Ο καρκίνος του ήπατος είναι μια ασθένεια κατά την οποία σχηματίζονται κακοήθη κύτταρα στους ιστούς αυτού του οργάνου.
Η πρόγνωση αυτής της πάθησης θα ποικίλλει ανάλογα με το πότε εντοπίζεται. «Το θεμελιώδες πρόβλημα είναι ότι ο καρκίνος του ήπατος εμφανίζει τα δικά του συμπτώματα μόνο όταν βρίσκεται σε πολύ προχωρημένο στάδιο», λέει στο CuídatePlus ο Manuel Romero, πρόεδρος της Ισπανικής Ένωσης για τη Μελέτη του Ήπατος (AEHH), επισημαίνοντας ότι είναι σύνηθες να εντοπίζεται αυτός ο όγκος, ο οποίος είναι ήδη αρκετά προχωρημένος, και ότι είναι «εντελώς ασυμπτωματικός».
Για τον λόγο αυτό, το κλειδί έγκειται στην πρόβλεψη της εμφάνισης των σημείων που μπορεί να προκαλέσει αυτή η παθολογία, διότι όταν εμφανιστούν «έχουμε πολύ λίγες επιλογές», επιμένει ο ειδικός. Στο πλαίσιο αυτό, τονίζει ότι η διάγνωση του καρκίνου του ήπατος σε πρώιμο στάδιο σημαίνει πενταετή επιβίωση 90%, ποσοστό που πέφτει στο 5% σε προχωρημένο στάδιο. Προκειμένου να εντοπιστεί εγκαίρως, υπάρχουν δύο σημαντικά στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη: οι παράγοντες κινδύνου και η πρόληψη.
Όσον αφορά το προφίλ του ατόμου που είναι πιο πιθανό να πάσχει από αυτόν τον καρκίνο, ο Romero εξηγεί ότι πρόκειται για άτομα με ηπατική νόσο, η οποία μπορεί να οφείλεται σε κατανάλωση αλκοόλ, μεταβολική δυσλειτουργία, λιπώδες ήπαρ, ηπατίτιδα ή αυτοάνοση παθολογία. «Οποιαδήποτε από αυτές τις αιτίες αρχίζει να δημιουργεί χρόνιες βλάβες και, από εκεί και πέρα, τίθενται οι βάσεις για την ανάπτυξη του όγκου». Ο κύριος παράγοντας που αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης αυτού του καρκίνου είναι η ίνωση (παθολογική αύξηση του συνδετικού ιστού σε ένα όργανο).
Ο ειδικός σχολιάζει ότι το συκώτι καθεαυτό είναι ασυμπτωματικό, καθώς δεν έχει νεύρα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο οργανισμός δεν προειδοποιεί για την παρουσία όγκου στο όργανο αυτό. Αυτό δεν συμβαίνει, για παράδειγμα, με τον καρκίνο του παχέος εντέρου ή του στομάχου, όπου «η ανάπτυξη του όγκου επηρεάζει τις νευρικές δομές» και, ως εκ τούτου, προκαλεί προειδοποιητικά σήματα.
Σε περίπτωση που η ασθένεια αυτή προκαλέσει συμπτώματα, «το φάσμα των κλινικών εκδηλώσεων είναι πολύ ευρύ», αναφέρει ο πρόεδρος της ΑΕΗΧ. Ορισμένες από τις πιο συνηθισμένες είναι οι εξής:
- Υπογλυκαιμία.
- Διάρροια.
- Κόπωση.
- Ασθένεια.
- Έλλειψη όρεξης.
- Απώλεια βάρους
- Ναυτία ή έμετος.
Ωστόσο, ο Romero επαναλαμβάνει ότι τα συμπτώματα που μπορεί να προκαλέσει αυτή η παθολογία είναι πολύ ποικίλα και τα περισσότερα από αυτά συμπίπτουν με εκείνα άλλων ιατρικών προβλημάτων.
Πώς να ανιχνεύσετε έγκαιρα τον καρκίνο του ήπατος
Καθώς η κύρια αιτία για την ανάπτυξη του καρκίνου είναι η χρόνια ηπατική νόσος, «το πρώτο πράγμα που πρέπει να γνωρίζουμε είναι αν ένα άτομο έχει υγιές ήπαρ ή όχι». Στο πλαίσιο αυτό, «εργαζόμαστε για την αναζήτηση πρώιμων βιοδεικτών που κατά κάποιο τρόπο διαστρωματώνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου και, σε όσους έχουν υψηλότερο κίνδυνο, χρησιμοποιούμε απεικονιστικές τεχνικές, ιδίως υπερήχους σε πρώτη γραμμή και αξονική και μαγνητική τομογραφία σε δεύτερη γραμμή», εξηγεί ο Romero.
Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα, περίπου οι μισοί από όλους τους όγκους του ήπατος στην Ισπανία διαγιγνώσκονται σε προγράμματα έγκαιρης διάγνωσης. «Όταν έχω στο ιατρείο μου έναν ασθενή με ηπατική νόσο και κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, τον ελέγχω κάθε έξι μήνες με τη χρήση υπερήχων», προσθέτει ο ειδικός, ο οποίος εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι οι άλλες μισές περιπτώσεις εντοπίζονται αυθόρμητα: «Πρόκειται για ασθενείς που δεν γνώριζαν ποτέ ότι είχαν ηπατική νόσο και δεν συμμετείχαν σε κανένα πρόγραμμα ελέγχου.
Τέλος, παρά την καθυστερημένη εμφάνιση του καρκίνου του ήπατος, και παρόλο που είναι «μείζον πρόβλημα, έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να προληφθεί» μέσω αλλαγών στον τρόπο ζωής. Εν προκειμένω, με τη μη κατανάλωση αλκοόλ, την ισορροπημένη διατροφή και τη σωματική άσκηση, η ηπατική νόσος μπορεί να αποφευχθεί και, κατά συνέπεια, «ο κίνδυνος καρκίνου του ήπατος μπορεί να μειωθεί στο μισό».