Μια αμερικανική μελέτη διαπίστωσε ότι οι γυναίκες με ιστορικό ενδομητρίωσης έχουν 31% υψηλότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου από εκείνες που δεν πάσχουν από την πάθηση.
Η ανάλυση, που καλύπτει στοιχεία από περισσότερες από 110.000 γυναίκες από το 1993, δείχνει ότι οι γυναίκες με ενδομητρίωση έχουν ποσοστό πρόωρου θανάτου 2 ανά 1.000 ανθρωποέτη, έναντι 1,4 ανά 1.000 ανθρωποέτη στις γυναίκες χωρίς την πάθηση. Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό «The BMJ».
Η έρευνα διερεύνησε επίσης τη σχέση μεταξύ των ινομυωμάτων της μήτρας και του κινδύνου πρόωρου θανάτου, διαπιστώνοντας ότι αν και αυτοί οι καλοήθεις όγκοι δεν αυξάνουν τον συνολικό κίνδυνο θνησιμότητας, σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου λόγω γυναικολογικών όγκων.
Για τον Francisco Carmona, γυναικολόγο που ειδικεύεται στην ενδομητρίωση, την καλοήθη γυναικολογική παθολογία και τη γυναικολογική λαπαροσκοπική χειρουργική, σχολίασε τη δύναμη της μελέτης: «Η εργασία αυτή είναι καλά θεμελιωμένη, βασισμένη σε δεδομένα από τη συνομοταξία Nurses' Health Study II, μια μελέτη που φημίζεται για την αυστηρότητά της. Τα αποτελέσματα βασίζονται σε σχεδόν τρεις δεκαετίες παρακολούθησης και σε επικυρωμένες μεθόδους συλλογής δεδομένων, γεγονός που τα καθιστά ιδιαίτερα έγκυρα.
Ωστόσο, ο Carmona επισημαίνει επίσης στο Science Media Centre ότι, όπως συμβαίνει με όλες τις μελέτες, υπάρχουν περιορισμοί. «Ορισμένες πτυχές, όπως η ταξινόμηση των εκθέσεων ή η εξέλιξη των διαγνωστικών κριτηρίων, μπορεί να επηρεάσουν τα αποτελέσματα», δηλώνει.
Η μελέτη προσθέτει ένα σημαντικό εύρημα αναδεικνύοντας τη σχέση μεταξύ ενδομητρίωσης, ινομυωμάτων της μήτρας και πρόωρης θνησιμότητας. «Η μελέτη διευρύνει την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι καταστάσεις αυτές συνδέονται όχι μόνο με χρόνιες ασθένειες, αλλά και με τον κίνδυνο θνησιμότητας. Επισημαίνει την ανάγκη για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση της γυναικολογικής υγείας των γυναικών», εξήγησε ο Carmona.
Ένα σχετικό εύρημα είναι η προστατευτική επίδραση που φαίνεται να σχετίζεται με την υστερεκτομή σε γυναίκες με ινομυώματα μήτρας. «Το εύρημα αυτό ανοίγει μια πόρτα για μελλοντική έρευνα σχετικά με το κατά πόσον λιγότερο επεμβατικές διαδικασίες, όπως η μυομεκτομή, θα μπορούσαν να έχουν παρόμοια οφέλη όσον αφορά τη θνησιμότητα και την ποιότητα ζωής», δήλωσε η Carmona.
Η μελέτη έχει άμεσες συνέπειες για την κλινική πρακτική και την πολιτική δημόσιας υγείας. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της διεπιστημονικής διαχείρισης για τις γυναίκες με ενδομητρίωση και ινομυώματα της μήτρας», δήλωσε ο Carmona. Είναι σημαντικό οι καταστάσεις αυτές να λαμβάνονται υπόψη στις στρατηγικές πρόληψης του καρκίνου και στις πολιτικές υγείας για τη μείωση των ποσοστών πρόωρων θανάτων.
Η έρευνα ανοίγει επίσης την πόρτα σε νέα ερωτήματα. «Ο τρόπος με τον οποίο οι διαγνωστικές εξελίξεις και οι πιο συντηρητικές χειρουργικές τεχνικές επηρεάζουν τη μακροπρόθεσμη θνησιμότητα πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω», καταλήγει η Carmona.
