Ακόμη και άτομα που δεν θα εμφανίσουν την πάθηση αργότερα στη ζωή τους, με διάγνωση στην ηλικία των 50 ετών, θα μπορούσαν να δουν το προσδόκιμο ζωής τους να μειώνεται έως και έξι χρόνια όταν παρουσιάσουν πρώιμο διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με ανάλυση δεδομένων από 19 χώρες.
Οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο The Lancet Diabetes & Endocrinology, υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη ανάπτυξης και εφαρμογής παρεμβάσεων που αποτρέπουν ή καθυστερούν την εμφάνιση διαβήτη, ειδικά καθώς ο επιπολασμός του διαβήτη στους νεότερους ενήλικες αυξάνεται παγκοσμίως.
Τα αυξανόμενα επίπεδα παχυσαρκίας, η κακή διατροφή και η αυξημένη καθιστική συμπεριφορά οδηγούν σε ταχεία αύξηση του αριθμού των περιπτώσεων διαβήτη τύπου 2 παγκοσμίως. Το 2021, 537 εκατομμύρια ενήλικες υπολογίζεται ότι είχαν διαβήτη παγκοσμίως, με έναν αυξανόμενο αριθμό να διαγιγνώσκεται σε μικρότερες ηλικίες.
Ο διαβήτης τύπου 2 αυξάνει τον κίνδυνο ενός ατόμου για μια σειρά επιπλοκών, όπως καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικό, προβλήματα στα νεφρά και καρκίνο. Προηγούμενες εκτιμήσεις έχουν δείξει ότι οι ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 πεθαίνουν, κατά μέσο όρο, έξι χρόνια νωρίτερα από τους ενήλικες χωρίς διαβήτη.
Ωστόσο, υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά με το πώς αυτή η μέση μείωση του προσδόκιμου ζωής ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία κατά τη διάγνωση.
Όσο νωρίτερα διαγνώστηκε ένα άτομο με διαβήτη τύπου 2, τόσο μεγαλύτερη ήταν η μείωση του προσδόκιμου ζωής του. Συνολικά, κάθε δεκαετία παλαιότερης διάγνωσης του διαβήτη συσχετίστηκε με περίπου τέσσερα χρόνια μειωμένου προσδόκιμου ζωής.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από τον πληθυσμό των ΗΠΑ, υπολογίστηκε ότι τα άτομα με διαβήτη τύπου 2 που διαγνώστηκαν σε ηλικίες 30, 40 και 50 ετών πέθαναν κατά μέσο όρο περίπου 14, 10 και 6 χρόνια νωρίτερα, αντίστοιχα, από τα άτομα χωρίς την πάθηση.
Αυτές οι εκτιμήσεις ήταν ελαφρώς υψηλότερες στις γυναίκες (16, 11 και 7 έτη, αντίστοιχα) από ό,τι στους άνδρες (14, 9 και 5 έτη, αντίστοιχα). Τα ευρήματα ήταν σε γενικές γραμμές παρόμοια σε αναλύσεις που χρησιμοποιούν δεδομένα της ΕΕ, με τις αντίστοιχες εκτιμήσεις να είναι περίπου 13, 9 ή 5 χρόνια.
Ο διαβήτης τύπου 2 μπορεί να προληφθεί εάν εντοπιστούν και προσφερθεί υποστήριξη σε αυτούς που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο – είτε πρόκειται για αλλαγές στη συμπεριφορά τους είτε για παροχή φαρμάκων για τη μείωση του κινδύνου.
Υπάρχουν όμως και διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να επιδιώξουμε ως κοινωνία, συμπεριλαμβανομένων των σχετιζόμενων με την παραγωγή τροφίμων, των αλλαγών στο δομημένο περιβάλλον για να ενθαρρύνουμε περισσότερη σωματική δραστηριότητα κ.λπ.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η πλειονότητα της μείωσης του προσδόκιμου ζωής που σχετίζεται με τον διαβήτη οφειλόταν σε «αγγειακούς θανάτους», θανάτους που σχετίζονται με καταστάσεις όπως καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο και ανευρύσματα. Άλλες επιπλοκές, όπως ο καρκίνος συνέβαλαν επίσης στη μείωση του προσδόκιμου ζωής.
Τα ευρήματα, υποστηρίζουν την ιδέα ότι όσο νεότερο είναι ένα άτομο όταν αναπτύσσει διαβήτη τύπου 2, τόσο περισσότερη ζημιά συσσωρεύει το σώμα του από τον εξασθενημένο μεταβολισμό του. Αλλά τα ευρήματα υποδηλώνουν επίσης ότι η έγκαιρη ανίχνευση του διαβήτη με προληπτικό έλεγχο ακολουθούμενη από εντατική διαχείριση της γλυκόζης θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη μακροπρόθεσμων επιπλοκών από την πάθηση.
«Δεδομένης της επίδρασης που θα έχει ο διαβήτης τύπου 2 στις ζωές των ανθρώπων, η πρόληψη, ή τουλάχιστον η καθυστέρηση της εμφάνισης της πάθησης θα πρέπει να αποτελεί επείγουσα προτεραιότητα» αναφέρουν οι επιστήμονες.
