Αν και κατά κανόνα τα μπάνια στη θάλασσα έχουν συνδυαστεί με στιγμές χαλάρωσης και ανεμελιάς, στην πραγματικότητα η παραλία κρύβει αρκετούς κινδύνους για την υγεία μας, εάν δεν είμαστε προσεκτικοί.
Πέρα από τον κίνδυνο πνιγμού, τραυματισμού, ηλιακού εγκαύματος ή επαφής με κάποια τσούχτρα ή αχινό, είναι σημαντικό να έχουμε υπόψη μας το ενδεχόμενο μολύνσεων από διάφορους ιούς και μικροοργανισμούς που μπορεί να κάνουν τη ζωή μας λίγο πιο δύσκολη αυτό το καλοκαίρι.
Αξίζει να θυμόμαστε ότι εν γένει, η ρύπανση της θάλασσας τείνει να συγκεντρώνεται στις παράκτιες περιοχές, μολονότι ορισμένες παραλίες είναι λιγότερο καθαρές από άλλες. Δείτε ΕΔΩ τις 15 παραλίες της Αττικής που είναι ακατάλληλες για μπάνιο.
Τα καλά νέα είναι ότι στην πλειονότητά τους, αυτές οι μολύνσεις είναι συνήθως ήπιες και ιάσιμες, εφόσον λάβουμε έγκαιρα τη σωστή θεραπεία. Για να μειώσουμε την πιθανότητα λοίμωξης, καλό θα είναι να ακολουθούμε μερικούς βασικούς κανόνες υγιεινής, ενώ για να μην ταλαιπωρηθούμε περισσότερο από όσο χρειάζεται, δεν πρέπει να παραβλέπουμε τα χαρακτηριστικά συμπτώματα που θα πρέπει να λάβουμε ως σημάδι ότι ήρθε η ώρα να τρέξουμε στο γιατρό.
Δείτε παρακάτω τις 5 πιο κοινές ασθένειες που εγκυμονεί το μπάνιο στη θάλασσα.
Δερματίτιδες
Οι δερματίτιδες είναι πολύ διαδεδομένες το καλοκαίρι, με πολλές από αυτές να προκαλούνται από το βακτήριο του σταφυλόκοκκου. Η μόλυνση από σταφυλόκοκκο έχει ως αρχικά συμπτώματα μικρά εξανθήματα, τα οποία θυμίζουν τσίμπημα από κάποιο έντομο. Σταδιακά, τα εξανθήματα αυτά μπορεί να σχηματίσουν τόσο μεγάλες κύστες, που να απειλήσουν την υγεία μας.
Ο σταφυλόκοκκος θεραπεύεται με αντιβιοτικά δια του στόματος, εντούτοις σε σπάνιες, προχωρημένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί ενδοφλέβια χορήγηση αντιβιοτικών.
Ένα από τα βακτήρια αυτά, ο Staphylococcus aureus, έχει βρεθεί στο παρελθόν και στη χώρα μας και ειδικότερο στο 52% των ελληνικών ακτών, σύμφωνα με σχετική μελέτη που είχε γίνει το 1996 (δυστυχώς, δεν υπάρχουν διαθέσιμα νεότερα επίσημα στοιχεία). Το συγκεκριμένο βακτήριο, μάλιστα, είναι ανθεκτικό σε ορισμένες αντιβιώσεις και βρέθηκε στην υγρή άμμο. Αυτό σημαίνει ότι καλό είναι να αποφεύγετε να βρίσκεστε εκτεθειμένοι στην υγρή άμμο όσο μπορείτε.
Ουρολοιμώξεις
Η ουρολοίμωξη εμφανίζεται όταν τα βακτήρια περνούν από την ουρήθρα και πολλαπλασιάζονται εντός του ουροποιητικού μας συστήματος. Καθώς πρόκειται για βακτήρια, η νόσος θεραπεύεται με τη χορήγηση αντιβιοτικών. Συχνά προτείνεται να γίνει αντιβιόγραμμα προκειμένου να επιλεγεί η κατάλληλη δραστική ουσία που θα δράσει αποτελεσματικά ενάντια στο εκάστοτε βακτήριο.
Τα μικρόβια αυτά τείνουν να αναπτύσσονται καλύτερα σε ζεστά και υγρά μέρη, ενώ οι γυναίκες είναι κατά κανόνα πιο επιρρεπείς στις ουρολοιμώξεις, κυρίως λόγω φυσιολογίας.
Για την πρόληψη μιας πιθανής ουρολοίμωξης είναι σημαντική η τήρηση των βασικών κανόνων υγιεινής, με πρώτη και καλύτερη την αλλαγή του βρεγμένου μαγιό με ένα στεγνό το συντομότερο δυνατό μετά την έξοδο από τη θάλασσα. Επίσης φροντίστε να πίνετε άφθονα υγρά ιδίως κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και φυσικά, πολλή προσοχή στις κοινόχρηστες τουαλέτες!
Ωτίτιδα
Η φλεγμονή του δέρματος του έξω ακουστικού πόρου (εξωτερική ωτίτιδα) είναι και η πιο κοινή, καθώς και η λιγότερο σοβαρή μορφή ωτίτιδας. Σημειώνεται συχνά το καλοκαίρι, λόγω της ζέστης και της αυξημένης υγρασίας και αυτός είναι ο λόγος που έχει ονομαστεί ως η «ωτίτιδα των κολυμβητών», αφού συχνά εμφανίζεται σε άτομα που περνούν αρκετή ώρα στην θάλασσα ή την πισίνα.
