Σίγουρα, είμαστε όλοι γεννημένοι για να τρέχουμε. Αλλά θυμηθείτε ότι οι πρόγονοί μας δεν έτρεχαν στο τσιμέντο και σίγουρα έτρεχαν γυμνοί και χωρίς να κουβαλούν το παραμικρό βάρος στο σώμα τους. Έτσι, αν σκοπεύεται να ξεκινήσετε το τρέξιμο ή είστε ήδη δρομέας, μπορεί να σας περνούν από το μυαλό διάφορες σκέψεις για το πως θα είναι τα γόνατά σας όταν θα περάσουν τα χρόνια.

Ο προπονητής επιδόσεων Joseph Lightfoot λέει σχετικά: «Πολλές μελέτες δείχνουν ότι οι δρομείς έχουν λιγότερα περιστατικά οστεοαρθρίτιδας στο γόνατο από τα άτομα που κάνουν καθιστική ζωή. Υπάρχουν επίσης έγγραφα που δείχνουν ότι οι δρομείς αναφέρουν λιγότερο πόνο στο γόνατο από τους ανθρώπους που κάνουν καθιστική ζωή. Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι το να είσαι δρομέας συνδέεται με μειωμένη αναπηρία στη μετέπειτα ζωή. Συνολικά, το μήνυμα από την έρευνα είναι ότι το τρέξιμο είναι καλό».

Πως βοηθά το τρέξιμο στην οστεοαρθρίτιδα

Η οστεοαθρίτιδα σχετίζεται με τη φθορά των γονάτων με την πάροδο του χρόνου, μια διαδικασία που πιθανότατα θα επιδεινώσουν οι κραδασμοί τρέχοντας στο πεζοδρόμιο. Τώρα, γίνεται καλύτερα κατανοητό ως ασθένεια ολόκληρης της άρθρωσης, συμπεριλαμβανομένων των οστών, των χόνδρων, των συνδέσμων, του λίπους και του ιστού. Και εδώ, το τρέξιμο μπορεί να είναι προστατευτικό, παρά επικίνδυνο.

Μια πρόσφατη μετα-ανάλυση, για παράδειγμα, διαπίστωσε ότι οι αλλαγές στον χόνδρο στην άρθρωση του γόνατος μετά το τρέξιμο είναι προσωρινές και ορισμένοι ερευνητές προτείνουν ότι το τρέξιμο μπορεί πραγματικά να ρυθμίσει τον χόνδρο, οδηγώντας σε καλύτερη συνολική υγεία του γόνατος. Άλλες μελέτες υποδεικνύουν ότι οι δρομείς είναι λιγότερο πιθανό να αναπτύξουν οστεοαρθρίτιδα και έχουν χαμηλότερο ποσοστό αντικαταστάσεων ισχίου, εν μέρει λόγω του χαμηλότερου ΔΜΣ τους.

Φυσικά, αυτό δεν κάνει τα πολύτιμα γόνατά σας «ανίκητα». Οι τραυματισμοί στα γόνατα εξακολουθούν να είναι μια από τις πιο κοινές αιτίες ταλαιπωρίας μεταξύ των δρομέων. «Προφανώς υπάρχουν διάφοροι άλλοι παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη», λέει ο Lightfoot. «Το σωματικό βάρος, η τεχνική τρεξίματος, τα παπούτσια και ούτω καθεξής, αλλά το μεγαλύτερο λάθος που κάνουν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι να ξεκινούν με γρήγορο τρέξιμο. Εάν δεν είστε σε φόρμα, ξεκινήστε με περπάτημα, μετά γρήγορο περπάτημα, μετά τζόκινγκ και περπάτημα συνδυαστικά και μετά μεγαλύτερες περιόδους σταθερού τζόκινγκ. Χρειάζεται υπομονή», προσθέτει.