Ο ρομαντικός ποιητής Λόρδος Βύρων κατά τη διάρκεια της ζωής του υπέφερε από πολλά προβλήματα υγείας, όπως ίλιγγο, ραιβοποδία, γονόρροια και ελονοσία, ακόμη και βουλιμία και ανορεξία. Στα νιάτα του ακολουθούσε αυστηρές δίαιτες για να μειώσει το υπερβολικό του βάρος. Πιστεύοντας ότι αν δοκίμαζε κάτι ξινό θα μειωνόταν η όρεξή του στράφηκε στο ξίδι. Μάλιστα, κάποια στιγμή πειραματίστηκε καταναλώνοντας μόνο 113 γραμμάρια κρέατος την ημέρα, μαζί με μικρές ποσότητες κρασιού.
Ωστόσο, με το ξίδι όντως κατάφερε να χάσει κιλά αλλά όχι χωρίς συνέπειες. Τα οδοντικά προβλήματα, οι έμετοι και η διάρροια έγιναν σταθερά χαρακτηριστικά της ζωής του.
Ως αποτέλεσμα αυτής αλλά και άλλων ακραίων διαίτων, ο συγγραφέας κατάφερε να μειώσει τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) από 29,7 σε 22,1 kg/m² τουλάχιστον δύο φορές στη ζωή του, το 1806 και το 1822. Ενώ βρισκόταν στη Βενετία, πριν από τη δεύτερη σημαντική απώλεια βάρους του, ο δικηγόρος του ανέφερε ότι ενοχλήθηκε από τη χλωμή και άρρωστη εμφάνισή του.
Οι σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία από την κατανάλωση ξιδιού
Το 1998, μια ομάδα ερευνητών στο Τμήμα Εσωτερικής Ιατρικής στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Ίνσμπρουκ (Αυστρία) παρατήρησε ότι η υψηλή κατανάλωση ξιδιού μπορεί να έχει τρεις κύριες επιβλαβείς συνέπειες:
- Υπασβεστιαιμία: Χαμηλά επίπεδα ασβεστίου στον ορό του αίματος, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν μυϊκούς σπασμούς.
- Υπερρενιναιμία: Υπερβολικά επίπεδα ρενίνης (μιας ορμόνης που παράγεται από τα νεφρά) στο αίμα. Η ομοιοστατική απόκριση του οργανισμού σε αυτό έχει ως αποτέλεσμα την υψηλή αρτηριακή πίεση και τη νεφρική ανεπάρκεια.
- Οστεοπόρωση: Μια κατάσταση που αποδυναμώνει τα οστά, καθιστώντας τα εύθραυστα και πιο επιρρεπή σε σπασίματα ή κατάγματα.
Επίσης, το ξίδι μπορεί να προκαλέσει:
- Οδοντικά προβλήματα: Μία κλινική έκθεση του 2012, η οποία αφορούσε σε ένα 15χρονο κορίτσι αποκάλυψε ότι υπέφερε από διαβρωμένα δόντια επειδή κατανάλωνε ένα ποτήρι ξίδι μηλίτη κάθε μέρα. Επιπλέον, το 2016 παρατηρήθηκε ότι το λευκό ξίδι μπορεί να προκαλέσει σημαντικό βαθμό βλάβης στην ποιότητα του σμάλτου των δοντιών.
- Επικίνδυνη μείωση της όρεξης: Αυτό ενδεχομένως να είναι θετικό για κάποιους αλλά σίγουρα η κατανάλωση ξιδιού δεν είναι ο πλέον κατάλληλος τρόπος για να φέρει κάποιος αυτό το αποτέλεσμα. Μάλιστα, το γεγονός ότι ο Λόρδος Βύρων έχασε κιλά ήταν γιατί το ξίδι του «έκοψε» την όρεξη.
Το 1998 αποδείχθηκε ότι το οξικό οξύ, η χημική ουσία που δίνει στο ξίδι τη χαρακτηριστική γεύση και οσμή του μειώνει σημαντικά την απόκριση γλυκόζης και ινσουλίνης μετά το φαγητό, ίσως λόγω του μειωμένου ρυθμού πέψης. Έτσι, η αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα μετά από ένα γεύμα μπορεί να μειωθεί με την κατανάλωση ξιδιού. Αυτό συμβαίνει επειδή κάνει το σώμα να χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να αφομοιώσει την τροφή, που σημαίνει ότι οι υδατάνθρακες διασπώνται πιο αργά. Αναφορικά με την περίπτωση του Λόρδου Βύρων, το ξίδι τον βοήθησε να χάσει κιλά, ωστόσο εκτιμάται ότι η μακροχρόνια χρήση του μπορεί να συνέβαλε σημαντικά στη νευρική ανορεξία - με επεισόδια βουλιμίας - που είχε.
