Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Οσάκα στην Ιαπωνία δημοσίευσαν μια νέα μελέτη, η οποία εξετάζει τη σχέση μεταξύ των γεννητικών κυττάρων, της γήρανσης και του φύλου, διαπιστώνοντας ότι η βιταμίνη D χάρισε μακροζωία σε ψάρια, ένα αποτέλεσμα που είναι πιθανό να ισχύει και για άλλα σπονδυλωτά, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων.
Ο Δρ Tohru Ishitani, ερευνητής στη μελέτη Nothobranchius furzeri (γνωστή και ως killifish), είπε στο Newsweek ότι η μελέτη διαπίστωσε πως «η θεραπεία με βιταμίνη D επέκτεινε τη διάρκεια ζωής και στα δύο φύλα στο τιρκουάζ killifish, N. furzeri. «Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Science Advances στις 12 Ιουνίου, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «η μέση διάρκεια ζωής παρατάθηκε κατά 7% στα θηλυκά και 21% στα αρσενικά», πρόσθεσε.
Τι επιπτώσεις έχει η υπερβολική δοσολογία βιταμίνης D
Όπως εξήγησε ο ίδιος, «η υπερβολική δοσολογία βιταμίνης D δεν επιμήκυνε τη διάρκεια ζωής του killifish, επομένως ήταν σημαντικό να προσδιοριστεί η κατάλληλη ποσότητα». Ο Δρ Ishitani σημείωσε ότι αν και «έχει επίσης αναφερθεί ότι η υπερβολική αύξηση της βιταμίνης D έχει αρνητική επίδραση στη διάρκεια ζωής στα ποντίκια», η βιταμίνη «έχει χρησιμοποιηθεί ως συμπλήρωμα για μεγάλο χρονικό διάστημα, και εφόσον η ποσότητα είναι σωστή, έχει μικρή δυσμενή επίδραση στην υγεία».
Τα Killifish έχουν εξαιρετικά σύντομη διάρκεια ζωής που μετριέται σε εβδομάδες, γεγονός που τα καθιστά χρήσιμη μέτρηση για μια μελέτη που αναλύει τη γήρανση. Οι ερευνητές αφαίρεσαν γεννητικά κύτταρα τόσο σε θηλυκά όσο και σε αρσενικά για να συγκρίνουν τις βιολογικές αποκρίσεις.
Στα θηλυκά killifish, «η αφαίρεση των γεννητικών κυττάρων μείωσε τη διάρκεια ζωής, μείωσε τα οιστρογόνα και αύξησε τη σηματοδότηση του αυξητικού παράγοντα 1 (IGF-1) που μοιάζει με ινσουλίνη», ανέφερε η μελέτη. Αντίθετα, η αφαίρεση γεννητικών κυττάρων στα αρσενικά βελτίωσε την υγεία με αυξημένη σηματοδότηση της βιταμίνης D, με αποτέλεσμα αυξημένη μακροζωία.
Βιταμίνη D και μακροζωία
Ο Δρ Michael Holick, ειδικός στην έρευνα της βιταμίνης D στο Εργαστήριο Έρευνας Βιταμίνης D, Δέρματος και Οστών του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, εξήγησε τη διαδικασία της βιταμίνης D στο Newsweek σε μια τηλεφωνική συνέντευξη: «Όταν παράγετε βιταμίνη D στο δέρμα σας από την έκθεση στον ήλιο ή τη λαμβάνετε μέσω κάποιου συμπληρώματος διατροφής, πηγαίνει στο συκώτι και μετατρέπεται σε 25-υδροξυβιταμίνη D, αλλά στη συνέχεια πηγαίνει στο νεφρό όπου ενεργοποιείται στην 125-διυδροξυ βιταμίνη D. Aυτή είναι η ενεργή μορφή της βιταμίνης D που προκαλεί σήματα αλληλεπιδρώντας με τον υποδοχέα της βιταμίνης D που στη συνέχεια πηγαίνει στον πυρήνα για να ξεκλειδώσει τις γενετικές πληροφορίες».
Η βιταμίνη D «από μόνη της είναι ανενεργή, πρέπει να ενεργοποιηθεί πρώτα στο ήπαρ και μετά στα νεφρά», κατέληξε.
Διαπίστωσε ότι τα ευρήματα της πρόσφατης μελέτης δεν προκαλούν έκπληξη, καθώς τα ευεργετικά αποτελέσματα και η σύνδεση με την αυξημένη μακροζωία της βιταμίνης D είναι «καλά τεκμηριωμένα». Υπενθύμισε τα αποτελέσματα μιας προηγούμενης μελέτης σε σκουλήκια (C. elegans) η οποία έδειξε ότι ζούσαν περισσότερο όταν τους χορηγήθηκε βιταμίνη D «επειδή βελτίωσε την πρωτεϊνική κατάστασή τους». Επιπλέον, τόνισε ότι οι τελευταίες συστάσεις της Ενδοκρινικής Εταιρείας για τη βιταμίνη D αναφέρουν: «Στον γενικό πληθυσμό ηλικίας 75 ετών και άνω, προτείνουμε τη λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D λόγω της δυνατότητας μείωσης του κινδύνου θνησιμότητας».
