Με φόντο τις αυριανές εκλογές, ο Θάνος Πλεύρης είχε ξεκινήσει το προηγούμενο διάστημα ένα σχέδιο για να σταματήσει το απαράδεκτο φαινόμενο με τα ράντζα στις εφημερίες των μεγάλων νοσοκομείων. Τον χειμώνα, όπου το Εθνικό Σύστημα Υγείας, δέχτηκε τριπλή πίεση (κορωνοϊός, γρίπη και λοιπά λοιμώδη νοσήματα), η ντροπιαστική εικόνα με ανθρώπους να στοιβάζονται στους διαδρόμους ήταν κανονικότητα.
Στη συνέχεια, το υπουργείο Υγείας προχώρησε σε συνεργασία με ιδιώτες ώστε να ανακουφίζονται οι δημόσιες δομές που εφημέρευαν, αλλά και σε κατανομή των περιστατικών σε άλλες κλινικές. Η αλήθεια είναι ότι η κατάσταση βελτιώθηκε ως ένα βαθμό, εξαιτίας αφ΄ ενός της μείωσης των επιδημιολογικών δεδομένων αφ’ ετέρου της παραπάνω συνεργασίας.
Ωστόσο, το φαινόμενο δεν εξαφανίστηκε. Τα ράντζα είναι εδώ και αναπτύσσονται κατά δεκάδες. Το είδαμε και χθες με το Αττικόν. Ακόμα και αυτή η μείωση που παρουσιάστηκε δεν γίνεται να ικανοποιεί, καθώς έστω και εάν ένας πολίτης δεν έχει αξιοπρεπείς υπηρεσίες υγείας, είναι κάτι ανεπίτρεπτο.
Γιατροί και κλίνες
Ο πρώτος και κύριος λόγος για την ύπαρξη ράντζων είναι ο αριθμός κλινών στα νοσοκομεία της Ελλάδας. Στη χώρα μας έχουμε 3,5 κλίνες ανά 100.000 κατοίκους, ενώ ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 5,3 κλίνες ανά 100.000 κατοίκους.
Επίσης, η υποστελέχωση του συστήματος υγείας είναι σημαντικός παράγοντας. Το προσωπικό που υπηρετεί στο ΕΣΥ είναι τόσο λίγο που δεν προλαβαίνει να εξετάσει όλους τους ασθενείς που εμφανίζονται. Σήμερα τα κενά υπολογίζονται σε 40.000 οργανικές θέσεις.
Κλειστά νοσοκομεία και χειρουργεία
Δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός ότι κατά την περίοδο της οικονομικής κρίσης, έκλεισαν αρκετά νοσοκομεία, άρα μειώθηκαν οι κλίνες. Επίσης, πολλές κλινικές, αλλά και χειρουργεία, είναι ανενεργά λόγω έλλειψης προσωπικού. Οι λίστες αναμονές συνεχίζουν να είναι μεγάλες. Επομένως ο κόσμος που δεν χειρουργείται παραμένει σε νοσηλεία μέχρι να γίνει η επέμβαση, με αποτέλεσμα να καταλαμβάνει κλίνη.
Τα ανήμπορα άτομα
Τέλος, υπάρχουν άνθρωποι που νοσηλεύτηκαν και έγιναν καλά, αλλά δεν δέχονται να πάρουν εξιτήριο γιατί δεν έχουν πού να πάνε. Πρόκειται για περιπτώσεις που τους έκοψαν το ρεύμα, η σύνταξη δεν φτάνει, δεν έχουν σπίτι, δεν υπάρχουν δημόσιες δομές φιλοξενίας και οι ιδιωτικές είναι πανάκριβες. Αυτοί οι πολίτες παραμένουν στα νοσοκομεία και συνεχώς αυξάνονται. Έτσι καταλαμβάνουν χώρο που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στις εφημερίες. Εδώ φαίνεται το τεράστιο κενό στο κράτος πρόνοιας που δεν φροντίζει αυτούς τους ανθρώπους, με αποτέλεσα να αναγκάζονται να παραμένουν στα νοσοκομεία.
