Oι ερευνητές αξιολόγησαν προοπτικά τη συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης ξηρών καρπών και των αλλαγών στη γνωστική απόδοση σε διάστημα δύο ετών σε μια ισπανική κοόρτη ηλικιωμένων ενηλίκων που διατρέχουν κίνδυνο γνωστικής έκπτωσης.
Οι συμμετέχοντες συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο συχνότητας φαγητού που αξιολόγησε τη συνήθη πρόσληψη διαφορετικών ειδών διατροφής τον περασμένο χρόνο. Η κατανάλωση ξηρών καρπών ήταν λιγότερο από μία μερίδα κάθε εβδομάδα, μία έως δύο μερίδες κάθε εβδομάδα, τρεις έως έξι μερίδες κάθε εβδομάδα και επτά ή περισσότερες μερίδες κάθε εβδομάδα. Το εκπαιδευμένο προσωπικό αξιολόγησε τη γνωστική απόδοση κατά την έναρξη και μετά από δύο χρόνια.
Οκτώ νευροψυχολογικά τεστ πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια προσωπικών συνεντεύξεων. Τα γνωστικά τεστ τυποποιήθηκαν σε ένα z-score για κάθε συμμετέχοντα χρησιμοποιώντας τη μέση και τυπική απόκλιση των βασικών δεδομένων.
Ξηροί καρποί και κατανάλωση
Η μελέτη περιελάμβανε 6.630 συμμετέχοντες με μέσο όρο ηλικίας τα 65 έτη, με τις γυναίκες να αντιπροσωπεύουν το 48,4% της κοόρτης της μελέτης. Η ημερήσια μέση κατανάλωση ξηρών καρπών ήταν 1,7 g και 43,7 g στη χαμηλότερη και υψηλότερη κατηγορία κατανάλωσης κατά την έναρξη, αντίστοιχα. Τα καρύδια ήταν ο ξηρός καρπός με τη μεγαλύτερη κατανάλωση. Τα άτομα με τη μεγαλύτερη κατανάλωση είχαν υψηλότερη εκπαίδευση, καλύτερη τήρηση της μεσογειακής διατροφής και υψηλότερη σωματική δραστηριότητα από εκείνα με τη μικρότερη πρόσληψη ξηρών καρπών.
Επιπλέον, υπήρχαν λιγότεροι καπνιστές και καταθλιπτικά άτομα στην υψηλότερη κατηγορία κατανάλωσης. Οι συμμετέχοντες με την υψηλότερη πρόσληψη είχαν επίσης χαμηλότερη περίμετρο μέσης και δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) από εκείνους με τη χαμηλότερη πρόσληψη.
Παρατηρήθηκε μια θετική συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης ξηρών καρπών και των αλλαγών στη γνωστική απόδοση σε διάρκεια δύο ετών. Σε πολυμεταβλητά μοντέλα, μια μερίδα ξηρών καρπών καθημερινά συνδέθηκε με πιο ευνοϊκές αλλαγές στη γενική γνωστική λειτουργία.
Οι συμμετέχοντες που κατανάλωναν τρεις έως έξι μερίδες ξηρών καρπών κάθε εβδομάδα είχαν καλύτερη εξέλιξη της γνωστικής τους απόδοσης στα δύο χρόνια από εκείνους που κατανάλωναν λιγότερο από μία μερίδα κάθε εβδομάδα.
Στη μελέτη, η υψηλότερη κατανάλωση ξηρών καρπών συσχετίστηκε με πιο ευνοϊκές αλλαγές στη γενική γνωστική λειτουργία, υποδεικνύοντας έτσι μια πιθανή συσχέτιση δόσης-απόκρισης. Παρατηρήθηκαν επίσης αλληλεπιδράσεις μεταξύ της κατάθλιψης και της πρόσληψης ξηρών καρπών, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα άτομα με συμπτώματα κατάθλιψης στην αρχή ήταν πιθανό να ωφεληθούν περισσότερο από την κατανάλωση ξηρών καρπών.
Συνολικά, η υψηλότερη κατανάλωση ξηρών καρπών μπορεί να καθυστερήσει τη γνωστική εξασθένηση για δύο χρόνια σε μεγαλύτερους, υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενήλικες με μεταβολικό σύνδρομο. Ωστόσο, απαιτούνται πρόσθετες επιδημιολογικές και κλινικές μελέτες για να επιβεβαιωθούν αυτά τα ευρήματα προτού γίνουν διατροφικές συστάσεις για την καθυστέρηση ή την πρόληψη της άνοιας και της γνωστικής εξασθένησης.
