Η νέα γενιά είναι πολύ πιο εξοικειωμένη με το να αναζητά υποστήριξη για θέματα ψυχικής υγείας, ιδιαίτερα σε ζητήματα που σχετίζονται με τον εργασιακό τομέα.
Υπάρχει αυξημένη ορατότητα, μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση και εγρήγορση, ωστόσο τα προβλήματα γίνονται ολοένα και πιο πιεστικά, ενώ οι προκλήσεις για την ψυχική υγεία στον εργασιακό χώρο γίνονται πιο σύνθετες.
Αυτό ήταν το κύριο συμπέρασμα της συζήτησης που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Δήμου Κηφισιάς, με πρωτοβουλία της Εταιρείας Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ψυχικής Υγείας (ΕΠΑΨΥ), στη Βίλα Δροσίνη, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψυχικής Υγείας.
Η Νάνσυ Κακάρογλου, ψυχολόγος και συστημική ψυχοθεραπεύτρια από τη Διεύθυνση Κοινωνικών Υπηρεσιών του Δήμου Κηφισιάς, παρουσίασε παραδείγματα από την κλινική της εμπειρία για να δείξει πώς άτομα που ζητούν βοήθεια για άλλους λόγους (π.χ. οικογενειακά προβλήματα, δυσκολίες στις σχέσεις, συμβουλευτική για τα παιδιά) ανακαλύπτουν μέσω της ψυχοθεραπείας ότι οι ψυχοπιεστικές καταστάσεις στο χώρο εργασίας τους ήταν ένας υποβόσκων παράγοντας, τον οποίο απέφευγαν να αναγνωρίσουν.
Μίλησε για μία περίπτωση εργαζόμενης με κακοποιητικό εργοδότη, η οποία φοβόταν την απόλυση αν αντιδράσει. Μέσα από τη θεραπεία, κατανόησε τις αιτίες της συμπεριφοράς του, απελευθερώθηκε από αισθήματα ντροπής, βελτίωσε την επικοινωνία της με τους συναδέλφους και βρήκε την ισορροπία της.
Υπογράμμισε επίσης ότι οι νεότερες γενιές είναι πιο εξοικειωμένες με την αναζήτηση ψυχολογικής στήριξης, ειδικά για θέματα που σχετίζονται με την εργασία τους. Αν και αυτό μπορεί να φαίνεται ως «μόδα» κάποιες φορές, είναι ένα σημαντικό πρώτο βήμα για τη διεκδίκηση της ψυχικής ευεξίας στον επαγγελματικό χώρο.
Η Μαρίνα Νικολάου, στέλεχος της εταιρείας επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων The Newton's – Gravity, αναφέρθηκε στις καλές πρακτικές που εφαρμόζουν μεγάλες εταιρείες για την προστασία της ψυχικής υγείας του προσωπικού τους. Εξήγησε ότι πλέον θεωρείται απαραίτητο οι εταιρείες να είναι ελκυστικές στους εργαζομένους, κάτι που εξαρτάται από τις δυνατότητες ψυχολογικής υποστήριξης που προσφέρουν, πάντα με όρους ανωνυμίας και εχεμύθειας.
Ο Μενέλαος Θεοδωρουλάκης, Επιστημονικός Υπεύθυνος του Κέντρου Ψυχολογικής Στήριξης Εργαζομένων της ΠΕΨΑΕΕ και πρόεδρος του δικτύου ΜΚΟ ψυχικής υγείας ΑΡΓΩ, ανέφερε ότι τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πιο έντονη η ανάγκη για ψυχολογική υποστήριξη στους εργαζόμενους. Η οικονομική κρίση έχει εντείνει τα επίπεδα άγχους, ενώ ταυτόχρονα μειώνει την ανθεκτικότητα των ανθρώπων απέναντι στο στρες.
Μίλησε επίσης για την εξουθένωση του υγειονομικού προσωπικού κατά την πανδημία, τονίζοντας ότι ξεπέρασαν τα όριά τους χωρίς επαρκή ψυχολογική υποστήριξη για να συνεχίσουν την αναγκαία φροντίδα. Παραδέχθηκε ότι ο ιδιωτικός τομέας έχει προχωρήσει περισσότερο από τον δημόσιο σε αυτό το θέμα, δείχνοντας μεγαλύτερη εγρήγορση.
Η Αλέκα Κορωναίου, ομότιμη καθηγήτρια κοινωνιολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, υπενθύμισε ότι στη δεκαετία του 2000 το ζήτημα της ψυχικής υγείας στον εργασιακό χώρο έπαψε να θεωρείται ταμπού, μετά από τις μαζικές αυτοκτονίες εργαζομένων, όπως στη France Telecom. Επισήμανε ότι η απώλεια των δεσμών αλληλεγγύης ανάμεσα στους εργαζομένους, είτε στο συνδικάτο είτε στη γειτονιά ή στο χώρο εργασίας, ενισχύει την ευαλωτότητα των εργαζομένων. Τόνισε πως το «μαζί» έχει θεραπευτική δύναμη.
Τέλος, η Ζέφη Δημαδάμα, πρώην Γενική Γραμματέας Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, με πολυετή εμπειρία στην προώθηση της έμφυλης ισότητας, ανέδειξε το βάρος των πατριαρχικών στερεοτύπων που καταπιέζουν τις γυναίκες. Πολλές εξουθενώνονται από τον δύσκολο συνδυασμό πολλαπλών ρόλων και υποχρεώσεων, και δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τις ανάγκες τους και να ζητήσουν βοήθεια.
Εξήγησε πώς οι εργαζόμενες μητέρες συχνά παγιδεύονται σε μια εικόνα παντοδυναμίας και νιώθουν ενοχή όταν δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε όλες τις απαιτήσεις, οδηγώντας σε συναισθήματα δυστυχίας.
Πηγή: dnews
