Η άσκηση είναι καλή για όλους, αλλά μπορεί να είναι ιδιαίτερα ωφέλιμη για άτομα με νόσο του Πάρκινσον. Μάλιστα σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, η άσκηση μπορεί να συμβάλει στην επιβράδυνση της εξέλιξης της πάθησης.
Οι ειδικοί εκτιμούν ότι έως και ένα εκατομμύριο άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες πάσχουν από τη νόσο του Πάρκινσον, μια κινητική διαταραχή που επηρεάζει το νευρικό σύστημα. Εμφανίζεται όταν ο εγκέφαλος δεν παράγει αρκετή ντοπαμίνη, έναν νευροδιαβιβαστή που βοηθά στη μεταφορά μηνυμάτων από τον εγκέφαλο στα νευρικά κύτταρα.
Η ανεπαρκής ντοπαμίνη σημαίνει ότι τα μηνύματα που στέλνει ο εγκέφαλος μέσω του νευρικού συστήματος στους μύες διαταράσσονται, οδηγώντας σε κινητικά προβλήματα.
Για παράδειγμα, τα χέρια ενός ατόμου μπορεί να τρέμουν ανεξέλεγκτα. Μπορεί επίσης να εμφανίσουν μυϊκή δυσκαμψία. Η νόσος του Πάρκινσον μπορεί επίσης να προκαλέσει μια ποικιλία άλλων συμπτωμάτων, όπως κόπωση, αδυναμία, άγχος, κατάθλιψη, γνωστικά προβλήματα και δυσκολίες ύπνου.
Δεν υπάρχει θεραπεία για τη νόσο του Πάρκινσον. «Δεν μπορούμε να σταματήσουμε τη νευροεκφυλιστική διαδικασία ή ακόμη και να την αντιστρέψουμε», αναφέρουν οι ειδικοί.
«Αλλά αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε πώς η άσκηση μπορεί να βοηθήσει στην αλλαγή της πλαστικότητας του εγκεφάλου, δημιουργώντας νέα μονοπάτια και ενισχύοντας τα υπάρχοντα, αλλάζοντας έτσι τη λειτουργία του εγκεφάλου», συμπληρώνουν.
Εδώ είναι 4 πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για την άσκηση και τη νόσο του Πάρκινσον
1.Μελέτες δείχνουν μια θετική σχέση μεταξύ της άσκησης και των συμπτωμάτων της νόσου του Πάρκινσον
Ένας αριθμός μελετών υποδηλώνει ότι μια ποικιλία ασκήσεων μπορεί να βοηθήσει τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον με διαφορετικούς τρόπους.
Σύμφωνα με μια μελέτη που παρακολούθησε 237 ασθενείς σε μια περίοδο πέντε ετών, εκείνοι με πρώιμο στάδιο της νόσου του Πάρκινσον που ήταν πιο δραστήριοι είχαν καλύτερα σωματικά αποτελέσματα από τα λιγότερο ενεργά άτομα με τη νόσο.
Τα υψηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας συσχετίστηκαν έντονα με την καλύτερη λειτουργία στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, την ταχύτητα γνωστικής επεξεργασίας, τη σταθερότητα της στάσης του σώματος, την ισορροπία και το βάδισμα.
Άλλες έρευνες δείχνουν ότι η άσκηση υψηλής έντασης φαίνεται να επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου του Πάρκινσον. Οι ερευνητές ζήτησαν από τους ασθενείς να κάνουν ασκήσεις υψηλής έντασης (ποδηλασία ή χρήση διαδρόμων) τρεις φορές την εβδομάδα για έξι μήνες.
Αξιολόγησαν τα κινητικά συμπτώματα των συμμετεχόντων στη μελέτη πριν και μετά την περίοδο των έξι μηνών. Συνέκριναν επίσης την πρόοδο των συμμετεχόντων με άλλους ασθενείς με Πάρκινσον που δεν συμμετείχαν στο πρόγραμμα άσκησης υψηλής έντασης.
Διαπίστωσαν ότι η ασθένεια στην ομάδα που ασκούνταν δεν προχώρησε πολύ με βάση τα ευρήματα των νευρολογικών εξετάσεών τους.
Αυτό είναι που λέμε «επιβράδυνση της κλινικής εξέλιξης της νόσου», ανέφεραν οι ειδικοί βάσει των ευρημάτων τους.
2.Ορισμένες ασκήσεις είναι καλύτερες για άτομα με νόσο του Πάρκινσον
Οι ειδικοί προτείνουν συγκεκριμένες ασκήσεις που συνιστώνται από το Ίδρυμα Πάρκινσον:
Αερόβια δραστηριότητα, όπως περπάτημα, ποδήλατο ή κολύμπι.
