Η Emma Heming Willis, σύζυγος του Bruce Willis, αποκάλυψε ότι αρχικά οι δυσκολίες που εμφάνιζε ο ηθοποιός με τη γλώσσα θεωρήθηκαν απλώς μια επιστροφή στον παιδικό του τραυλισμό. Σε συνέντευξή της στο περιοδικό Town & Country, ανέφερε: «Ο Bruce είχε έντονο τραυλισμό όταν ήταν παιδί. Όταν πήγε στο κολέγιο, ένας καθηγητής θεάτρου του είπε: “Έχω κάτι που θα σε βοηθήσει”», και έτσι ξεκίνησε να ασχολείται με την υποκριτική, καθώς διαπίστωσε ότι μπορούσε να αποστηθίζει τις ατάκες του χωρίς να τραυλίζει.

«Ο Bruce πάντα τραύλιζε, αλλά το έκρυβε καλά», εξήγησε η Heming Willis. Γι’ αυτό, όταν άρχισε να έχει γλωσσικές δυσκολίες, θεωρήθηκε ότι ο παιδικός του τραυλισμός είχε απλώς επιστρέψει. «Ούτε που θα μου περνούσε από το μυαλό ότι μπορεί να επρόκειτο για άνοια, ειδικά σε έναν τόσο νέο άνθρωπο», πρόσθεσε.

Γνώμες των ειδικών για την κατάσταση του Bruce Willis

Η λογοθεραπεύτρια Stephanie Jeret, ιδρύτρια του Speak with Stephanie, εξηγεί ότι ο τραυλισμός συνήθως δεν σχετίζεται άμεσα με τη μετωποκροταφική άνοια, η οποία κυρίως επηρεάζει την κατανόηση και χρήση της γλώσσας. Η Jeret υποθέτει ότι ο Bruce Willis ίσως είχε αναπτύξει στρατηγικές για να διαχειρίζεται το τραυλισμό του από την παιδική ηλικία, αλλά η άνοια μπορεί να προκάλεσε υποχώρηση των γλωσσικών του δεξιοτήτων, εμφανίζοντας έτσι τον τραυλισμό ως σύμπτωμα αυτής της έκπτωσης και όχι άμεσα ως αποτέλεσμα της ίδιας της νόσου.

Ο νευροψυχολόγος Jason Krellman, PhD, από το Ιατρικό Κέντρο Irving του Πανεπιστημίου Κολούμπια, συμφωνεί με την Jeret, σημειώνοντας ότι ο τραυλισμός από μόνος του δεν θεωρείται σύνηθες αρχικό σύμπτωμα. Ωστόσο, μπορεί να εμφανιστεί ως απόρροια άλλων πρώιμων αλλαγών, όπως οι δυσκολίες στην επιλογή των λέξεων και στη δημιουργία προτάσεων ή στην φυσική εκφορά του λόγου.

Ο Krellman εξηγεί ότι στην έναρξη της μετωποκροταφικής άνοιας, συχνά παρατηρούνται μεταβολές στην προσωπικότητα και συμπεριφορά, δυσκολίες στη γλώσσα και σε ορισμένες περιπτώσεις, προβλήματα κινητικότητας. «Μπορεί οι ασθενείς να αποσύρονται κοινωνικά, να γίνονται παρορμητικοί ή άκαμπτοι, να εμφανίζουν ακατάλληλες κοινωνικές συμπεριφορές, να δυσκολεύονται να βρουν λέξεις ή να κατανοούν τη γλώσσα», εξηγεί ο Krellman, προσθέτοντας ότι κάποιοι μπορεί να εμφανίσουν σπασμούς, τρόμο ή αδυναμία.