Υπάρχουν σοβαροί λόγοι να προσέχετε τα ούλα σας καθώς τα βακτήρια δεν επηρεάζουν μόνο το στόμα. Όλο και περισσότερες ερευνητικές μελέτες δείχνουν μια σύνδεση μεταξύ της φλεγμονής των ούλων, της απώλειας δοντιών και του αυξημένου κινδύνου καρδιακής προσβολής.
«Εάν τα ούλα είναι κόκκινα, πρησμένα ή αιμορραγούν κατά το βούρτσισμα, αυτό είναι σημάδι φλεγμονής. Εάν τα προβλήματα επιμένουν, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον οδοντίατρό σας, διότι όταν βρεθούν βακτήρια κάτω από τη γραμμή των ούλων, μπορεί να είναι δύσκολο να τα αφαιρέσετε μόνοι σας», σημειώνεο ο καθηγητής Björn Klinge του Πανεπιστημίου του Μάλμε στη Σουηδία.
Ο καθηγητής Björn Klinge έχει αφιερώσει σημαντικό μέρος της επαγγελματικής του ζωής στη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της υγείας των ούλων, της απώλειας δοντιών και των καρδιαγγειακών παθήσεων, ενώ συμμετέχει επίσης σε μια μεγάλη μελέτη όπου συνεργάζονται ειδικοί σε θέματα καρδιάς, δοντιών, φλεγμονών και επιδημιολογίας.
Λίγο περισσότεροι από 800 ασθενείς που είχαν υποστεί την πρώτη τους καρδιακή προσβολή αντιστοιχίστηκαν με ισάριθμα άτομα μιας ομάδας ελέγχου. Και τα αποτελέσματα ήταν σαφή: ο κίνδυνος να υποστούν την πρώτη τους καρδιακή προσβολή ήταν περίπου 30% μεγαλύτερος για τους ασθενείς που είχαν περιοδοντική νόσο, σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν.
«Στην παρακολούθηση των ασθενών μας, βλέπουμε επίσης ότι ο κίνδυνος εμφάνισης νέου καρδιαγγειακού επεισοδίου ήταν μεγαλύτερος για όσους είχαν περιοδοντική νόσο», λέει ο Klinge.
Σταματήστε το τεμπέλικο βούρτσισμα των δοντιών
Πώς όμως μπορεί το τεμπέλικο βούρτσισμα των δοντιών να συμβάλλει στην αθηροσκλήρωση και τις καρδιακές προσβολές; Η περιοδοντίτιδα ξεκινά με τη συσσώρευση βακτηρίων στη γραμμή των ούλων που προκαλεί φλεγμονώδη αντίδραση στα ούλα. Τα ούλα διογκώνονται και παγιδεύουν περισσότερα βακτήρια κάτω από τη γραμμή των ούλων και αν αυτή η διαδικασία αφεθεί να συνεχιστεί, τα οστά των γνάθων και ο ιστός των ούλων αρχίζουν να καταρρέουν.
Σε περιπτώσεις φλεγμονής, μικρές πληγές στο εσωτερικό του θύλακα των ούλων μπορούν να προκαλέσουν διαρροή βακτηρίων στην κυκλοφορία του αίματος. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η διαρροή των φλεγμονωδών ουσιών επηρεάζει τη διαδικασία της αθηροσκλήρωσης στα αιμοφόρα αγγεία μας- όλο και περισσότερες μελέτες δείχνουν μια σύνδεση μεταξύ της περιοδοντικής νόσου και χρόνιων φλεγμονωδών ασθενειών, όπως ο διαβήτης, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και οι εντερικές παθήσεις.
«Η φλεγμονή του στόματος δεν θεωρείται τότε ως η μόνη αιτία άλλων ασθενειών, αλλά μάλλον κάτι που αλληλοεπιδρά με μια άλλη συνεχιζόμενη χρόνια φλεγμονή. Για τους ασθενείς με διαβήτη, για παράδειγμα, μια θεραπεία που μειώνει τη φλεγμονή του στόματος συμβάλλει στη μείωση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα», προσθέτει ο Klinge.
Η περιοδοντική νόσος είναι σχετικά ασυνήθιστη πριν από την ηλικία των 40 ετών και δεδομένου ότι πλέον διατηρούμε περισσότερα δόντια ακόμη και καθώς μεγαλώνουμε, αυτό σημαίνει επίσης αυξημένη επιβάρυνση των ούλων σε σχέση με παλαιότερα. Δύο σημαντικοί παράγοντες κινδύνου είναι το κάπνισμα και τα γονίδια. Ωστόσο, ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου είναι η κακή διαχείριση της στοματικής υγιεινής.
«Η γενετική μπορεί να σας κάνει πιο επιρρεπείς στην ανάπτυξη της νόσου, αλλά δεν είναι μόνο τα γονίδια που οδηγούν στην ανάπτυξη της νόσου. Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, ο σχολαστικός καθαρισμός με οδοντόβουρτσα και οδοντικό νήμα είναι αρκετός για να διατηρηθούν τα ούλα υγιή», καταλήγει ο Klinge.
