Η λευχαιμία, ο όγκος στον εγκέφαλο ή στην σπονδυλική στήλη και τα λεμφώματα αποτελούν τους πιο συχνούς τύπους καρκίνου στα παιδιά. Το Make-A-Wish στην ιστοσελίδα του makeawish.gr παρουσιάζει 8 μύθους και αλήθειες για τους επιζώντες από τον παιδικό καρκίνο. Με αφρομή λοιπόν την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Παιδικού Καρκίνου, ας εστιάσουμε στα παρακάτω:

ΜΥΘΟΣ
Τα παιδιά με καρκίνο αποτελούν κίνδυνο για την υγεία των άλλων παιδιών ή εφήβων και μεταφέρουν ασθένειες.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Ο παιδικός καρκίνος δεν είναι μεταδοτικός. Είναι απόλυτα ασφαλές για τα άλλα παιδιά να παίζουν και να αλληλοεπιδρούν με παιδιά με καρκίνο. Ο λόγος που τα παιδιάή οι έφηβοι με καρκίνο συχνά απομονώνονται και φορούν μάσκες είναι το αδύναμο ανοσοποιητικό τους σύστημα.

ΜΥΘΟΣ
Τα παιδιά που έχουν νοσήσει από καρκίνο είναι «γενετικά κατώτερα» και δεν μπορούν να κάνουν παιδιά.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Αυτά που επηρεάζουν τη γονιμότητα όσων ξεπέρασαν τον παιδικό καρκίνο είναι ο τύπος του καρκίνου από τον οποίο θεραπεύτηκαν και η θεραπεία που ακολούθησαν. Προβλήματα γονιμότητας, δεν αφορούν την πλειονότητα των παιδιών.

ΜΥΘΟΣ
Τα παιδιά με καρκίνο δεν ζουν πολύ.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Η μείωση του προσδόκιμου ζωής εξαρτάται από το πόσο έγκαιρα έγινε η διάγνωση του καρκίνου, το ποια ήταν η αρχική θεραπεία και το πόσο κατάλληλη ήταν η θεραπεία που ακολουθήθηκε. Η φύση και η σοβαρότητα των μεταγενέστερων επιπτώσεων επηρεάζουν επίσης το προσδόκιμο ζωής.

ΜΥΘΟΣ
Τα παιδιά με καρκίνο δεν έχουν καλές επιδόσεις στο σχολείο και την εργασία τους.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Δύο στους 3 επιζώντες παιδικού καρκίνου υποφέρουν από μεταγενέστερες επιπτώσεις, οι οποίες όμως δεν επηρεάζουν απαραίτητα τις γνωσιακές και μαθησιακές ικανότητές τους.

ΜΥΘΟΣ
Τα παιδιά με καρκίνο που έχουν θεραπευτεί, δεν έχουν πια ανάγκη τη συνεχή μετέπειτα φροντίδα.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Η συνεχής μετέπειτα φροντίδα είναι πολύ σημαντική, αφού ο κίνδυνος εκδήλωσης δεύτερης κακοήθειας ή επιπτώσεων στην υγεία των επιζώντων είναι αρκετά μεγάλος. Ζωτικής σημασίας αποτελεί η λεπτομερής ενημέρωση για τον τύπο του καρκίνου από τον οποίο έπασχε ο επιζών, οι πιθανές επιπτώσεις της θεραπείας που ακολούθησε και η τακτική του παρακολούθηση.

ΜΥΘΟΣ
Τα παιδιά με καρκίνο θα έχουν ένα θλιβερό και μελαγχολικό μέλλον. Δεν θα μπορέσουν ποτέ να έχουν μια κανονική ζωή.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Τα παιδιά με καρκίνο επιστρέφουν κανονικά στο σχολείο και τις δραστηριότητές τους μετά τη θεραπεία τους. Σε άλλες περιπτώσεις, προσαρμόζονται μέσω της δημιουργίας μιας «νέας κανονικότητας», της οποίας μέρος είναι τόσο η ασθένεια όσο και η θεραπεία της.

ΜΥΘΟΣ
Τα παιδιά με καρκίνο θα «κουβαλούν» για πάντα το στίγμα, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Θα είναι πάντοτε στο περιθώριο και θα έχουν προβλήματα στην εργασία, την προσωπική και την κοινωνική τους ζωή.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Γενικότερα, οι επιζώντες εκλαμβάνονται ως ήρωες και μαχητές που θαρραλέα ξεπέρασαν αυτήν την ασθένεια. Είναι η ζωντανή απόδειξη και μαρτυρία ότι ο παιδικός καρκίνος είναι θεραπεύσιμος. Αποτελούν πρότυπα που φέρουν ελπίδα, κίνητρο και έμπνευση σε άλλους επιζώντες, νέους ασθενείς και τις οικογένειές τους.

ΜΥΘΟΣ
Οι επιζώντες του παιδικού καρκίνου έχουν γενικά περιορισμένες επικοινωνιακές και σχεσιακές δεξιότητες και δεν μπορεί κανείς να συναναστραφεί μαζί τους.
ΑΛΗΘΕΙΑ
Στις περισσότερες χώρες, κατά τη διάρκεια της θεραπείας, τα παιδιά/έφηβοι με καρκίνο απομακρύνονται από τους συνομηλίκους τους και είναι αδύνατο να συμμετάσχουν σε κανονικές σχολικές και άλλες δραστηριότητες. Ωστόσο, πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι οι επιζώντες από τον παιδικό καρκίνο τείνουν να έχουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα και αντοχή σε καταστάσεις, λόγω των επιπτώσεων των προκλήσεων που αντιμετώπισαν και των εμπειριών τους. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι υπάρχουν ανερχόμενες ερευνητικές μελέτες που υποδεικνύουν ότι μερικές συμπεριφορές επιζώντων από τον παιδικό καρκίνο σχετίζονται με PTSD (διαταραχή μετατραυματικού στρες). Αυτό δίνει περαιτέρω έμφαση στην ανάγκη για σθεναρότερη επακόλουθη φροντίδα, χώρους που να αισθάνονται ασφάλεια και δυναμικούς κύκλους υποστήριξης για παιδιά με καρκίνο και επιζώντες από τον παιδικό καρκίνο.