Η Beandri Booysen, γνωστή για τη ζωντάνια και την αισιοδοξία που μοιραζόταν στα βίντεό της μέσω TikTok, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 19 ετών. Η νεαρή, που έπασχε από τη σπάνια ασθένεια της προγηρίας, είχε καταφέρει να εμπνεύσει χιλιάδες ανθρώπους, συγκεντρώνοντας πάνω από 269.200 ακόλουθους στην πλατφόρμα.
Τι είναι η προγηρία;
Η Beandri έπασχε από το σύνδρομο Hutchinson-Gilford, μια ασθένεια που επιταχύνει τη γήρανση των παιδιών με ρυθμό οκτώ έως δέκα φορές ταχύτερο από το φυσιολογικό. Αν και οι γιατροί δεν της έδιναν ελπίδες να ζήσει πέρα από τα 14 χρόνια, η ίδια κατάφερε να διαψεύσει τις προβλέψεις και έγινε σύμβολο δύναμης και αισιοδοξίας.
Πριν από δύο μήνες, η Beandri, που ζύγιζε μόλις 12 κιλά, υπεβλήθη σε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς. Η ανάρρωσή της εξελισσόταν καλά, και η ίδια ανυπομονούσε να περάσει τα Χριστούγεννα με την οικογένειά της.
Η προγηρία είναι εξαιρετικά σπάνια, καθώς επηρεάζει περίπου ένα στα 4 εκατομμύρια παιδιά. Η Beandri ήταν μία από τους 200 γνωστούς πάσχοντες παγκοσμίως και η τελευταία στη Νότια Αφρική που έχασε τη μάχη με την ασθένεια. Είχε επίσης αναπτύξει στενή φιλία με τον Ontlametse Phalatse, τον μοναδικό μαύρο πάσχοντα από την ασθένεια στη Νότια Αφρική, ο οποίος είχε πεθάνει ένα χρόνο νωρίτερα σε ηλικία 18 ετών.
Η μητέρα της, Bea, ανακοίνωσε την απώλεια της κόρης της μέσω της σελίδας της Beandri στο Facebook, ευχαριστώντας όσους την υποστήριξαν και την αγάπησαν.
Απόσπασμα από πρόσφατη συνέντευξή της:
«Ζω με την προγηρία από τη γέννησή μου και έχω μάθει να αντιμετωπίζω τις προκλήσεις της ζωής, συμπεριλαμβανομένων των χειρουργικών επεμβάσεων. Η οικογένειά μου με ανέθρεψε ως ένα "φυσιολογικό" παιδί, κάτι που μου έδωσε τη δύναμη να μη νιώθω διαφορετική. Αυτό με βοήθησε να γίνω ο άνθρωπος που είμαι σήμερα».
Στη συνέχεια, ανέφερε ότι χρησιμοποιεί την πλατφόρμα του TikTok για να εμπνέει τους ακολούθους της, προωθώντας τη θετικότητα και την αποδοχή της διαφορετικότητας.
«Θέλω να ευαισθητοποιήσω τον κόσμο για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, να δείξω πως όλοι είμαστε μοναδικοί και να προσφέρω δύναμη και ελπίδα όπου μπορώ».