Ωτίτιδα μπορεί να προκαλέσουν διάφορα μικρόβια, όπως είναι ο στρεπτόκοκκος, ορισμένα είδη σταφυλόκοκκου και η ψευδομονάδα. Το πρώτο σύμπτωμα είναι συχνά η φαγούρα και ένα βάρος στο αυτί, ενώ σύντομα έρχεται ο πόνος, που σε αρκετές περιπτώσεις είναι ανυπόφορος και κρατά για μέρες.
Εάν βιώνετε τέτοια συμπτώματα είναι σημαντικό να επισκεφθείτε γρήγορα έναν ωτορινολαρυγγολόγο, ο οποίος θα σας χορηγήσει την κατάλληλη θεραπεία, συνήθως κάποια τοπική κρέμα. Είναι πιθανό να σας συστήσει να αποφύγετε για κάποιες μέρες το βρέξιμο των αυτιών και την έκθεση στον ήλιο.
Κολπίτιδα – μυκητίαση
Η κολπίτιδα είναι ένας όρος «ομπρέλα» που χρησιμοποιείται για να περιγράψει μια διαταραχή - φλεγμονή του κόλπου, η οποία μπορεί να προκληθεί από κάποιο μικρόβιο ή κάποιον ιό. Βασικά συμπτώματα είναι το τσούξιμο, ο κνησμός και η δυσοσμία του κόλπου και της γύρω περιοχής.
Συχνά, η κολπίτιδα ευθύνεται σε κάποιον μύκητα και τότε μιλάμε για μυκητίαση, η οποία συχνά κάνει την εμφάνισή της κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ιδίως εάν παραμένετε για πολλές ώρες με βρεγμένο μαγιό. Ορισμένες φορές, η μυκητίαση εμφανίζεται ως επακόλουθο της ουρολοίμωξης μετά τη λήψη των απαραίτητων αντιβιοτικών, τα οποία όμως ευνοούν την υπερβολική ανάπτυξη μυκήτων. Αυτός είναι και ο λόγος που το να παίρνουμε προβιοτικά μαζί με την αντιβίωση είναι γενικά μια καλή ιδέα.
Άλλες φορές μια κολπίτιδα μπορεί να προκληθεί από κάποιο σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα (π.χ. χλαμύδια) ή από κάποιον ιό. Σε αυτή την περίοδο η νόσος μπορεί να είναι ιδιαίτερα μεταδοτική
Λαμβάνοντας υπόψη ότι τα συμπτώματα της κολπίτιδας συχνά είναι πάνω – κάτω τα ίδια, αλλά τα αίτια μπορεί να διαφέρουν, είναι σημαντικό να γίνει καλλιέργεια κολπικού υγρού προκειμένου να χορηγηθεί στοχευμένη θεραπεία.
Εάν υποπτεύεστε ότι υποφέρετε από κολπίτιδα κλείστε αμέσως ραντεβού με το γυναικολόγο σας. Η χρήση προφυλακτικού είναι απαραίτητη για να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού ή του μικροβίου στον σύντροφό σας, ο οποίος μπορεί να μην εμφανίσει συμπτώματα, αλλά σε επόμενη επαφή ίσως τα μεταφέρει εκ νέου στον κόλπο, μειώνοντας ως εκ τούτου την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.
Γαστρεντερίτιδες
Οι γαστρεντερίτιδες προκαλούνται από διάφορους μικροοργανισμούς, κυρίως βακτήρια, με τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς (ηλικιωμένοι, παιδιά, ανοσοκατεσταλμένα άτομα, άτομα που διανύουν περίοδο εγκυμοσύνης κ.ά) να διατρέχουν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο λοίμωξης στην θάλασσα. Πολλές φορές η λοίμωξη μπορεί να γίνει μέσω της επαφής με το μολυσμένο νερό, εάν υπάρχει κάποια πληγή, ακόμα και επιφανειακή.
Ένα από τα βακτήρια αυτά που βρίσκεται και στην Ελλάδα, είναι το Vibrio vulnificus, με περιστατικά να είχαν στην Κω πριν από μερικά χρόνια, σύμφωνα με έρευνα. Η θεραπεία πρέπει να δίνεται έγκαιρα και γίνεται με αντιβιοτικά.
Όπως αναφέρει η κυβερνητική ιστοσελίδα «Health» της Αυστραλίας, το εν λόγω βακτήριο προτιμά τα πιο ζεστά νερά (γύρω στους 18 βαθμούς Κελσίου) και μπορεί να προκαλέσει πόνο στο στομάχι, ναυτία, διάρροια κ.τ.λ.
Αντίστοιχα είναι τα συμπτώματα και όσων μολύνονται από E.Coli (τα γνωστά κολοβακτηρίδια) τα οποία επίσης έχουν βρεθεί σε ελληνικές ακτές, όπως και η σαλμονέλα. Όπως γράφει το περιοδικό «Smithsonian Mag», τα βακτήρια αυτά εντοπίζονται κυρίως στην άμμο.
Νόσος των Λεγεωνάριων
Πρόκειται για μια νόσο που προσβάλει κυρίως το αναπνευστικό μας σύστημα και προκαλείται από το βακτήριο λεγιονέλλα. Στην πιο ήπια μορφή της η νόσος κάνει τον κύκλο της σε διάστημα 2 – 4 ημερών, όμως σε σπάνιες περιπτώσεις προσομοιάζει σοβαρή πνευμονία, με βήχα, πυρετό και μυικούς πόνους, που διαρκεί έως και 2 εβδομάδες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα ξέσπασμα λεγιονέλλας είχε λάβει χώρα στην Κέρκυρα το 2011, το οποίο είχε μάλιστα απασχολήσει τον ξένο τύπο, όπως φαίνεται και από σχετικό δημοσίευμα του Guardian.
