Ιταλοί αγρότες κατάφεραν να αναβιώσουν την καλλιέργεια του κίτρου της Καλαβρίας χρησιμοποιώντας εγκαταστάσεις θερμοκηπίων με ηλιακά πάνελ.
Ο Antonio Lancellotta, ένας 35χρονος αγρότης, διαθέτει τέτοιου είδους θερμοκήπια στη Scalea, στη νότια Ιταλία. Σειρές από καταπράσινα δέντρα (Citrus medica) υπάρχουν στον χώρο. Ωστόσο, πάνω από τα δέντρα, περίπου στα 3,8 μέτρα πάνω από το έδαφος, υπάρχει μία οροφή με εναλλασσόμενες γραμμές από διαφανή πλαστικά φύλλα και φωτοβολταϊκά πάνελ.
Η οικογένεια Lancellotta ήταν από τις πρώτες στην Ιταλία που πειραματίστηκε με τα «αγροβολταϊκά», όπου καλλιεργούνται καλλιέργειες κάτω από ηλιακούς συλλέκτες. «Κοιτάξτε την ποιότητα αυτού του κίτρου», λέει ο Lancellotta, σε συνέντευξή του στο BBC.
Με το πέρασμα των αιώνων, χάρη στο ήπιο κλίμα, οι ντόπιοι σε αυτή τη γωνιά της Ιταλίας ειδικεύονταν στην καλλιέργεια αυτών των μεγάλων φρούτων Liscia Diamante (που μεταφράζεται σε «λευτό διαμάντι») και μπορεί να ζυγίζουν έως και 5 κιλά το καθένα. Η ζήτηση ήταν μεγάλη κυρίως από αρωματοποιούς που χρησιμοποιούσαν αιθέρια έλαια του φλοιού.
Οι λόγοι που οδήγησαν στην «εξαφάνιση» του κίτρου
Ωστόσο, τα τελευταία 50 χρόνια, το Liscia Diamante σχεδόν εξαφανίστηκε καθώς οι κάτοικοι μετανάστευσαν αλλού αναζητώντας μια καλύτερη ζωή και φθηνότερα βιομηχανικά υποκατάστατα αντικατέστησαν τα αιθέρια έλαια. Δεν είχε κανένα οικονομικό νόημα για όσους έμειναν πίσω να συνεχίσουν να καλλιεργούν τα φρούτα.
Το 2009, ο πατέρας του Antonio, Mario, γεωπόνος και λογιστής, ενημερώθηκε για τα αγροβολταϊκά. Αυτή η ιδέα υπήρχε από τη δεκαετία του 1980 και ο γεωπόνος την είδε ως μια συναρπαστική επενδυτική ευκαιρία. Τι θα γινόταν αν η παραγωγή ενέργειας μπορούσε να υποστηρίξει την παραγωγή του τοπικού εσπεριδοειδούς που απειλούνταν με εξαφάνιση και που για να αναπτυχθεί χρειάζεται φυσική ή τεχνητή σκιά; Η ιδέα του βρήκε πρόσφορο έδαφος και σήμερα διαθέτει μία πλούσια παραγωγή κίτρου.
