Την περασμένη σεζόν, ο Φέντε Βαλβέρδε είχε τη δυνατότητα να είναι σε 71 κλήσεις: 55 με τη Ρεάλ Μαδρίτης και 16 με την εθνική του ομάδα. Ο Ουρουγουανός έπαιζε σχεδόν 5.000 λεπτά από τα 6.300 ή, με άλλα λόγια, έπαιζε ένα πλήρες παιχνίδι την εβδομάδα με μέγιστες απαιτήσεις για 12 μήνες.
«Κανονικά υπάρχει άμεση συσχέτιση μεταξύ του χρόνου παιχνιδιού και του κινδύνου τραυματισμού. Όσο περισσότερα λεπτά ανταγωνισμού, στα οποία η ένταση είναι μεγαλύτερη, ο κίνδυνος αυξάνεται. Με πιο φορτωμένα προγράμματα, οι παίκτες από συλλόγους υψηλού επιπέδου τείνουν να παίζουν περισσότερο και ο κίνδυνος να σπάσουν είναι μεγαλύτερος», λέει στο EL MUNDO ο Roberto Seijas, τραυματολόγος στην ομάδα του Dr. Cugat. Αυτή η ομάδα ήταν υπεύθυνη για την πρώτη επέμβαση στο γόνατο του Ter Stegen το 2020 (υπήρξε άλλη μια το 2021), και οι δύο αφορούσαν τον επιγονατιδικό τένοντα, τον ίδιο στον οποίο χειρουργήθηκε, λόγω της πλήρους ρήξης του, την Κυριακή.
Και η αλήθεια είναι ότι εδώ και λίγο καιρό το ημερολόγιο δεν σταματά να αυξάνεται χρόνο με το χρόνο.Για παράδειγμα, η UEFA αύξησε τις δύο μέγιστες διοργανώσεις της κατά τέσσερις αγώνες: δύο για το Champions League (τέσσερις αν τερματίσετε μεταξύ 9 και 24), μετά την αλλαγή της νέας μορφής της και άλλες δύο στο Nations League προσθέτοντας μία ακόμη ισοπαλία, προημιτελικούς, στη φάση της διασταύρωσης. χωρίς να υπολογίζω στο νέο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων στο οποίο η FIFA πρόκειται να προσθέσει από τρία έως επτά ακόμη παιχνίδια στα πόδια των παικτών. Συνολικά, οι κορυφαίοι παίκτες θα έπρεπε να είναι διαθέσιμοι σε σχεδόν 80 παιχνίδια το χρόνο χωρίς να συμπεριλαμβάνονται φιλικοί αγώνες.
«Η ξεκούραση είναι πολύ σημαντική και εκεί ο ανταγωνισμός επιταχύνεται. Εάν δεν έχετε 48 ώρες για να ξεκουραστείτε, αυτά τα μικρά δάκρυα δεν έχουν χρόνο να επισκευαστούν και μετά κάνετε λάθος βήμα ή στρίβετε και υπάρχει κίνδυνος να σπάσει», εξηγεί ο Seijas. Ο προπονητής φυσικής κατάστασης και διευθυντής της Henao Sport, Jonatan Rotaexte, αναφέρει αυτόν τον παράγοντα, την ξεκούραση, ως τον μοναδικό που δεν επιτρέπουν στους παίκτες να ελέγξουν. «Οι ποδοσφαιριστές κάνουν ήδη σωματικά ό,τι μπορούν, αυτό που τους λείπει είναι η ξεκούραση», επισημαίνει.
Ο Δρ Seijas κάνει λόγο για «ελάχιστο χρόνο ανάρρωσης» περίπου τριών ή τεσσάρων ημερών, που είναι αυτό που λαμβάνεται για τη μείωση των κύριων φλεγμονωδών ενζύμων. μια εποχή που οι εκλεκτοί ποδοσφαιριστές δεν έχουν πάντα στη διάθεσή τους αφού, είτε παίζουν σε διοργάνωση είτε όχι, μεταξύ ταξιδιού, προπόνησης και προετοιμασίας, δεν υπάρχει σχεδόν στιγμή να αφιερώσουμε για ξεκούραση. «Τρεις έως τέσσερις ημέρες είναι φυσιολογικές, αλλά εάν νιώθουν δυσφορία, υπερβολική κόπωση ή τραυματισμούς, αυτή η περίοδος ποικίλλει αρκετά», συμφωνεί επίσης ο Rotaetxe. Ωστόσο, ο τραυματολόγος Pedro Guillén επεκτείνει αυτή την περίοδο σε τέσσερις ή πέντε ημέρες, καθώς «οι μεγάλες επιδόσεις απαιτούν βέλτιστη προετοιμασία και αποκατάσταση της κόπωσης».
Ωστόσο, ο κίνδυνος τραυματισμού είναι πολυπαραγοντικός και υπάρχει ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που είναι το κακό αυτού του αιώνα, για το οποίο πλέον αρχίζει να συζητιέται στον επαγγελματικό αθλητισμό, που είναι η ψυχική υγεία. «Το ψυχολογικό στρες, όταν είναι εκτός προσαρμογής, αυξάνει τον κίνδυνο τραυματισμού», λέει ο David Peris, πρόεδρος της Ισπανικής Ομοσπονδίας Αθλητικής Ψυχολογίας. Και, για τον ειδικό, το να παίζεις Τετάρτη και Κυριακή τόσες φορές «αυξάνει την αντίληψη της απειλής» επεξεργάζοντας το μυαλό που μπορεί να μην είναι ικανό, αυξάνοντας έτσι το άγχος.
Υπάρχουν πολυάριθμες πρόσφατες μελέτες που επιβεβαιώνουν αυτή τη θεωρία, στην οποία συμφωνούν και οι ειδικοί. «Είναι δύσκολο να εκτιμήσεις πόσο μπορείς να πιέσεις έναν παίκτη. Αν είσαι σε φόρμα και ψυχολογικά καλά, έχεις μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο παιχνίδι, στην υποστήριξη... και υπάρχει λιγότερη πιθανότητα τραυματισμού», λέει ο Δρ. Seijas.
Δεν υπάρχουν μαγικές φόρμουλες για να αποφευχθεί αυτό που θα μπορούσε να κάνει ένας υπερβολικός αριθμός αγώνων για τους εκλεκτούς ποδοσφαιριστές. Για το Rotaetxe, όλα βασίζονται στην ισορροπία μεταξύ φορτίων και ανάκτησης. Όταν σπάσει η ισορροπία, έρχονται προβλήματα. Έτσι, ο προπονητής μιλά για εξατομικευμένα φορτία και σχέδια προπόνησης ανοιχτά στα συναισθήματα του παίκτη. Κάτι, παρεμπιπτόντως, που δεν το επιτρέπει πάντα το ημερολόγιο. Ο Δρ. Guillén προτείνει, από την πλευρά του, την αύξηση του αριθμού των αλλαγών.
