Ερευνητές στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ελ Πάσο στις Ηνωμένες Πολιτείες φαίνεται να έχουν βρει μία δίοδο για την ανάπτυξη μελλοντικών θεραπειών κατά του Αλτσχάιμερ ή του Πάρκινσον χρησιμοποιώντας τους κόκκους καφέ και συγκεκριμένα το κατακάθι. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Environmental Research.
Πιο συγκεκριμένα, οι «κβαντικές κουκκίδες άνθρακα με βάση το καφεϊκό οξύ (CACQDs)» που μπορούν να ληφθούν από το κατακάθι του καφέ φαίνεται να είναι ικανές να προστατεύσουν τα εγκεφαλικά κύτταρα από βλάβες που προκαλούνται από ορισμένες νευροεκφυλιστικές ασθένειες. Ωστόσο, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι αυτή η λύση είναι δυνατή μόνο εάν η ασθένεια οφείλεται στον τρόπο ζωής ή σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η παχυσαρκία, η ηλικία ή η έκθεση σε φυτοφάρμακα και άλλες τοξικές χημικές ουσίες.
«Τα CACQDs έχουν τη δυνατότητα να συμβάλλουν θετικά στη θεραπεία νευροεκφυλιστικών διαταραχών. Όλες οι τρέχουσες θεραπείες απλώς βοηθούν στη διαχείριση των συμπτωμάτων. Στόχος μας είναι να βρούμε μια θεραπεία αντιμετωπίζοντας τα ατομικά και μοριακά υποστρώματα που οδηγούν αυτές τις συνθήκες», δήλωσε ο Jyotish Kumar του Τμήματος Χημείας και Βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ελ Πάσο. Αυτή η έρευνα βασίζεται σε μια συγκεκριμένη, φιλική προς το περιβάλλον διαδικασία για την εξαγωγή CACQD από το κατακάθι του καφέ.
Οι επιστήμονες έψησαν δείγματα από κατακάθια του καφέ στους 200° για τέσσερις ώρες για να σχηματίσουν αυτές τις ενώσεις. Αυτές οι ουσίες αποδείχθηκαν νευροπροστατευτικές σε πειράματα σε δοκιμαστικούς σωλήνες, με την ικανότητα να απομακρύνουν, μεταξύ άλλων, τις ελεύθερες ρίζες. Αυτή η ανακάλυψη υποδηλώνει ότι μια θεραπεία που βασίζεται σε αυτές τις ενώσεις θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη της νόσου του Αλτσχάιμερ ή του Πάρκινσον σε «πολύ πρώιμο στάδιο» στους ανθρώπους.
Οι ερευνητές πραγματοποιούν περαιτέρω αναλύσεις για να αναπτύξουν την έρευνά τους, επισημαίνοντας ότι στόχος τους είναι να βρούν μια λύση που μπορεί να αποτρέψει τις περισσότερες περιπτώσεις νευροεκφυλιστικών καταστάσεων με ένα κόστος που θα είναι διαχειρίσιμο για όσο το δυνατόν περισσότερους ασθενείς.
