των επιστημόνων είναι να βοηθήσουν τους γιατρούς να προβλέπουν και να προλαμβάνουν την εμφάνιση καρκίνου του μαστού, πριν ακόμη εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια.
Στη διάρκεια αυτών των δύο δεκαετιών, 110.000 γυναίκες από όλη τη Βρετανία συμμετείχαν, προσφέροντας εκατοντάδες χιλιάδες δείγματα αίματος και στοιχεία για τον τρόπο ζωής τους. Η προσπάθειά τους δημιούργησε μια μοναδική βάση δεδομένων, η οποία αποκάλυψε σημαντικές πληροφορίες για τους παράγοντες κινδύνου που συνδέονται με την ασθένεια.
Η μελέτη «Breast Cancer Now Generations Study» είναι από τις μεγαλύτερες και πιο διαρκείς έρευνες για τον καρκίνο του μαστού παγκοσμίως. Με την καθοδήγηση του Ινστιτούτου Έρευνας για τον Καρκίνο στο Λονδίνο, η μελέτη αυτή έφερε στο φως γενετικές μεταβολές και παράγοντες τρόπου ζωής που συνδέονται με την ανάπτυξη της νόσου, δίνοντας ελπίδα για καλύτερη πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση στο μέλλον.
Καρκίνος του μαστού: Οι 7 παράγοντες κινδύνου
1. Γενετικές μεταβολές
Η μελέτη αποκάλυψε πάνω από 300 μεταβολές στο DNA που συνδέονται με τον καρκίνο του μαστού. Αν και κάθε μία από αυτές τις αλλαγές έχει μικρή επίδραση, όταν συνδυάζονται, μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο σημαντικά. Η ανακάλυψη αυτή επιτρέπει τη δημιουργία ενός «γενετικού σκορ κινδύνου» για την ταυτοποίηση γυναικών υψηλού κινδύνου, ακόμη κι αν δεν έχουν οικογενειακό ιστορικό.
2. Οικογενειακό ιστορικό
Περίπου 1 στις 10 περιπτώσεις καρκίνου του μαστού συμβαίνει σε γυναίκες με άμεσους συγγενείς (μητέρα, αδελφή, κόρη) που έχουν νοσήσει. Η μελέτη δείχνει ότι ο αριθμός των γυναικών συγγενών και η ηλικία τους επηρεάζουν τον κίνδυνο, επιτρέποντας ακριβέστερες προβλέψεις.
3. Έναρξη της περιόδου σε νεαρή ηλικία
Η πρώιμη έναρξη της περιόδου συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού, καθώς τα κορίτσια που ξεκινούν νωρίς εκτίθενται σε ορμόνες για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Ο τρόπος ζωής παίζει επίσης ρόλο, αφού η παιδική παχυσαρκία και η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας συμβάλλουν στην πρώιμη εμμηναρχή.
4. Έλλειψη φυσικής δραστηριότητας
Η φυσική δραστηριότητα μειώνει τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού τόσο πριν όσο και μετά την εμμηνόπαυση. Η μελέτη δείχνει ότι ακόμη και οι ήπιες δραστηριότητες, όπως η κηπουρική ή οι δουλειές του σπιτιού, μπορεί να συμβάλλουν στην προστασία από την ασθένεια.
5. Τεκνοποίηση και εγκυμοσύνη
Η γέννηση παιδιών μακροπρόθεσμα μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του μαστού, αν και αυξάνει ελαφρώς τον κίνδυνο εμφάνισης ενός επιθετικού τύπου καρκίνου (τριπλά αρνητικού) αμέσως μετά την εγκυμοσύνη. Δέκα χρόνια μετά την τεκνοποίηση, οι γυναίκες έχουν μειωμένο κίνδυνο σε σχέση με εκείνες που δεν έχουν αποκτήσει παιδιά.
6. Υψηλά επίπεδα ορμονών γονιμότητας
Τα υψηλά επίπεδα αντιμυλλέριου ορμόνης (AMH) πριν την εμμηνόπαυση συνδέονται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού. Οι γυναίκες με υψηλά επίπεδα AMH τείνουν να μπαίνουν στην εμμηνόπαυση αργότερα, κάτι που από μόνο του αποτελεί παράγοντα κινδύνου.
7. Ηλικία Εμμηνόπαυσης
Η ηλικία έναρξης της εμμηνόπαυσης είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου. Η έρευνα δείχνει ότι η κατανάλωση αλκοόλ, η αυξημένη σωματική μάζα και η αύξηση βάρους σχετίζονται με καθυστερημένη εμμηνόπαυση, κάτι που αυξάνει τον κίνδυνο.
