Μια μετα-ανάλυση 22 προηγούμενων μελετών η οποία περιελάμβανε 29 τυχαιοποιημένες, ελεγχόμενες δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν από ερευνητές από το Southeast University και το Πανεπιστήμιο Xizang Minzu στην Κίνα επιβεβαιώνει ότι η κατανάλωση σκόρδου συνδέεται με χαμηλότερα επίπεδα σακχάρου και χοληστερίνης.
Η γλυκόζη και τα λιπίδια είναι βασικά θρεπτικά συστατικά για το σώμα, τα οποία παρέχουν ενέργεια. Αποτελούν τη βάση μιας μεγάλης ποικιλίας δομικών στοιχείων. Οι σύγχρονες δίαιτες μπορούν συχνά να προκαλέσουν μία σειρά προβλημάτων υγείας, αν δεν εφαρμοστούν σωστά. Επίσης, ορισμένες συνήθειες, από την κατανάλωση αλκοόλ έως την ρουτίνα άσκησης, μπορούν επίσης να έχουν αντίκτυπο στα επίπεδα σακχάρου και λίπους του σώματος.
«Σε υγιή άτομα, ο μεταβολισμός της γλυκόζης και των λιπιδίων ρυθμίζεται με ακρίβεια», γράφουν οι ερευνητές στη δημοσιευμένη εργασία τους.
Τι προκαλούν τα υψηλά επίπεδα σακχάρου και χοληστερίνης
«Οι διαταραχές του μεταβολισμού της γλυκόζης και των λιπιδίων μπορεί να οδηγήσουν σε μια σειρά από χρόνιες ασθένειες, συμπεριλαμβανομένης της αθηροσκλήρωσης, του διαβήτη και της λιπώδους νόσου του ήπατος», τονίζουν οι ερευνητές.
Το σκόρδο, εν τω μεταξύ, έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλει στην καλή υγεία, ενώ έχει συνδεθεί στο παρελθόν με τη ρύθμιση των λιπιδίων καθώς και με τα επίπεδα γλυκόζης σε μεμονωμένες μελέτες.
Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι οι επιπτώσεις από την κατανάλωση σκόρδου παραμένουν θετικές. Όσοι συμπεριέλαβαν το σκόρδο στη διατροφή τους βρέθηκαν να έχουν χαμηλότερα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, περισσότερη λεγόμενη «καλή» χοληστερόλη με τη μορφή λιποπρωτεϊνών υψηλής πυκνότητας (HDL), και λιγότερη από τη λεγόμενη «κακή» χοληστερόλη.
Είναι ενδιαφέρον ότι τα επίπεδα τριγλυκεριδίων δεν φάνηκαν να επηρεάζονται. Τα δεδομένα δεν είναι αρκετά περιεκτικά για να αποδείξουν την άμεση σχέση αιτίας και αποτελέσματος αλλά η συσχέτιση υποδηλώνει έντονα ότι το σκόρδο θα μπορούσε να είναι ένας ... νόστιμος τρόπος για να διαχειριστούμε τα επίπεδα γλυκόζης και λιπιδίων. Περισσότερες έρευνες και πιο εστιασμένες μελέτες θα μπορούσαν να βοηθήσουν να διευκρινιστεί τι ακριβώς συμβαίνει.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, οι δοκιμές που πραγματοποιήθηκαν κυμαίνονταν σε διάρκεια από τρεις εβδομάδες έως ένα χρόνο και περιελάμβαναν μελέτες που χρησιμοποίησαν πολλές διαφορετικές μορφές σκόρδου: ωμό σκόρδο, παλαιωμένο εκχύλισμα σκόρδου και δισκία σκόνης σκόρδου.
