Σήμερα η οστρακιά σπάνια προκαλεί σοβαρά συμπτώματα, αν και κατά το παρελθόν ήταν πολύ πιο θανατηφόρα. Ωστόσο, σε σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να είναι θανατηφόρα. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν τα βακτήρια φτάσουν στην κυκλοφορία του αίματος προκαλώντας μία θανατηφόρα επεμβατική ασθένεια που ονομάζεται iGAS. Ο καθένας μπορεί να κολλήσει οστρακιά, αλλά πιο συχνά επηρεάζει τα παιδιά κάτω των 10 ετών.
Συμπτώματα
Τι θα πρέπει να προσέξετε:
- Αν ο λαιμός είναι ερεθισμένος
- Μία λοίμωξη του δέρματος, συμπεριλαμβανομένων των φυσαλίδων ή του κηρίου
- Ένα μεγάλο κνησμώδες ροζ ή κόκκινο εξάνθημα στο δέρμα
Αν έχετε
- Πονοκέφαλο
- Πυρετό
- Κοκκινισμένα μάγουλα
- Πρησμένη γλώσσα
- Πρησμένους αδένες στο λαιμό
- Απώλεια όρεξης
- Ναυτία ή έμετο
- Κόκκινες γραμμές στις πτυχές του σώματος, όπως η μασχάλη, που μπορεί να διαρκέσουν μερικές μέρες μετά την αποχώρηση του εξανθήματος
- Μια λευκή επικάλυψη στη γλώσσα, η οποία ξεφλουδίζει λίγες μέρες αργότερα αφήνοντας τη γλώσσα κόκκινη και πρησμένη
Πώς μεταδίδεται η οστρακιά
Η οστρακιά μεταδίδεται μέσω σταγονιδίων από κάποι άτομο που πάσχει από στρεπτοκοκκική αμυγδαλίτιδα ή από είσοδο του παθογόνου μέσω του δέρματος μετά από χειρουργείο ή τραύμα. Εκδηλώνεται μέσα σε 72 ώρες από τη στιγμή της μόλυνσης και συνεχίζει να είναι μεταδοτική μέχρι τις 2-3 πρώτες ημέρες από τη στιγμή της χορήγησης αντιβίωσης.
Διάγνωση της οστρακιάς
Η διάγνωση γίνεται μέσα από αιματολογικές εξετάσεις και καλλιέργεια φαρυγγικού επιχρίσματος.
Πώς αντιμετωπίζεται η οστρακιά
Για την αντιμετώπισή της συνιστάται η άμεση χορήγηση αντιβιοτικής αγωγής, και ταυτόχρονη λήψη ενός στοματικού αντισηπτικού διαλύματος. Επίσης, συνιστάται λήψη άφθονων υγρών, καλή υγιεινή των χεριών και ανάπαυση του ασθενούς.
Επιπλοκές
Αν δεν διαγνωστεί και θεραπευθεί εγκαίρως υπάρχει κίνδυνος λοίμωξης των λεμφαδένων, ωτίτιδας, παραρρινοκολπίτιδας ή ακόμη και μηνιγγίτιδας, ενδοκαρδίτιδας, πνευμονίας, ιγμορίτιδας, οστεομυελίτιδας, ρευματικού πυρετού ή οξείας σπειραματονεφρίτιδας.
Πρόληψη
Εκτός από την έγκαιρη λήψη της θεραπευτικής αγωγής, η καλή υγιεινή, αλλά και η απομόνωση του ασθενούς τουλάχιστον για 3 μέρες μετά την αρχή της θεραπείας του είναι ουσιαστικής σημασίας.