Αναμφίβολα ο σίδηρος είναι ένα από τα κυριότερα ιχνοστοιχεία και αποτελεί αντικείμενο χιλιάδων ερευνών.
Κατά δεκάδες ακούμε τους συμπολίτες να έχουν έλλειψη σιδήρου, τι γίνεται όμως όταν έχουμε αυξημένο σίδηρο;
Η υπερφόρτιση σιδήρου, λοιπόν ,δηλαδή το να έχει κανείς υπερβολικά αυξημένα επίπεδα του ιχνοστοιχείου στο αίμα του δεν είναι επίσης καλό. Μελέτες δείχνουν ότι η υπερφόρτιση σιδήρου μπορεί να βλάψει τα εσωτερικά όργανα και να αυξήσει τον κίνδυνο διαβήτη, εμφράγματος και καρκίνου, κυρίως στους ηλικιωμένους.
Σύμφωνα με τους ειδικούς κύρια αιτία (και όχι η μοναδική) της υπερφόρτιση σιδήρου είναι ο δυτικός τρόπος διατροφής κατά τον οποίο αποθηκεύονται υψηλά επίπεδα σιδήρου.
Ο σίδηρος αποτελεί σημαντικό τμήμα διαφόρων πρωτεϊνών που μεταφέρουν οξυγόνο στον οργανισμό: της αιμοσφαιρίνης που υπάρχει στα ερυθρά αιμοσφαίρια, της μυοσφαιρίνης που τροφοδοτεί με οξυγόνο τους μύες κ.λπ.
Οσο περισσότερο σίδηρο απορροφούμε από τα διάφορα τρόφιμα, τόσο αυξάνονται τα αποθέματα του οργανισμού – κάτι που εκ φύσεως συμβαίνει σε όσους πάσχουν από αιμοχρωμάτωση, μία διαταραχή που προσβάλλει 1 άνθρωπο ανά 250 και αυξάνει από μόνη της την απορρόφηση σιδήρου.
Το πρόβλημα πάντως είναι ότι ο οργανισμός δεν μπορεί να απαλλαγή εύκολα από τον επιπλέον σίδηρο και αυτός συσσωρεύεται στο ήπαρ, στην καρδιά και στο πάγκρεας, όπου προκαλεί αντιστοίχως κίρρωση και καρκίνο του ήπατος, καρδιακή αρρυθμία και διαβήτη.
Μάλιστα μελέτη δέκα ετών σε περισσότερες από 32.000 γυναίκες, λ.χ., έδειξε ότι όσες είχαν τα υψηλότερα επίπεδα σιδήρου διέτρεχαν σχεδόν τριπλάσιο κίνδυνο διαβήτη σε σύγκριση με όσες είχαν τα χαμηλότερα.
Αν και ο κίνδυνος καρκίνου από τον πολύ σίδηρο παραμένει αβέβαιος για τους μη πάσχοντες από αιμοχρωμάτωση, οι τεκμηριωμένες συσχετίσεις ανάμεσα στην αυξημένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος και τους καρκίνους του παχέος εντέρου και του προστάτη μπορεί κάλλιστα να οφείλονται στην αυξημένη κατανάλωση σιδήρου – και το ίδιο ισχύει με την καρδιοπάθεια.
Άλλες μελέτες έχουν δείξει πως όταν τα άτομα με πολύ σίδηρο δίνουν συχνά αίμα ελαττώνεται ο κίνδυνος διαβήτη. Επιπλέον, υψηλά επίπεδα σιδήρου έχουν ανιχνευθεί στους εγκεφάλους ανθρώπων με νευροεκφυλιστικά νοσήματα όπως η νόσος του Αλτσχάιμερ, η νόσος του Πάρκινσον και η πλαγία μυατροφική σκλήρυνση (νόσος του Λου Γκέρινγκ).
Τα συμπτώματα από τον υπερβολικό σίδηρο
-Αδυναμία, κόπωση, καταβολή
-Διαταραχές στο χρώμα του δέρματος (πιο σκούρο)
-Πόνος στις αρθρώσεις
-Αύξηση των διαστάσεων του ήπατος
Τι θα συμβεί αν δεν θεραπευθεί η αιμοχρωμάτωση;
Τα μακροχόνια προβλήματα που θα δημιουργηθούν σε περίπτωση που δεν θεραπεύσουμε την αιμοχρωμάτωση είναι τα ακόλουθα:
-Βλάβη στο συκώτι
-Βλάβη στην καρδιά
-Σακχαρώδης διαβήτης
-Διαταραχές στην έμμηνο ρύση (περίοδος) στις γυναίκες