Το κρύο θέλει ζεστά ρούχα και παπούτσια, κουβέρτες στον καναπέ και το καλοριφέρ να καίει χωρίς διακοπή.
Ωστόσο, σας έχει τύχει να νιώθετε ότι κρυώνετε υπερβολικά, ακόμη και όταν η θερμοκρασία δεν είναι πολύ χαμηλή; Μήπως τα κρύα χέρια και πόδια είναι… προνόμιο των γυναικών ή κρυώνουν εξίσου πολύ και οι άνδρες; Όλα αυτά τα ερωτήματα έρχεται να μας τα απαντήσει η επιστήμη.
Μια μελέτη από τον Απρίλιο του 2024 στο Proceedings of the National Academy of Sciences διαπίστωσε ότι η σωματική διάπλαση και η σύσταση του σώματος ενός ατόμου είναι πιο σημαντικά από το φύλο αναφορικά με το βαθμό που αισθάνεται κάποιος το κρύο.
Ειδικότερα, τα άτομα με περισσότερη μυϊκή μάζα και μεγαλύτερο σώμα τείνουν να καίνε περισσότερες θερμίδες σε κατάσταση ηρεμίας από τα άτομα με μικρότερο σώμα.
Και ενώ το λίπος λειτουργεί ως… μονωτικό -ας πάρουμε για παράδειγμα τις φώκιες και τις πολικές αρκούδες στην Αρκτική- μπορεί επίσης να εμποδίσει τη θερμότητα που παράγεται στον πυρήνα μας να φτάσει στα χέρια και τα πόδια.
Ο Boris Kingma, επιστήμονας ανθρώπινης θερμικής απόδοσης στο Ολλανδικό Ινστιτούτο Εφαρμοσμένης Τεχνολογίας λέει ότι τα «πράγματα δεν είναι τόσο απλά».
Αρχικά, επισημαίνει το τεράστιο χάσμα στις ιδανικές θερμοκρασίες μεταξύ ανδρών και γυναικών. Οι διαφορές που υπάρχουν είναι αρκετά λεπτές, λέει ο Kingma. Επίσης, η θερμοκρασία που συνήθως προτιμάμε ποικίλλει ανάλογα με το επίπεδο δραστηριότητας και τα ρούχα μας. Για τον Kingma, το φύλο όσον αφορά αυτές τις μεταβλητές κάνει μεγαλύτερη διαφορά από τον μεταβολισμό.
Τα δεδομένα από την πρόσφατη μελέτη PNAS υποστηρίζουν αυτά τα ευρήματα. Μια ομάδα επιστημόνων από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας διαπίστωσε ότι αυτό που είχε μεγαλύτερη σημασία για τον προσδιορισμό της ιδανικής θερμοκρασίας ενός ατόμου ήταν η αλληλεπίδραση μεταξύ του μεταβολικού ρυθμού, της επιφάνειας του σώματος και του ποσοστού σωματικού λίπους.
Πώς η θερμοκρασία επηρεάζει την παραγωγικότητα
Η προσπάθεια να προκαλέσουμε περισσότερη θερμότητα στο σώμα μας είναι μία στρεσογόνα κατάσταση. Όταν ζεσταινόμαστε πολύ, τα αιμοφόρα αγγεία στα άκρα διαστέλλονται για να επιτρέψουν στο σώμα να απελευθερώσει περισσότερη θερμότητα. Αν αυτό δεν είναι αρκετό, αρχίζουμε να ιδρώνουμε. Εν τω μεταξύ, η έκθεση στο κρύο κάνει τα αιμοφόρα αγγεία στα χέρια και τα πόδια να συστέλλονται για να αποτρέψουν την απώλεια θερμότητας. Εάν η θερμοκρασία του σώματος πέσει πολύ χαμηλά, το ρίγος μπορεί να βοηθήσει στη δημιουργία της απαιτούμενης θερμότητας. Και οι δύο καταστάσεις απαιτούν επιπλέον παραγωγή ενέργειας, λέει ο Kingma.
Ο Thomas Chang, ένας οικονομολόγος από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνια συνεργάστηκε με την Agne Kajackaite του WZB Berlin Social Science Center στη Γερμανία, χρησιμοποιώντας ως δείγμα μια ομάδα Γερμανών φοιτητών πανεπιστημίου για να προσδιορίσουν πώς μεταβλήθηκε η παραγωγικότητά τους όταν ένιωθαν πολλή ζέστη ή πολύ κρύο. Διαπίστωσαν ότι οι μαθήτριες είχαν καλύτερες επιδόσεις σε λεκτικές και μαθηματικές εργασίες σε υψηλότερες θερμοκρασίες, αλλά οι άντρες τα πήγαιναν καλύτερα όταν το περιβάλλον ήταν πιο δροσερό.
Απευθυνόμενος στους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων που θέλουν να αυξήσουν την παραγωγικότητα των εργαζομένων τους, ο Chang σημειώνει ότι «το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να βεβαιωθείτε ότι οι εργαζόμενοί σας αισθάνονται άνετα».
Ο Stefano Schiavon, αρχιτέκτονας και μηχανικός περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϋ, δεν φαίνεται να συμφωνεί με τα παραπάνω. Ο Schiavon διεξήγαγε μια μετα-ανάλυση μελετών εξετάζοντας τη σχέση μεταξύ παραγωγικότητας και θερμοκρασίας. Συγκέντρωσε δεδομένα από 35 ξεχωριστές μελέτες, συμπεριλαμβανομένης του Chang. Όταν εξέτασε τα δεδομένα συλλογικά, διαπίστωσε ότι μόνο σε ακραίες θερμοκρασίες επηρεάστηκε η παραγωγικότητα. Κάποιος μπορεί να ζεσταίνεται λίγο ή να κρυώνει, αλλά αυτό δεν επηρεάζει πραγματικά το πόσο καλά αποδίδει στην εργασία του», καταλήγει ο Schiavon.
