Μερικοί άνθρωποι κάνουν το μεγάλο βήμα και αρχίζουν να ζουν με τον σύντροφό τους χωρίς δεύτερη σκέψη. Άλλοι φοβούνται τη δέσμευση και χρειάζονται χρόνια για να κάνουν το βήμα και να αρχίσουν να ζουν με το φίλο ή τη φίλη τους, είτε με είτε χωρίς χαρτιά γάμου.

Αυτές είναι οι 5 βασικές ερωτήσεις που, σύμφωνα με την ψυχολόγο και θεραπεύτρια ζευγαριών Alejandra de Pedro, πρέπει να κάνουν όσοι πρόκειται να πάρουν μια απόφαση που μπορεί να αλλάξει τη ζωή τους προς το καλύτερο... ή προς το χειρότερο.

Θα έφτιαχνα μια επιχείρηση με αυτό το άτομο;

Το κλισέ λέει ότι δεν είναι καλή ιδέα να αναμειγνύουμε τις δουλειές με τις σχέσεις. Στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι θέμα συζήτησης το αν είναι σκόπιμο ή όχι να μοιραστείτε μια δουλειά ή να ξεκινήσετε μια επιχείρηση με κάποιον με τον οποίο μοιράζεστε το ίδιο κρεβάτι. Αυτό που προτείνει ο ψυχολόγος είναι να θεωρήσουμε αυτή την υπόθεση ως ένα εργαλείο που θα μας βοηθήσει να πάρουμε μια απόφαση. «Θα σας κάνει να σκεφτείτε αν αποτελείτε μια καλή ομάδα, αν έχετε παρόμοιο τρόπο να βλέπετε και να διαχειρίζεστε τα οικονομικά και αν εμπιστεύεστε τον σύντροφό σας να χειριστεί ορισμένες ευθύνες», λέει. «Μια σχέση, όπως και μια επιχείρηση, είναι ένα έργο». Αν δεν εμπιστεύεστε τον άλλον για άλλου είδους έργα, «πώς θα τον εμπιστευτείτε για το πιο σημαντικό έργο της ζωής σας;»

Έχω συναντήσει αυτό το άτομο όταν τα πράγματα έχουν γίνει «άσχημα»;

Όλοι είναι υπέροχοι στα πάρτι ή στα ποτά, αλλά όταν τα πράγματα πάνε στραβά, τότε φαίνεται ο αληθινός χαρακτήρας κάποιου. Αυτή είναι η άποψη του θεραπευτή ζευγαριών, ο οποίος λέει ότι είναι «σχετικά εύκολο να είσαι καλός όταν τα πράγματα πάνε καλά». Αλλά «πολλά ζευγάρια χωρίζουν όταν υπάρχει κρίση, όταν κάποιος πρέπει να φροντιστεί, όταν κάποιος είναι άρρωστος, όταν υπάρχουν οικονομικά προβλήματα...». Τότε είναι που ανακαλύπτουν πτυχές του συντρόφου τους που δεν γνώριζαν. Εν ολίγοις, οι δύσκολες στιγμές είναι μια ασυναγώνιστη ευκαιρία για να «δούμε αν πληγώνουμε περισσότερο ο ένας τον άλλον ή αν βοηθάμε ο ένας τον άλλον». Η ψυχολόγος συμβουλεύει να βάλει κανείς τον εαυτό του σε ένα από τα χειρότερα σενάρια: «Τι θα γίνει αν χωρίσουμε; Είναι ο σύντροφός μου κάποιος που νιώθω ότι θα με πληγώσει; Τι θα συμβεί αν τα πράγματα δεν πάνε καλά μεταξύ μας;

Αγαπώ αυτό το άτομο όπως είναι τώρα ή προβάλλω ένα ιδεώδες για το πώς νομίζω ότι θα μπορούσε να γίνει;