Επιδιώξτε 30 λεπτά την ημέρα τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα, είτε με έντονο είτε μέτριο ρυθμό. Η αερόβια άσκηση βελτιώνει τη συνολική καρδιοαναπνευστική φυσική κατάσταση. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), ένας τρόπος για να κατανοήσουμε και να μετρήσουμε την ένταση της αερόβιας δραστηριότητας είναι να κατανοήσουμε πώς η σωματική δραστηριότητα επηρεάζει τον καρδιακό ρυθμό και την αναπνοή.
Προπόνηση δύναμης, όπως βάρη χειρός, μηχανές με βάρη ή ζώνες αντίστασης.
Προσπαθήστε να κάνετε 30 λεπτά προπόνησης ενδυνάμωσης δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα, με απόσταση μεταξύ των προπονήσεων, έτσι ώστε να μην είναι σε συνεχόμενες ημέρες. Η προπόνηση με αντιστάσεις βελτιώνει τη μυϊκή δύναμη.
Δραστηριότητες ισορροπίας, ευκινησίας και πολλαπλών εργασιών, όπως γιόγκα, τάι τσι ή πυγμαχία.
Επιδιώξτε να συμπεριλάβετε ασκήσεις ισορροπίας στο πρόγραμμά σας τουλάχιστον δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα και έως και επτά φορές την εβδομάδα. Ασκήσεις που εστιάζουν στην ισορροπία, όπως η γιόγκα και το τάι τσι - βελτιώνουν την ισορροπία, τη στάση του σώματος και τη σταθερότητα της στάσης. Αυτές οι ασκήσεις προστατεύουν επίσης από πτώσεις.
Δυναμικές διατάσεις ή βαθιές αναπνοές.
Προσπαθήστε να κάνετε τέντωμα τουλάχιστον δύο ή τρεις ημέρες την εβδομάδα. Αν μπορείτε να το κάνετε καθημερινά, αυτό είναι ακόμα καλύτερο. Οι διατατικές ασκήσεις βελτιώνουν τη μυϊκή ακαμψία.
3.Ποτέ δεν είναι αργά για ένα άτομο με Πάρκινσον να αρχίσει να ασκείται
Είναι σημαντικό να μην αναβάλλετε την έναρξη ενός προγράμματος άσκησης μετά τη διάγνωση Πάρκινσον. Εάν έχετε διαγνωστεί με τη νόσο του Πάρκινσον, τώρα είναι η ώρα να συμμετάσχετε σε ένα έντονο πρόγραμμα άσκησης, γιατί όσο πιο γρήγορα ξεκινήσετε την άσκηση ενώ έχετε την ικανότητα, τόσο το καλύτερο.
Μερικά άτομα με νόσο του Πάρκινσον μπορεί να ανησυχούν ότι τα συμπτώματά τους θα επηρεάσουν την ικανότητά τους να ασκούνται. Για παράδειγμα, εάν έχουν προβλήματα ισορροπίας, μπορεί να ανησυχούν μήπως πέσουν και τραυματιστούν.
Αν τα χέρια τους τρέμουν, μπορεί να διστάσουν να σηκώσουν βάρη, ακόμη και ελαφρούς αλτήρες.
Υπάρχουν όμως τρόποι για τους ανθρώπους σε οποιοδήποτε στάδιο της νόσου να ασχοληθούν με τη σωματική δραστηριότητα.
Για παράδειγμα, οι ασθενείς με πιο προχωρημένη νόσο του Πάρκινσον μπορεί να είναι πολύ ασταθείς στα πόδια τους για να ασκούνται ενώ στέκονται, αλλά μπορούν ακόμα να κάνουν ασκήσεις από καθιστή θέση ή ακόμα και ξαπλωμένοι.
4.Δεν πρέπει όλοι οι ασθενείς με Πάρκινσον να κάνουν άσκηση υψηλής έντασης
Το πόσο έντονα πρέπει να ασκείστε μπορεί να εξαρτάται από το πόσο προχωρημένο είναι το στάδιο Πάρκινσον σας, αλλά όλοι ωφελούνται από την ενσωμάτωση περισσότερης κίνησης στη ζωή σας.
Λόγω της προχωρημένης νόσου και των συσχετιζόμενων συμπτωμάτων της, μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν και μερικοί άνθρωποι δεν πρέπει να κάνουν ασκήσεις υψηλής έντασης.
Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι για όσους αδυνατούν να κάνουν άσκηση μέτριας έντασης, οποιαδήποτε κίνηση του σώματος θεωρείται σωματική δραστηριότητα.
Αν πλένεις ρούχα, αυτό είναι σωματική δραστηριότητα. Αν βγάζετε βόλτα τον σκύλο σας, αυτό είναι σωματική δραστηριότητα. Το σωρευτικό αποτέλεσμα της σωματικής δραστηριότητας είναι ευεργετικό σε όλη τη διάρκεια της ζωής σας!