Έρευνα σε ποντίκια έδειξε ότι η περιορισμένη πρόσληψη ενός συγκεκριμένου απαραίτητου αμινοξέος μπορεί να επιβραδύνει τις επιπτώσεις της γήρανσης, αλλά και να χαρίσει μακροζωία.
Η ισολευκίνη είναι ένα από τα τρία αμινοξέα διακλαδισμένης αλυσίδας που χρησιμοποιούμε για τη δημιουργία πρωτεϊνών στο σώμα μας. Είναι απαραίτητη για την επιβίωσή μας. Βέβαια, δεδομένου ότι τα κύτταρά μας δεν μπορούν να την παράγουν από την αρχή, θα πρέπει να την λαμβάνουμε από πηγές όπως τα αυγά, τα γαλακτοκομικά, η πρωτεΐνη σόγιας και τα κρέατα.
Παλαιότερη έρευνα που χρησιμοποίησε δεδομένα του 2016-2017 σε κατοίκους του Ουισκόνσιν είχε βρει ότι τα επίπεδα διατροφικής ισολευκίνης συνδέονται με τη μεταβολική υγεία και ότι τα άτομα με υψηλότερο ΔΜΣ γενικά κατανάλωναν πολύ μεγαλύτερες ποσότητες του αμινοξέος.
«Τα διαφορετικά συστατικά της διατροφής έχουν αξία και αντίκτυπο πέρα από το θερμιδικό τους ρόλο. Ψάχνουμε για ένα συστατικό, το οποίο πολλοί άνθρωποι μπορούν να τρώνε σε μεγάλες ποσότητες», δήλωσε ο ερευνητής μεταβολισμού Dudley Lamming από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν, ΗΠΑ, ο οποίος συμμετείχε και στις δύο μελέτες.
«Είναι ενδιαφέρον και ενθαρρυντικό να πιστεύουμε ότι μια διατροφική αλλαγή θα μπορούσε να κάνει μια τόσο μεγάλη διαφορά στο προσδόκιμο ζωής και σε αυτό που ονομάζουμε «διάρκεια υγείας», ακόμη και όταν αυτή η αλλαγή ξεκινήσει πιο κοντά στη μέση ηλικία», πρόσθεσε.
Πώς έγινε το πείραμα με χρήση ή μη αμινοξέων
Στην πιο πρόσφατη μελέτη, μια γενετικά διαφοροποιημένη ομάδα ποντικών ακολούθησε είτε μια δίαιτα που περιείχε 20 κοινά αμινοξέα, είτε μια δίαιτα στην οποία όλα τα αμινοξέα μειώθηκαν κατά περίπου δύο τρίτα ή μια δίαιτα στην οποία μόνο η ισολευκίνη μειώθηκε κατά το ίδιο ποσοστό.
Τα ποντίκια ήταν περίπου έξι μηνών στην αρχή της μελέτης, είχαν δηλαδή ηλικία αντίστοιχη με έναν άνθρωπο 30 ετών. Μπορούσαν να φάνε όσο ήθελαν, αλλά μόνο από το συγκεκριμένο είδος φαγητού της ομάδας τους.
Ο περιορισμός της διατροφικής ισολευκίνης αύξησε τη διάρκεια ζωής και τη διάρκεια της υγείας των ποντικών, μείωσε την ευθραυστότητά τους και προώθησε την απώλεια βάρους και τον γλυκαιμικό έλεγχο. Τα αρσενικά ποντίκια είχαν αύξηση της διάρκειας ζωής τους κατά 33% σε σύγκριση με εκείνα των οποίων η ισολευκίνη δεν ήταν περιορισμένη και τα θηλυκά είχαν αύξηση 7%.
Αυτά τα ποντίκια σημείωσαν επίσης καλύτερες επιδόσεις σε 26 μετρήσεις υγείας, συμπεριλαμβανομένης της μυϊκής δύναμης, της αντοχής, των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, της χρήσης της ουράς και της τριχόπτωσης. Τα αρσενικά ποντίκια αυτής της ομάδας είχαν μικρότερη διεύρυνση του προστάτη που σχετίζεται με την ηλικία και είχαν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκινικούς όγκους που είναι κοινοί στα διάφορα στελέχη ποντικών.
Περιέργως, τα ποντίκια που κατανάλωσαν τροφή χαμηλής ισολευκίνης λάμβαναν επίσης σημαντικά περισσότερες θερμίδες από τα άλλα. Αλλά αντί να παίρνουν βάρος, έκαιγαν περισσότερη ενέργεια και ήταν γενικά χαμηλότερου βάρους από τα υπόλοιπα, παρόλο που τα επίπεδα δραστηριότητάς τους δεν ήταν διαφορετικά.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο περιορισμός της ισολευκίνης στους ανθρώπους, είτε με διατροφή είτε με κάποια φαρμακευτική αγωγή, έχει τη δυνατότητα να φέρει παρόμοια αποτελέσματα αντιγήρανσης - αν και, όπως συμβαίνει με όλες τις μελέτες σε ποντίκια, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε αυτό εκ των προτέρων με βεβαιότητα μέχρι να δοκιμαστεί πραγματικά σε ανθρώπους.