Το μέλλον θα έρθει και δεν ξέρουμε ακριβώς πώς θα είναι, αλλά στο μεταξύ πρέπει να ζούμε στο παρόν. «Φυσικά, με την πάροδο των ετών θα αλλάξουμε και, ελπίζουμε, ότι θα αλλάξουμε προς το καλύτερο μαζί με αυτό το άτομο», λέει ο de Pedro. Αλλά δεν μπορείτε να βασίζεστε σε μεταμορφώσεις της προσωπικότητας ή του χαρακτήρα που μπορεί να μην έρθουν ποτέ. Αν κάποιος σας πληγώνει τώρα, γιατί πρέπει να περιμένετε μια υποθετική αλλαγή; Ο θεραπευτής ακούει συχνά τις εξής προτάσεις: «Αν ο σύντροφός μου πήγαινε σε θεραπεία, όλα θα ήταν μια χαρά» ή «Πιστεύω ότι όταν αποκτήσουμε παιδιά θα ηρεμήσει». Η συμβουλή της: «Μη νομίζετε ότι ο γάμος, η απόκτηση παιδιών ή η παρακολούθηση ψυχοθεραπείας θα λύσουν όλα σας τα προβλήματα». Εν ολίγοις, η σωστή ερώτηση που πρέπει να κάνετε είναι «θέλετε να είστε με αυτό το άτομο όπως είναι τώρα;

Μήπως αυτό το άτομο κάνει τη ζωή μου ευκολότερη;

Σας δίνει ψυχική ηρεμία να ξέρετε ότι είναι εκεί ή σας κάνει να αγχώνεστε και να ανησυχείτε; Πολλοί άνθρωποι, όταν χωρίζουν, αναφέρουν ότι αισθάνονται μεγάλη ανακούφιση, σαν να τους έφυγε ένα βάρος από τους ώμους», αποκαλύπτει ο de Pedro. Και αυτό συμβαίνει επειδή κατά τη διάρκεια της σχέσης «υπήρχε κάτι που τους καταλάμβανε: έπρεπε να βρίσκονται πάντα πίσω από αυτό το άτομο για να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους ή ίσως ήταν πάντα σε επιφυλακή επειδή κάθε τόσο συνέβαινε κάποιο δράμα ή δεν αισθάνονταν ασφαλείς». Προφανώς, το να ζεις ως ζευγάρι σημαίνει ότι αναλαμβάνεις πολλές ευθύνες και, «κατά κάποιο τρόπο, η ζωή σου μπορεί να είναι λίγο πιο δύσκολη». Όμως είναι σημαντικό «αυτές οι προσπάθειες να αντισταθμίζονται και με θετικό τρόπο, δηλαδή ότι με πολλούς άλλους τρόπους ο σύντροφός σου σε βοηθάει, σε ανακουφίζει, σου παίρνει το βάρος από τους ώμους και ότι όταν σου συμβαίνει κάτι κακό σκέφτεσαι: ευτυχώς που έχω αυτό το άτομο».

Έχουμε τους ίδιους στόχους και σκοπούς ζωής;

Δεν είναι απαραίτητο τα μέλη ενός ζευγαριού να είναι σαν δύο μπιζέλια στο ίδιο κουκούτσι όσον αφορά τα γούστα, τις προτιμήσεις ή τις προσδοκίες, αλλά υπάρχουν διαφορές που αποτελούν αγεφύρωτο χάσμα, σύμφωνα με την ψυχολόγο. «Πολλά ζευγάρια αρραβωνιάζονται χωρίς να έχουν ένα σαφώς καθορισμένο σχέδιο ζωής και χωρίς να έχουν ευθυγραμμισμένους στόχους, και για μένα αυτό είναι ένα σοβαρό λάθος». Κατά τη γνώμη της, αν για παράδειγμα «ο ένας θέλει να κάνει παιδιά και ο άλλος όχι, αν ο ένας θέλει να παντρευτεί και ο άλλος όχι, ή αν ο ένας θέλει να ζει σε ένα μέρος του κόσμου και ο άλλος σε ένα άλλο, θα αναγκαστείτε να διαλέξετε ανάμεσα στις επιθυμίες σας και τον έρωτα».