«Η μουσική είναι για την ψυχή ό,τι η γυμναστική για το σώμα». Έτσι πίστευε ο Πλάτωνας και η σημερινή επιστήμη φαίνεται να το επιβεβαιώνει.

Σύμφωνα με μια ανασκόπηση μελετών, ο θετικός αντίκτυπος που έχει στην ψυχική υγεία το τραγούδι, το παίξιμο ή η ακρόαση μουσικής είναι παρόμοιος με αυτόν που έχει η άσκηση ή η απώλεια βάρους.

Η συναισθηματική δύναμη αυτής της μορφής τέχνης είναι αδιαμφισβήτητη. Όλοι έχουν βιώσει κάποια στιγμή πώς ο ήχος ενός τραγουδιού μπορεί να αλλάξει τη διάθεση και να οδηγήσει σε θλίψη ή χαρά μέσα σε μερικές μόνο συγχορδίες. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που βάζετε αισιόδοξες μελωδίες για να γυμναστείτε ή καταφέρνετε να ξυπνάτε νωρίς και έχετε μια ειδική playlist για να σας βοηθήσει να κοιμηθείτε.

Αυτό οφείλεται μεταξύ άλλων στην ικανότητά του να διεγείρει την περιοχή ευχαρίστησης του εγκεφάλου. Η ακρόαση μουσικής μπορεί να προκαλέσει την απελευθέρωση χημικών ουσιών όπως η ντοπαμίνη που προκαλεί ευεξία και η σεροτονίνη που ηρεμεί τη διάθεση, όπως εξηγεί το Χάρβαρντ.

Η παρούσα μετα-ανάλυση ανέλυσε 26 προηγούμενες μελέτες και συνολικά 779 άτομα. Στόχος των επιστημόνων ήταν να αξιολογήσουν κατά πόσο οι αλληλεπιδράσεις με τη μουσική σχετίζονται με θετικές αλλαγές στην ποιότητα ζωής που σχετίζεται με την υγεία.

Σχετικά με αυτό, όλες οι έρευνες που εξετάστηκαν βασίστηκαν σε μια σειρά ευρέως αποδεκτών ερευνών σωματικής και ψυχικής υγείας. Τα δεδομένα που προέκυψαν διασταυρώθηκαν στη συνέχεια με άλλες έρευνες που εξέταζαν τα οφέλη «ιατρικών και μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων στην ευημερία και με έρευνες στις οποίες οι ιατρικές θεραπείες για προβλήματα υγείας δεν περιλάμβαναν μουσικοθεραπεία».

Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, ο ρόλος της μουσικής για την ψυχική υγεία είναι «εντός του εύρους, αν και στο κατώτερο άκρο» του ίδιου είδους επιπτώσεων που παρατηρούνται σε άτομα που συμμετέχουν σε προγράμματα σωματικής άσκησης ή απώλειας βάρους.

«Επιπλέον, ένα υποσύνολο 8 μελετών έδειξε ότι η προσθήκη μουσικών παρεμβάσεων στη συνήθη θεραπεία συσχετίστηκε με κλινικά σημαντικές αλλαγές στην ψυχική ευεξία σε μια σειρά παθήσεων».

Αν και οι συγγραφείς δεν ενθαρρύνουν την αντικατάσταση της άσκησης ή των ιατρικών θεραπειών με μουσικά διαγράμματα, επισημαίνουν την ανάγκη για περισσότερη έρευνα προκειμένου να εντοπιστεί πώς η μουσική μπορεί να αποτελέσει μέρος πιο αποτελεσματικών, λιγότερο ιατρικοποιημένων παρεμβάσεων ψυχικής υγείας.

«Απαιτείται μελλοντική έρευνα για να αποσαφηνιστούν οι βέλτιστες μουσικές παρεμβάσεις και δόσεις για χρήση σε συγκεκριμένα κλινικά πλαίσια και πλαίσια δημόσιας υγείας», γράφουν οι συγγραφείς.