Οι θεραπείες με τη χρήση Wegovy και Ozempic αλλά και άλλες παρόμοιες έχουν εκτοξευθεί σε δημοτικότητα σε ΗΠΑ και Ευρώπη λόγω της ικανότητάς τους να προκαλούν δραματική απώλεια βάρους με την πάροδο του χρόνου. Αλλά αυτά τα φάρμακα, γνωστά ως GLP-1, δεν φαίνονται να είναι... αθώα αφού ορισμένοι ασθενείς ανέφεραν ότι εμφάνισαν παράλυση στομάχου και αυτοκτονικό ιδεασμό κατά τη λήψη τους.
Τα GLP-1 λειτουργούν επιβραδύνοντας την πέψη για να καταστέλλουν την όρεξη ενός ατόμου, αλλά μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα εάν αυτή η διαδικασία επιβραδύνει υπερβολικά.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας στο πλαίσιο μιας νέας μελέτης τους δήλωσαν ότι ανακάλυψαν μια διαταραχή που δεν αναφέρεται στις προειδοποιητικές ετικέτες αυτών των φαρμάκων: παράλυση στομάχου, η οποία επιβραδύνει ή σταματά εντελώς την κίνηση της τροφής από το στομάχι στο έντερο και μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα, όπως επίμονο εμετό.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης αυξημένο κίνδυνο απόφραξης του εντέρου, μια διαταραχή όπου η τροφή εμποδίζεται να περάσει από το λεπτό ή παχύ έντερο και παγκρεατίτιδα, η οποία αναφέρεται στη φλεγμονή του παγκρέατος. Οι ετικέτες για τα φάρμακα περιλαμβάνουν ήδη προειδοποιήσεις για παγκρεατίτιδα και ορισμένους τύπους απόφραξης του εντέρου.
Οι ερευνητές εξέτασαν ειδικά τη σεμαγλουτίδη, το δραστικό συστατικό που χρησιμοποιείται στα Wegovy και Ozempic - και ένα άλλο GLP-1 που ονομάζεται λιραγλουτίδη έναντι μιας άλλης θεραπείας απώλειας βάρους που ονομάζεται βουπροπιόνη-ναλτρεξόνη, η οποία λειτουργεί διαφορετικά για να βοηθήσει τους ασθενείς να χάσουν βάρος. Το Wegovy έχει εγκριθεί ειδικά για απώλεια βάρους στις ΗΠΑ, ενώ το Ozempic είναι εγκεκριμένο μόνο για τον διαβήτη.
Η συγκεκριμένη έρευνα είναι η πρώτη μεγάλη μελέτη σε επίπεδο πληθυσμού που εξετάζει τον κίνδυνο σοβαρών παθήσεων του στομάχου σε μη διαβητικούς ασθενείς που χρησιμοποιούν ειδικά GLP-1 για απώλεια βάρους. Προηγούμενες μελέτες έχουν υπογραμμίσει τον κίνδυνο αυτών των καταστάσεων σε διαβητικούς ασθενείς που λαμβάνουν GLP-1, σύμφωνα με τους ερευνητές. Τα άτομα με διαβήτη διατρέχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν παράλυση στομάχου και παγκρεατίτιδα συνολικά, ακόμη και χωρίς τις θεραπείες.
Αποτελέσματα έρευνας
Τα ευρήματα της μελέτης βασίζονται σε μια ανάλυση αρχείων ασφάλισης υγείας για περίπου 16 εκατομμύρια ασθενείς στις ΗΠΑ.
Οι ερευνητές εξέτασαν συγκεκριμένα άτομα με πρόσφατο ιστορικό παχυσαρκίας στα οποία είχαν συνταγογραφηθεί σεμαγλουτίδη ή λιραγλουτίδη μεταξύ 2006 και 2020. Απέκλεισαν εκείνους με διαβήτη ή ασθενείς στους οποίους είχε συνταγογραφηθεί άλλο φάρμακο για τον διαβήτη.
Στους περισσότερους ασθενείς στη μελέτη συνταγογραφήθηκε λιραγλουτίδη, αλλά οι ερευνητές είπαν ότι οι αυξημένοι κίνδυνοι που παρατήρησαν θα μπορούσαν να ισχύουν για ολόκληρη την κατηγορία φαρμάκων GLP-1.
Οι ερευνητές μέτρησαν τον ρυθμό με τον οποίο οι ασθενείς ανέπτυξαν τέσσερις διαφορετικές σοβαρές παθήσεις του στομάχου ενώ έπαιρναν σεμαγλουτίδη, λιραγλουτίδη και βουπροπιόνη-ναλτρεξόνη, οι οποίες είναι παράλυση στομάχου, παγκρεατίτιδα, απόφραξη του εντέρου και νόσος των χοληφόρων, μια ομάδα καταστάσεων που επηρεάζει τη χοληδόχο κύστη.
Περίπου 7 στους 1.000 ασθενείς παρουσίασαν παράλυση στομάχου κατά τη λήψη λιραγλουτίδης και σχεδόν 10 στους 1.000 ασθενείς εμφάνισαν αυτή την κατάσταση ενώ έπαιρναν σεμαγλουτίδη.
Σχεδόν 5 στους 1.000 ασθενείς εμφάνισαν παγκρεατίτιδα ενώ έπαιρναν σεμαγλουτίδη, ενώ περίπου 8 στους 1.000 ασθενείς εμφάνισαν αυτή την κατάσταση ενώ έπαιρναν λιραγλουτίδη.
Εν τω μεταξύ, περίπου 8 στους 1.000 ασθενείς εμφάνισαν απόφραξη του εντέρου κατά τη λήψη ενός από αυτά τα GLP-1.
Οι ερευνητές βρήκαν επίσης υψηλό ποσοστό χολικής νόσου σε ασθενείς που έπαιρναν είτε λιραγλουτίδη είτε σεμαγλουτίδη, αλλά είπαν ότι η διαφορά «δεν βρέθηκε να είναι στατιστικά σημαντική».
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι η μελέτη θα ενημερώσει τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης που συνταγογραφούν GLP-1 σχετικά με τα πιθανά μειονεκτήματα της λήψης των συγκεκριμένων φαρμάκων. «Είμαστε όλοι μεγάλοι υποστηρικτές της ενημερωμένης συναίνεσης των ασθενών», τονίζουν συμπερασματικά οι ερευνητές.
