Κατά τη διάρκεια των Σαββατοκύριακων και των διακοπών, είναι σύνηθες να βλέπουμε ομάδες ανδρών και γυναικών να παίρνουν τα ποδήλατά τους για να κάνουν ποδηλασία.

Πρόκειται για μια δραστηριότητα που γίνεται συνήθως για αρκετές ώρες, η οποία μερικές φορές οδηγεί σε δυσφορία και μερικές φορές σε πόνο που σχετίζεται με το κάθισμα και τη στάση του σώματος στο ποδήλατο κατά τη διάρκεια αλλά και στο τέλος της δραστηριότητας.

Συγκεκριμένα, οι ποδηλάτες διαφόρων επιπέδων προπόνησης έχουν συχνότητα εμφάνισης περινεϊκού ή ηβικού πόνου σε σύγκριση με άλλα αθλήματα περίπου 10,2% και παρουσιάζουν ένα κοινό μοτίβο διαφόρων παραπόνων και ενοχλήσεων στη γεννητικοουρογεννητική συσκευή λόγω του υψηλού χρόνου άσκησης του πεντάλ ή λόγω ακατάλληλης εφαρμογής του ποδηλάτου, λανθασμένης τεχνικής ή ανεπαρκούς προπόνησης. Δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπουμε άνδρες και γυναίκες επαγγελματίες ποδηλάτες να αλλάζουν τη στάση του σώματός τους, να σηκώνονται στα πεντάλ ή να καταλήγουν σχεδόν ανίκανοι να περπατήσουν μόλις τελειώσει ο αγώνας ή μια σκληρή προπόνηση.

Σε επίπεδο ψυχαγωγίας, αυτά τα παράπονα είναι συμπτωματικά σε γονείς που επιστρέφουν στην ποδηλασία με τους γιους και τις κόρες τους μετά από χρόνια χωρίς να έχουν κάνει ποδήλατο και οι οποίοι αναφέρουν οξύ πόνο.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κύρια περιοχή που εμπλέκεται στην ποδηλασία είναι ο ισχιακός κόνδυλος και το περίνεο, όπου ο μείζων γλουτιαίος είναι το κύριο μαξιλάρι στην περιοχή που στηρίζεται στη σέλα. Η επαναλαμβανόμενη πίεση της θέσης κάμψης του ισχίου και του κορμού κατά την πετάλιση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη συμπίεση των νευρικών δομών και των αιμοφόρων αγγείων. Ωστόσο, είναι σύνηθες να ακούγονται ορισμένοι (αρνητικοί) μύθοι σχετικά με την ποδηλασία στη γεννητική συσκευή. Υπό αυτή την έννοια, αξίζει να θυμηθούμε έναν όρο στην αργκό αυτού του αθλήματος όπως η «αντι-προστατική σέλα» που μπορεί να αποδεικνύει τη χρήση της για την αποφυγή αρνητικών συνεπειών στην περιοχή του προστάτη. Για το λόγο αυτό, έχουν χρησιμοποιηθεί επιστημονικά στοιχεία για τη μελέτη των πιθανών σχέσεων που μπορεί να έχει η δραστηριότητα του πεντάλ με τις σχετικές παθολογίες, με ελάχιστα αδιάσειστα στοιχεία.

Ποδηλασία και πίεση στο περίνεο

Μια από τις πιο εντυπωσιακές παθολογίες τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες ποδηλάτες είναι η σεξουαλική δυσλειτουργία, μια πτυχή που θα μπορούσε να οφείλεται στην πίεση στο περίνεο, η οποία μπορεί να παραχθεί σε μεγαλύτερο βαθμό στην ορεινή ποδηλασία για μεγάλες περιόδους που δημιουργούν συμπίεση και παραίσθηση στην περιοχή των γεννητικών οργάνων μετά την άσκηση. Στην ίδια κατεύθυνση, η ανδρική υπογονιμότητα έχει μελετηθεί σε σχέση με τον μηχανισμό της ποδηλασίας με στενά ρούχα που θέτει σε κίνδυνο τη θερμορύθμιση του όσχεου στους άνδρες, αν και με ασαφή αποτελέσματα. Ομοίως, η συστροφή των όρχεων και ο καρκίνος των όρχεων έχουν περιγραφεί ως πιθανές παθολογικές καταστάσεις λόγω της κίνησης του πεντάλ και των επαναλαμβανόμενων κρούσεων στο όσχεο. Ωστόσο, όπως αναφέρει η Εl País, η επιστημονική βιβλιογραφία δεν μπόρεσε να συμπεράνει μια σημαντική σχέση.

Η προστατίτιδα, η οποία συνδέεται με τη χρήση ακατάλληλης σέλας και η οποία θα μπορούσε να αυξήσει τις τιμές του PSA, έχει αναλυθεί σε σχέση με τις μεγάλες περιόδους ποδηλασίας. Ωστόσο, η ποδηλασία για μεγάλα χρονικά διαστήματα (άνω των 4 ωρών) δεν οδηγεί σε αύξηση των ειδικών προστατικών αντιγόνων.

Μια άλλη πιθανή σχετική παθολογία σε άνδρες και γυναίκες ποδηλάτες είναι η αιματουρία (αίμα στα ούρα) ως αποτέλεσμα της πίεσης της σέλας που προκαλεί φλεγμονή του προστάτη και της ουρήθρας, καθώς και οι επαναλαμβανόμενες κρούσεις στο περίνεο σε μαθήματα spinning ή ορεινής ποδηλασίας θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αυτήν.

