Η φίμωση είναι μια στένωση του δέρματος του προσαγωγίου. Συγκεκριμένα, συμβαίνει όταν η ακροποσθία, το δέρμα που καλύπτει ολόκληρο το πέος και έχει ιδιαίτερη ελαστικότητα σε σύγκριση με το δέρμα του υπόλοιπου σώματος, δεν μπορεί να ολισθήσει σωστά και, ως εκ τούτου, δεν επιτρέπει την αποκάλυψη της βάλανος.
Αυτό είναι ένα συνηθισμένο πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, τα παιδιά κάτω του ενός έτους έχουν έως και 50% πιθανότητα να το αναπτύξουν, αν και το ποσοστό μειώνεται σημαντικά μετά την ηλικία των τριών ετών. «Όσον αφορά τους ενήλικες, μετά την ηλικία των 17 ετών, μόνο το 2% θα παρουσιάσει αυτή την αλλοίωση», λέει ο Miguel Ángel Gutiérrez González, ειδικός ουρολόγος στο νοσοκομείο Vithas της Σεβίλλης.
Ο Venancio Chantada, μέλος της Ισπανικής Ουρολογικής Εταιρείας, δηλώνει ότι τα συμπτώματα ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με τον βαθμό της φίμωσης. «Υπάρχουν άνδρες με ελάχιστη αλλοίωση που δεν το αντιλαμβάνονται μέχρι να παρατηρήσουν κάποια δυσφορία», εξηγεί. Ο ειδικός επισημαίνει ότι, καθώς η βάλανος δεν μπορεί να αποκαλυφθεί, η υγιεινή περιπλέκεται, γεγονός που μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό, πόνο ή ακόμη και λοιμώξεις στην περιοχή. Αυτή η αδυναμία καθιστά επίσης πιο δύσκολες τις σεξουαλικές σχέσεις.
«Πολλοί άνδρες δεν γνωρίζουν ότι έχουν φίμωση, επειδή δεν ξέρουν ότι είναι μη φυσιολογική, μέχρι να προσπαθήσουν να έχουν σεξουαλική επαφή και να τους ενοχλεί», λέει ο ειδικός, ο οποίος προσθέτει ότι η μη ικανοποιητική σεξουαλική ζωή μπορεί να τους επηρεάσει και από ψυχολογική άποψη.
Ο Gutiérrez προσθέτει ότι υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες η βάλανος μπορεί να ανασυρθεί, αλλά δεν επιστρέφει στη θέση της, προκαλώντας αυτό που είναι γνωστό ως παραφίμωση, «η οποία είναι επώδυνη και συχνά απαιτεί την παρέμβαση ουρολόγου».
Μπορεί να αντιμετωπιστεί η φίμωση χωρίς χειρουργική επέμβαση;
Μερικές φορές, η σχολαστική υγιεινή και ορισμένες ασκήσεις κατά τις οποίες η ακροποσθία τραβιέται προς τα πίσω μπορούν να αποτρέψουν ορισμένα αγόρια από το να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση. Σε άλλες περιπτώσεις, τα μικρότερα αγόρια μπορούν επίσης να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα μέσω θεραπειών με κορτικοστεροειδή που κάνουν το δέρμα πιο ελαστικό.
Ωστόσο, «σε περιπτώσεις που δεν πάνε καλά ή σε εφήβους και ενήλικες όπου μπορεί να υπάρχει δευτερογενής φίμωση λόγω εκφυλιστικής διαδικασίας του δέρματος λόγω ίνωσης ή λοιμώξεων, λογικά η οριστική διορθωτική θεραπεία είναι η χειρουργική επέμβαση μέσω της περιτομής», τονίζει ο Gutiérrez. Σύμφωνα με τον ουρολόγο της Vithas, η χειρουργική επέμβαση συνίσταται στην αφαίρεση όλου του δέρματος του προσαγωγίου που δεν μπορεί να ανασυρθεί. «Αφού αφαιρεθεί και συρραφεί, η βάλανος αποκαλύπτεται χωρίς το δερματικό κάλυμμα της ακροποσθίας», προσθέτει.
Πόσος χρόνος χρειάζεται για να αναρρώσετε από τη χειρουργική επέμβαση της φήμωσης;
Η χειρουργική επέμβαση είναι εξωνοσοκομειακή και δεν απαιτεί νοσηλεία, οπότε μετά την επέμβαση ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του. «Η χειρουργημένη περιοχή έχει ένα στεφάνι από ράμματα που απαιτεί καθημερινά επιδέσμους μέχρι τα ράμματα τελικά να βγουν μόνα τους», λέει ο Gutiérrez.
Ο ασθενής θα χρειάζεται επίσης περιοδικούς επιδέσμους. Η ελάχιστη περίοδος ανάρρωσης για τα ράμματα είναι συνήθως περίπου δύο εβδομάδες. Για τους αθλητές ή τους ανθρώπους που ασκούνται στην καθημερινή τους ζωή (για παράδειγμα, στην εργασία τους), συνιστάται μια περίοδος ανάπαυσης δύο έως τριών εβδομάδων έως ότου εξαφανιστεί η φλεγμονή του τραύματος και των ραμμάτων.
