Οι περισσότερες μεταμοσχευμένες καρδιές προέρχονται από δότες που είναι εγκεφαλικά νεκροί. Μία νέα έρευνα δείχνει ότι μια διαφορετική προσέγγιση μεταμόσχευσης μπορεί να είναι εξίσου επιτυχημένη και να ενισχύσει τον αριθμό των διαθέσιμων οργάνων.
Η νέα μέθοδος μεταμόσχευσης ονομάζεται δωρεά μετά από κυκλοφορικό θάνατο. Χρησιμοποιείται εδώ και καιρό για την ανάκτηση νεφρών και άλλων οργάνων, αλλά όχι για την καρδιά που είναι ένα πιο ευαίσθητο όργανο. Οι ερευνητές του Duke Health δήλωσαν την Τετάρτη ότι η χρήση αυτών των καρδιών που απέφευγαν από καιρό θα μπορούσε να δώσει σε πιθανώς χιλιάδες περισσότερους ασθενείς την ευκαιρία για μια σωτήρια μεταμόσχευση, αυξάνοντας τον αριθμό των δωρητών καρδιάς κατά 30%.
«Ειλικρινά, αν μπορούσαμε να κάνουμε τους ανθρώπους να προχωρήσουν σε αυτή την επέμβαση, νομίζω ότι όλο και περισσότεροι θα την επέλεγαν», δήλωσε ο χειρουργός μεταμοσχεύσεων της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Duke, Δρ. Jacob Schroder, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας.
Η συνήθης μέθοδος δωρεάς οργάνων συμβαίνει όταν οι γιατροί, μέσω προσεκτικών εξετάσεων, διαπιστώνουν ότι κάποιος δεν έχει εγκεφαλική λειτουργία μετά από έναν σοβαρό τραυματισμό, κάτι το οποίο σημαίνει ότι είναι εγκεφαλικά νεκρός. Το σώμα αφήνεται σε έναν αναπνευστήρα που κρατά την καρδιά να χτυπά και τα όργανα οξυγονωμένα μέχρι να ανακτηθούν και να τοποθετηθούν σε πάγο.
Αντίθετα, η δωρεά μετά τον κυκλοφορικό θάνατο συμβαίνει όταν κάποιος έχει εγκεφαλικό τραύμα λόγω του οποίου δεν μπορεί να επιβιώσει, αλλά, επειδή δεν έχει ακόμη σταματήσει όλη η εγκεφαλική λειτουργία, η οικογένεια αποφασίζει να αποσύρει την μηχανική υποστήριξη και η καρδιά σταματά. Αυτό σημαίνει ότι τα όργανα μένουν χωρίς οξυγόνο για λίγο πριν μπορέσουν να ανακτηθούν. Οι χειρουργοί, ανησυχώντας ότι η καρδιά θα πάθει βλάβη, την άφηναν πίσω.
Τι άλλαξε με τη νέα μέθοδο μεταμόσχευσης καρδιάς
Τώρα οι γιατροί μπορούν να αφαιρέσουν αυτές τις καρδιές και να τις βάλουν σε ένα μηχάνημα που τις «αναζωογονεί», αντλώντας αίμα και θρεπτικά συστατικά καθώς μεταφέρονται. Αυτή η διαδικασία δειχνει αν λειτουργούν καλά πριν από την προγραμματισμένη μεταμόσχευση.
Στη μελέτη, η οποία διεξήχθη σε πολλά νοσοκομεία σε όλη τη χώρα, συμμετείχαν 180 λήπτες μοσχευμάτων. Οι μισοί από αυτούς έλαβαν καρδιές DCD, ενώ στους υπόλοιπους μεταμοσχεύθηκαν καρδιές από εγκεφαλικά νεκρούς δότες, οι οποίες μεταφέρθηκαν σε πάγο.
Το ποσοστό επιβίωσης έξι μήνες αργότερα ήταν περίπου το ίδιο, 94% για τους αποδέκτες δωρεών από καρδιακό θάνατο και 90% για τους υπόλοιπους, ανέφεραν οι ερευνητές στο New England Journal of Medicine.
