Μια ομάδα επιστημόνων από το Σουηδικό Πανεπιστήμιο Γεωργικών Επιστημών και το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Chalmers πειραματίστηκε με την προσθήκη του αμινοξέος κυστεΐνη σε κονσέρβες τόνου – ένα είδος τροφής που μπορεί να έχει τον περισσότερο υδράργυρο.

Όταν ο τόνος βυθίστηκε σε νερό που περιείχε κυστεΐνη, το νέο διάλυμα αφαίρεσε το 25 έως 35% του υδραργύρου από τα ψάρια, σύμφωνα με εργαστηριακές δοκιμές. Όσο περισσότερη σάρκα ψαριού ήταν σε επαφή με το διάλυμα, τόσο περισσότερος υδράργυρος έβγαινε στο υγρό.

«Θεωρήσαμε ότι αυτή η λύση θα επέτρεπε να αφαιρεθεί μέρος του υδραργύρου, να συνδεθεί με το διάλυμα και να απορριφθεί», λέει ο χημικός Przemysław Strachowski, από το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Chalmers. «Χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για τη φροντίδα του αφαιρεθέντος υδραργύρου», προσθέτει.

Ωστόσο, οι ειδικοί επισημαίνουν ότι «εάν καταναλώνετε ψάρι χωρίς να γνωρίζετε εάν πιθανότατα έχει μολυνθεί από υδράργυρο, μην ανησυχείτε: είναι απίθανο να καταναλώσετε αρκετή ποσότητα για να υπάρξει κίνδυνος, αν και συνιστάται οι έγκυες γυναίκες και τα μικρά παιδιά να τρώνε μόνο περιορισμένη ποσότητα».

Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα οφέλη για την υγεία από την κατανάλωση ψαριών υπερτερούν των πιθανών κινδύνων - αν και η εύρεση μιας μεθόδου μείωσης των επιπέδων υδραργύρου στα ψάρια μέσω του τρόπου συσκευασίας των τροφίμων θα μείωνε σίγουρα αυτούς τους κινδύνους ακόμη περισσότερο.

«Η εφαρμογή των αποτελεσμάτων μας θα μπορούσε να αυξήσει το περιθώριο ασφαλείας για την κατανάλωση ψαριών», επισημαίνει ο Strachowski. Δεν υπήρξαν αξιοσημείωτες αλλαγές στην εμφάνιση ή την οσμή των δειγμάτων ψαριών που υποβλήθηκαν σε «καθαρισμό» με κυστεΐνη στη μελέτη και η απομάκρυνση του υδραργύρου συνεχίστηκε για έως και δύο εβδομάδες. Δεν απαιτήθηκαν επιπλέον πρόσθετα για να λειτουργήσει το διάλυμα.

Θα χρειαστεί περαιτέρω έρευνα για να μετατραπεί αυτή η σκέψη σε πρακτική λύση για την αποθήκευση ψαριών, αλλά τα πρώτα σημάδια είναι πολλά υποσχόμενα – και η ομάδα πιστεύει ότι οι μέθοδοι που περιγράφονται θα μπορούσαν να βελτιωθούν στο μέλλον.