Ακούγεται παράδοξο αλλά το είδος της γεύσης στη γλώσσα, αποτελεί σημαντικό μέρος της ανάπτυξης των φαρμάκων. Για παράδειγμα, η γεύση έχει εντοπιστεί ως το μεγαλύτερο εμπόδιο στη συμμόρφωση των παιδιών που λαμβάνουν φάρμακα, αλλά η γεύση είναι επίσης ένα ζήτημα και για τους ενήλικες, ιδίως για όσους λαμβάνουν μακροχρόνια φαρμακευτική αγωγή, όπως για τον ιό HIV.

Μια ομάδα από το UCL Global Business School for Health (GBSH) και το UCL School of Pharmacy χρησιμοποιούν δεδομένα που συλλέγονται από μια «γλώσσα» για να δημιουργήσουν ένα μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης για την πρόβλεψη της πικρής γεύσης των φαρμάκων. Μια ηλεκτρονική γλώσσα δηλαδή (μια συσκευή κατασκευασμένη από αισθητήρες που ανταποκρίνονται στη γεύση) που αποδίδει βαθμολογίες πικρότητας στα φάρμακα και με τη σειρά της εκτιμά την αναμενόμενη αποστροφή από τη σχεδιαζόμενη κλινική δόση.

Ηλεκτρονική γλώσσα μετράει τη γεύση

Η ηλεκτρονική γλώσσα μετράει πόσο τα πικρά μόρια κολλάνε σε έναν πλαστικό αισθητήρα που λειτουργεί όπως η ανθρώπινη γλώσσα και στη συνέχεια το συγκρίνει με ένα καθαρό δείγμα. Η διαφορά μεταξύ των δύο μετρήσεων αντιπροσωπεύει ένα θεωρητικό επίπεδο πικρότητας ενός φαρμάκου.

Η χρήση της ηλεκτρονικής γλώσσας σημαίνει ότι τα φάρμακα μπορούν να δοκιμαστούν ταχύτερα και αποτελεσματικότερα σε σύγκριση με την εναλλακτική επιλογή της διεξαγωγής μιας δοκιμής σε άνθρωπο, αλλά τώρα η ομάδα συνεργάζεται με ειδικούς στη μηχανική μάθηση, για να επιταχύνει περαιτέρω την ανάπτυξη φαρμάκων χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης.

Χρησιμοποιώντας δεδομένα από την ηλεκτρονική γλώσσα, το μοντέλο τεχνητής νοημοσύνης αναλύει ένα φάρμακο σε μια σειρά μοριακών περιγραφικών στοιχείων (π.χ. αριθμός ατόμων, συνολική επιφάνεια του μορίου) που καθορίζουν τη γεύση, προκειμένου να προβλέψει τα επίπεδα πικράδας.

Ανοιχτή η πρόσβαση των αποτελεσμάτων

Το υπό ανάπτυξη μοντέλο θα είναι εργαλείο ανοικτής πρόσβασης, πράγμα που σημαίνει ότι η φαρμακευτική ανάπτυξη σε όλο τον κόσμο μπορεί να επωφεληθεί από τα δεδομένα σχετικά με τη γευστικότητα των φαρμάκων.

Μέλος της επιστημονικής ομάδας δήλωσε σχετικά: «Εκτελούμε έναν αλγόριθμο μηχανικής μάθησης για να δούμε βασικά ποια είναι η χημική δομή, ποια είναι η μοριακή δομή, ποιες είναι οι άλλες χημικές φυσικές παράμετροι που το κάνουν πικρό, και προσπαθούμε να δούμε αν υπάρχει σχέση». Η γεύση στα φάρμακα αποτελεί ιδιαίτερα πρόβλημα για τα παιδιά που έχουν «αυξημένη αίσθηση της γεύσης».

«Είναι ένα πρόβλημα και για μακροχρόνιες ασθένειες, όπως για παράδειγμα ο HIV», εξήγεί επιστήμονας της ερευνητικής ομάδας. «Τα αντιρετροϊκά φάρμακα δεν έχουν πολύ καλή γεύση. Έτσι, αν ο ασθενής πρέπει να παίρνει αυτά τα χάπια κάθε μέρα για όλη του τη ζωή, είναι πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα, ειδικά αν τα ξεκινάει πολύ, πολύ νέος».

«Ακόμη και αν πρόκειται για ένα θαυματουργό φάρμακο, αν ο ασθενής δεν το παίρνει, δεν θα λειτουργήσει».

Η τήρηση της θεραπείας είναι άλλωστε ιδιαίτερα σημαντική με τα αντιβιοτικά, καθώς μια διακοπείσα πορεία θεραπείας θα συμβάλει στη μικροβιακή αντοχή.