Ο καρκίνος του μαστού είναι ο συχνότερος κακοήθης όγκος στις γυναίκες και εμφανίζεται περίπου σε 1 στις 8 Ελληνίδες. Ωστόσο με την έγκαιρη πρόληψη και θεραπεία, το μέλλον δεν είναι καταδικασμένο για όποια διαγνωστεί.
Η έρευνα με τίτλο «Το ταξίδι των ασθενών με καρκίνο του μαστού στην Ελλάδα: 10 χρόνια μετά», που παρουσιάστηκε την Τρίτη (δείτε ΕΔΩ ολόκληρη την έρευνα), δείχνει πάντως τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς. Τα βασικότερα έχουν να κάνουν με το κόστος, αλλά και την πρόσβαση στις θεραπείες.
4.673 ευρώ ιδιωτικές πληρωμές για κάθε Ελληνίδα
Αναφορικά με το κόστος, όλα ξεκινούν από το γεγονός ότι ο πρώτος γιατρός στον οποίο απευθύνθηκε η πλειονότητα του δείγματος της έρευνας (51,3%) ήταν ιδιώτης γιατρός (στο ιατρείο του) ενώ το 21,9% απευθύνθηκε σε εξωτερικά ιατρεία ιδιωτικού νοσοκομείου ή κλινικής ή σε ιδιωτικό πολυϊατρείο, έναντι 25,4% για αντίστοιχες δημόσιες δομές (πρωινά & απογευματινά ιατρεία δημόσιου νοσοκομείου, ΠΕΔΥ, Κέντρο Υγείας). Σε μεγαλύτερο ποσοστό οι συμμετέχουσες απευθύνθηκαν επίσης στον ιδιωτικό τομέα και για τη διενέργεια της βιοψίας, με το 64,3% να δηλώνει πως πραγματοποίησε τη βιοψία σε ιδιωτικό νοσοκομείο/ διαγνωστικό κέντρο/ ιατρείο, έναντι 35,5% σε δημόσιο νοσοκομείο. Επίσης, στην πλειονότητα των περιπτώσεων (60,9%), η επέμβαση πραγματοποιήθηκε σε ιδιωτικό νοσοκομείο/κλινική. Επομένως, το γεγονός ότι η πλειοψηφία των ασθενών απευθύνθηκε στον ιδιωτικό τομέα, ανεβάζει αμέσως το κόστος. Μάλιστα, τα ευρήματα δείχνουν πως η δαπάνη για τις συγκεκριμένες εξετάσεις καλύφθηκε σε μεγάλο ποσοστό και από την ίδια την ασθενή, καθώς το 58,6% δηλώνει πως πλήρωσε ένα μέρος ή όλο το ποσό.
Συνολικά, οι ιδιωτικές αυτές πληρωμές, ανέρχονται σε 4.673€ κατά μέσο όρο! Το συγκεκριμένο ποσό φαίνεται να καλύπτεται κατά κύριο λόγο από το ίδιο το νοικοκυριό (66,1%) ή/και από αποταμιεύσεις (40,6%), ενώ σημαντικό ρόλο φαίνεται πως παίζει και το ευρύτερο υποστηρικτικό δίκτυο (23,9% οι γονείς της ασθενούς, 12,5% δανεισμός από φίλους και γνωστούς). Μάλιστα, το 31% του δείγματος θεωρεί πως η οικονομική τους κατάσταση επιβαρύνθηκε πολύ ή πάρα πολύ εξαιτίας των εξόδων για τη θεραπεία. Παράλληλα, το 17,4% αναφέρει πως η συγκεκριμένη οικονομική επιβάρυνση τις επιβάρυνε και ψυχολογικά. Επίσης, το 30,6% του δείγματος δηλώνει πως λόγω της διάγνωσης χρειάστηκε να σταματήσουν για κάποιο διάστημα την εργασία τους ή να πάρουν άδεια άνευ αποδοχών.
Μεγάλες λίστες αναμονής
Αναφορικά με τα εμπόδια στην πρόσβαση, όταν οι γυναίκες αναζήτησαν φροντίδα υγείας για το πρόβλημα που έχουν εντοπίσει, αναφέρονται προβλήματα στην πρόσβαση και συγκεκριμένα η λίστα αναμονής για ιατρικό ραντεβού (29,7%), η έλλειψη σχετικής ειδικότητας στον τόπο διαμονής τους (19,0%) και η μεγάλη απόσταση του ιατρείου/νοσοκομείου/κέντρου υγείας από τον τόπο κατοικίας (23%).
