Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε μία νέα έρευνα των επιστημόνων, η οποία έδειξε πώς όταν τα θηλυκά βατράχια δεν θέλουν να ανεχτούν την... ερωτική προσκόλληση των αρσενικών έχουν τον τρόπο να γλιτώσουν. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η προσκόλληση των αρσενικών στα θηλυκά βατράχια με σκοπό την αναπαραγωγή, μία διαδικασία η οποία πολλές φορές μπορεί να αποδειχθεί μοιραία για τη ζωή τους, είναι ένα σύνηθες φαινόμενο.
«Μέχρι τώρα πιστεύαμε ότι τα θηλυκά βατράχια δεν ήταν σε θέση να επιλέξουν ή να υπερασπιστούν τον εαυτό τους ενάντια σε αυτόν τον ανδρικό καταναγκασμό», δήλωσε η Δρ Carolin Dittrich, η πρώτη συγγραφέας της μελέτης από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Βερολίνου. Αλλά η έρευνα δείχνει ότι αυτό μπορεί να μην ισχύει. «Τα θηλυκά σε αυτά τα καλέσματα αναπαραγωγής δεν είναι παθητικά όπως πιστεύαμε παλαιότερα», είπε η Dittrich.
Η Dittrich μαζί με τον Dr Mark-Oliver Rödel, ανέφερε στο περιοδικό Royal Society Open Science ότι τοποθέτησαν έναν αρσενικό βάτραχο σε κουτί με δύο θηλυκά: ένα μεγάλο και ένα μικρό. Η συμπεριφορά ζευγαρώματος στη συνέχεια καταγράφηκε σε βίντεο. Τα αποτελέσματα, που προέκυψαν από 54 θηλυκά αποκάλυψαν ότι το 83% εκείνων που «πιάστηκαν» από ένα αρσενικό προσπάθησαν να περιστρέψουν το σώμα τους. Ενώ το 48% των θηλυκών προσπάθησαν να αποφύγουν το ζευγάρι τους βγάζοντας ήχους, περιστρέφοντας επίσης το σώμα τους.
Στο 33% των θηλυκών που δέχτηκαν «επίθεση» από ένα αρσενικό παρατηρήθηκε μία στάση ακινησίας με τεντωμένα πόδια. Αυτή η εικόνα παρέπεμπε σε νεκρό ζώο. «Βρήκα ένα βιβλίο γραμμένο το 1758 από τον Rösel von Rosenhoff που περιγράφει αυτή τη συμπεριφορά, η οποία δεν αναφέρθηκε ποτέ ξανά», είπε η Dittrich.
Η ομάδα λέει ότι αυτή η ακινησία θα μπορούσε να είναι μια απάντηση στο στρες. Διαπίστωσαν ότι αυτό ήταν πιο συχνό σε μικρότερου μεγέθους και επομένως νεότερα σε ηλικία θηλυκά, με πιθανότατα μικρότερη εμπειρία αναπαραγωγής. «Η συμπεριφορά αποφυγής συντρόφου είχε ως αποτέλεσμα τη διαφυγή 25 θηλυκών» διευκρίνισαν οι ερευνητές.