Ωστόσο, οι αναγνώστες μας που είναι ενθουσιώδεις ποδηλάτες δεν θα πρέπει να ανησυχούν, καθώς, όπως είπαμε, οι πιθανές παθολογίες που αναφέρθηκαν παραπάνω έχουν ελάχιστες επιστημονικές αποδείξεις, οπότε δεν θα πρέπει να αποτελούν λόγο ανησυχίας. Η παγίδευση του αιδοιϊκού νεύρου είναι η πιο συχνή πάθηση σε ποδηλάτες, άνδρες και γυναίκες, με μούδιασμα των γεννητικών οργάνων και έχει υψηλό επίπεδο επιστημονικής τεκμηρίωσης. Το νεύρο μπορεί να επηρεαστεί όταν συμπιέζεται από την πίεση στη σέλα, προκαλώντας νευροπάθεια λόγω μειωμένης αγγειακής τροφοδοσίας της αιδοιϊκής αρτηρίας, η οποία είναι πιο συχνή σε άτομα άνω των 50 ετών και λιγότερο συχνή σε προπονημένα άτομα που κάνουν ποδήλατο για πολλά χρόνια/ώρες. Ομοίως, εάν η κατάσταση αυτή προστεθεί σε πολύ έντονη και παρατεταμένη δραστηριότητα (μεγάλες διαδρομές με επαναλαμβανόμενες κρούσεις), θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερο αρνητικό αντίκτυπο στο πυελικό έδαφος, και είναι πιο έντονη στις γυναίκες ποδηλάτισσες, ενώ θα μπορούσε να επηρεάσει άλλες δυσλειτουργίες, όπως απώλεια ευαισθησίας στην περιοχή του κόλπου ή ακράτεια ούρων.

Τι μπορείτε να κάνετε για να αποφύγετε τα προβλήματα κατά τη διάρκεια της ποδηλασίας

Για όλους αυτούς τους λόγους, μεταξύ των δραστηριοτήτων που μπορούν να πραγματοποιηθούν για την ανακούφιση της νευροπάθειας του αιδοιϊκού νεύρου είναι οι εξής:

• Συμπεριλάβετε ρουτίνες που μειώνουν την πίεση στην περιοχή του περινέου και στα γεννητικά όργανα, όπως ξεκούραση κατά τη διάρκεια της προπόνησης, ξεκούραση στα πετάλια χωρίς να ακουμπάτε στη σέλα ή αύξηση του ύψους της σέλας. Το ύψος της σέλας πρέπει να προσαρμόζεται στο ύψος του ποδηλάτη, έτσι ώστε το πόδι να είναι μεταξύ 25-30 μοιρών όταν βρίσκεται σε έκταση με το πεντάλ στο χαμηλότερο σημείο του πεντάλ.
• Συνιστάται μια αυλάκωση στη σέλα για να αποφεύγεται η πίεση στο περίνεο, φαρδιά στο πίσω μέρος, χωρίς μύτη ή εύκαμπτη μύτη, κατασκευασμένη από τζελ, με κεκλιμένη θέση κατά το πετάλι για τους άνδρες (τιμόνι στο ίδιο ύψος ή χαμηλότερα από τη σέλα), ενώ για τις γυναίκες συνιστάται μια λιγότερο κεκλιμένη θέση πεταλιού (τιμόνι στο ίδιο ύψος ή ελαφρώς υψηλότερα από τη σέλα) και μια πιο επίπεδη επιλογή σέλας (η αυλάκωση στη σέλα δεν είναι απαραίτητη).
• Κατά το πετάλισμα, το πίσω μέρος της σέλας μαλακώνει το ισχιακό κύρτωμα, ενώ το μπροστινό μέρος είναι στενότερο, ώστε τα πόδια (μηροί) να μπορούν να ελέγχουν το ποδήλατο. Ανάλογα με την τεχνική πετάλισης, θα πρέπει να έχετε μια φαρδύτερη ή στενότερη σέλα, ανάλογα με το αν οδηγείτε πιο σκυφτός προς τα εμπρός ή πιο όρθιος. Επίσης, η χρήση διπλών μαξιλαριών στα ορεινά ποδήλατα και η μη άσκηση με πολύ στενά ρούχα μπορεί να είναι ενδεδειγμένη για την αποφυγή αυτών των πιθανών μειονεκτημάτων.
• Οι διατάσεις αποτελούν σημαντικό μέρος της ρουτίνας και θα πρέπει να στοχεύουν στη βελτίωση του εύρους κίνησης των αρθρώσεων και της στάσης του άνω και κάτω μέρους του σώματος πριν και μετά τη δραστηριότητα.
• Το υπερβολικό βάρος είναι ένας παράγοντας που αυξάνει την πίεση στο περίνεο, οπότε συνιστώνται συμπληρωματικές δραστηριότητες για τη μείωση αυτού του παράγοντα κινδύνου κατά την ποδηλασία.
• Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η ποδηλασία είναι μια θετική και υγιής δραστηριότητα για το γενικό πληθυσμό από κάθε άποψη. Επομένως, πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τη δραστηριότητα που θα πραγματοποιηθεί, ώστε να απολαύσουμε την άσκησή της, αποφεύγοντας πιθανές ενοχλήσεις και φροντίζοντας να κυλήσουν όλα ομαλά.