Νέα δεδομένα για την οστεοπόρωση με τα ευρήματα να περιγράφονται σε μελέτη που δημοσιεύθηκε αυτό το μήνα στο Science Advances από τους αναπληρωτές καθηγητές του VAI Connie M. Krawczyk, Ph.D., και Tao Yang, Ph.D.
Η έρευνά τους αποκαλύπτει ότι η απώλεια ενός επιγενετικού ρυθμιστή, του KDM5C, διατηρεί την οστική μάζα σε ποντίκια. Ο KDM5C λειτουργεί μεταβάλλοντας τα επιγενετικά «σημάδια», τα οποία μοιάζουν με διακόπτες «on» και «off» που διασφαλίζουν ότι οι οδηγίες που είναι γραμμένες στο DNA χρησιμοποιούνται τη σωστή στιγμή και στο σωστό μέρος.
«Η οστεοπόρωση είναι μια κοινή ασθένεια που μπορεί να έχει εξουθενωτικά αποτελέσματα», δήλωσε ο Yang. «Ο KDM5C είναι ένας πολλά υποσχόμενος στόχος για τη θεραπεία της χαμηλής οστικής μάζας στις γυναίκες, επειδή είναι εξαιρετικά ειδικός. Είμαστε αισιόδοξοι ότι τα ευρήματά μας θα συμβάλουν σε βελτιωμένες θεραπείες» ανέφερε.
Σχεδόν το 19% των γυναικών των ΗΠΑ ηλικίας 50 ετών και άνω έχουν οστεοπόρωση στα ισχία και στα κατώτερα σημεία της σπονδυλικής στήλης. Η αποδυνάμωση των οστών που σχετίζεται με την οστεοπόρωση αυξάνει τον κίνδυνο καταγμάτων και εγκυμονεί σημαντικούς κινδύνους για την υγεία και την ποιότητα ζωής. Αρκετά φάρμακα έχουν εγκριθεί για τη θεραπεία της οστεοπόρωσης, αλλά οι φόβοι για σπάνιες, σοβαρές παρενέργειες αποτελούν συχνά εμπόδιο για τη χρήση τους.
Διατίθενται επίσης θεραπείες που αξιοποιούν την ορμόνη οιστρογόνο, αλλά συνιστώνται μόνο για χαμηλή δόση, βραχυπρόθεσμη χρήση, εν μέρει λόγω των συσχετίσεων με τον κίνδυνο καρκίνου. Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι οι γυναίκες εμφανίζουν δυσανάλογα χαμηλότερη οστική μάζα σε σχέση με τους άνδρες καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Η απώλεια οστικής μάζας επιταχύνεται με την εμμηνόπαυση, αυξάνοντας τον κίνδυνο οστεοπόρωσης και των σχετικών καταγμάτων για τις γυναίκες καθώς μεγαλώνουν.
Βήματα προόδου για την οστεοπόρωση
Για να καταλάβουν γιατί συμβαίνει αυτό, οι Krawczyk, Yang και οι ομάδες τους εξέτασαν τις διαφορές στους τρόπους ρύθμισης των οστών σε αρσενικά και θηλυκά ποντίκια, τα οποία μοιράζονται πολλές ομοιότητες με τους ανθρώπους και αποτελούν σημαντικά μοντέλα για τη μελέτη της υγείας και των ασθενειών.
Επικεντρώθηκαν σε εξειδικευμένα κύτταρα που ονομάζονται οστεοκλάστες, τα οποία συμβάλλουν στη διατήρηση της υγείας των οστών με τη διάσπαση και την ανακύκλωση των παλαιών οστών. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η μείωση του KDM5C διέκοψε την κυτταρική παραγωγή ενέργειας στους οστεοκλάστες, γεγονός που επιβράδυνε τη διαδικασία ανακύκλωσης και διατήρησε την οστική μάζα. Είναι σημαντικό ότι η KDM5C συνδέεται με τα χρωμοσώματα Χ, πράγμα που σημαίνει ότι είναι πιο ενεργή στις γυναίκες από ό,τι στους άνδρες.
«Η μείωση των επιπέδων της KDM5C είναι σαν να γυρνάμε έναν διακόπτη για να σταματήσουμε μια υπερδραστήρια διαδικασία ανακύκλωσης. Το αποτέλεσμα είναι περισσότερη οστική μάζα, που τελικά σημαίνει ισχυρότερα οστά», δήλωσε ο Krawczyk.
«Είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι με αυτή τη δουλειά και ανυπομονούμε να πραγματοποιήσουμε μελλοντικές μελέτες για να βελτιώσουμε τα ευρήματά μας. Στο τέλος της ημέρας, ελπίζουμε αυτές οι γνώσεις να κάνουν τη διαφορά για τα άτομα με οστεοπόρωση».
