Ο υποθυρεοειδισμός χαρακτηρίζεται από χαμηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών. Ερευνητές από το Κέντρο Αναγεννητικής Ιατρικής (CReM) και το Τμήμα Ιατρικής στο Ιατρικό Κέντρο της Βοστώνης (BMC) και το Πανεπιστήμιο της Βοστώνης (BU) προχώρησαν σε μια σημαντική ανακάλυψη, η οποία υπόσχεται την ανάπτυξη νέων θεραπειών για τον υποθυρεοειδισμό.
Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον Darrell Kotton, MD, και τον Anthony Hollenberg, MD, έχει αναπτύξει ένα επιτυχημένο πρωτόκολλο για την παραγωγή ώριμων θυλακιωδών επιθηλιακών κυττάρων του θυρεοειδούς (TFCs), τα οποία είναι υπεύθυνα για την παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών.
Τα TFCs που ανέπτυξαν οι ερευνητές μπορούν να μεταμοσχευθούν σε ζωικά μοντέλα με έλλειψη θυρεοειδικών ορμονών, σύμφωνα με μια νέα μελέτη στο Stem Cell Reports. Αυτά τα κύτταρα θα μπορούσαν κάποια μέρα να βοηθήσουν στην ενίσχυση της θυρεοειδικής ορμόνης σε ανθρώπους και να ανακουφίσουν από συμπτώματα υποθυρεοειδισμού όπως η κόπωση, τα μυϊκά προβλήματα, η κατάθλιψη, τα προβλήματα μνήμης και η επιβράδυνση του καρδιακού ρυθμού.
Οι ερευνητές έλαβαν TFCs από ανθρώπινα επαγόμενα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα (iPSCs), τα οποία προέρχονται από δωρεά δέρματος ή κύτταρα αίματος ενηλίκων και με την επανενεργοποίηση τεσσάρων γονιδίων που ρυθμίζουν την ανάπτυξη, επαναπρογραμματίζονται σε κατάσταση που μοιάζει με εμβρυϊκά βλαστοκύτταρα. Τα κύτταρα iPSC μπορούν στη συνέχεια να διαφοροποιηθούν προς οποιονδήποτε τύπο κυττάρου στο σώμα.
Τι προσφέρουν τα βλαστοκύτταρα στην ιατρική
«Τα επαγόμενα πολυδύναμα βλαστοκύτταρα προσφέρουν ένα ισχυρό εργαλείο για την αναγεννητική ιατρική επειδή παρέχουν μια απεριόριστη πηγή κυττάρων ειδικά για τον ασθενή που μπορούν δυνητικά να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία μιας σειράς ασθενειών», λέει ο Δρ. Kotton, ιδρυτικός διευθυντής του CReM, μια κοινή προσπάθεια μεταξύ BMC και BU, και ο David C. Seldin Καθηγητής Ιατρικής στο BU Chobanian and Avedesian School of Medicine. «Αυτή η μελέτη μας φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στη χρήση κυττάρων θυρεοειδούς που προέρχονται από iPSC για θεραπείες με βάση τα κύτταρα στον υποθυρεοειδισμό», καταλήγουν.
Αρχικά, η ομάδα ανέπτυξε ανθρώπινα iPSC που λάμπουν όταν εκτίθενται σε συγκεκριμένο μήκος κύματος φωτός, εάν έχουν τα ειδικά για τον θυρεοειδή γονίδια NKX2-1 και PAX8. Αυτό επέτρεψε την ακριβή ταυτοποίηση και τον καθαρισμό των κυττάρων που προορίζονταν να γίνουν TFCs.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές προκάλεσαν την ανάπτυξη TFCs μέσω ενός προσεκτικά βελτιστοποιημένου πρωτοκόλλου διαφοροποίησης χρησιμοποιώντας μέσα χωρίς ορό και βασικά μόρια σηματοδότησης, BMP4 και FGF2. Η αλληλουχία RNA μονοκυττάρου επιβεβαίωσε ότι η πλειονότητα των iPSCs διαφοροποιήθηκε επιτυχώς σε ώριμα TFCs μέσα σε ένα μήνα, με την ικανότητα να οργανώνονται σε τρισδιάστατα ωοθυλάκια του θυρεοειδούς.
Όταν η ομάδα μεταμόσχευσε TFCs σε ένα ζωικό μοντέλο με έλλειψη θυρεοειδικών ορμονών, τα κύτταρα σχημάτισαν δομές που μοιάζουν με θυρεοειδή, συμπεριλαμβανομένων ωοθυλακίων θετικών στη θυρεοσφαιρίνη που είναι απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία του θυρεοειδούς.
«Τα ευρήματά μας προσφέρουν μια σημαντική πρόοδο στην ικανότητα δημιουργίας ανθρώπινων κυττάρων θυρεοειδούς στο εργαστήριο. Αν και απαιτείται περαιτέρω έρευνα για να γίνει κλινική θεραπεία, το πρωτόκολλο που αναπτύξαμε θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για αναγεννητικές θεραπείες για τον υποθυρεοειδισμό», λέει ο Δρ Hollenberg, πρόεδρος του BMC και καθηγητής Ιατρικής. «Μια μέρα, ελπίζουμε να προσφέρουμε μια λύση με βάση τα κύτταρα για ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση θυρεοειδούς ή γεννιούνται με συγγενή υποθυρεοειδισμό», επισημαίνει.
