Τι είναι το σύνδρομο Ράιτερ: Τα συμπτώματα και πώς μπορείτε να το αντιμετωπίσετε

Δευτέρα, 05/02/2024 - 19:51

Το σύνδρομο Ράιτερ είναι ένα σεξουαλικό μεταδιδόμενο νόσημα.

Το σύνδρομο Ράιτερ (Reiter) είναι μια πάθηση που αφορά τα μάτια προκαλώντας επιπεφυκίτιδα ή/και ραγοειδίτιδα, τις αρθρώσεις προκαλώντας αντιδραστική αρθρίτιδα, την ουρήθρα και, σπανιότερα, επίσης το δέρμα, προκαλώντας βλάβες στο δέρμα.

Ορισμένες από τις προσβεβλημένες περιοχές μπορεί να παρουσιάσουν οίδημα και φλεγμονή και αυτό είναι συνήθως απάντηση σε άλλες λοιμώξεις που υπάρχουν στον οργανισμό.

Το σύνδρομο αυτό εμφανίζεται συχνότερα σε άνδρες ηλικίας κάτω των 40 ετών.

Αιτίες

Η ακριβής προέλευση αυτής της νόσου είναι άγνωστη, αλλά τα ακόλουθα μπορούν να θεωρηθούν ως πιθανές αιτίες:

Μπορεί να ακολουθήσει μόλυνση της ουρήθρας που προκαλείται από σεξουαλική επαφή χωρίς προφυλάξεις. Θεωρείται δευτερογενές σύνδρομο ασθενειών όπως τα χλαμύδια.
Μπορεί να προέρχεται από εντερική λοίμωξη που προκαλείται από τροφική δηλητηρίαση. Σε αυτή την περίπτωση, εμφανίζεται ως δευτεροπαθής κατάσταση σε ασθένειες όπως η λοίμωξη Shigella (που προκαλείται από ένα βακτήριο που προσβάλλει το έντερο) ή η σαλμονέλωση.
Γενετικά, ένα άτομο μπορεί να είναι πιο επιρρεπές στην πάθηση από άλλα, ιδίως σε περιπτώσεις όπου ένα μέλος της οικογένειας έχει υποφέρει στο παρελθόν από το σύνδρομο.

Σε γενικές γραμμές, είναι σπάνιο σε μικρά παιδιά, αλλά μπορεί να εμφανιστεί σε εφήβους.

Συμπτώματα

Μεταξύ των χαρακτηριστικών συμπτωμάτων του συνδρόμου Reiter, τα συμπτώματα από το ουροποιητικό είναι αυτά που εμφανίζονται κατά τις πρώτες ημέρες ή εβδομάδες μετά την έναρξη της λοίμωξης και χαρακτηρίζονται από:

Πόνο ή δυσκολία κατά την ούρηση, που προκαλεί ουρηθρικό έκκριμα στους άνδρες και τραχηλίτιδα στις γυναίκες. Επιπλέον, μπορεί να υπάρχει κυστίτιδα, αιματουρία και πρωκτίτιδα.
Ο πόνος στην άκρη του πέους, το ρίγος ή η αυξημένη συχνότητα ούρησης είναι συνήθης.
Χαμηλού βαθμού πυρετός και κάψιμο ή ερυθρότητα του οφθαλμού (επιπεφυκίτιδα) μπορεί επίσης να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια των επόμενων εβδομάδων.

Όσον αφορά τα συμπτώματα που επηρεάζουν τις αρθρώσεις του ασθενούς, αυτά περιλαμβάνουν:

Πόνος στις φτέρνες ή στον αχίλλειο τένοντα.
Δυσφορία στις αρθρώσεις που φέρουν βάρος, όπως το ισχίο, το γόνατο, ο αστράγαλος ή η οσφυϊκή περιοχή.

Επιπλέον, οι ασθενείς συχνά αναφέρουν πόνο στη μία πλευρά του σώματος ή σε περισσότερες από μία αρθρώσεις.

Από την άλλη πλευρά, ορισμένοι άνθρωποι έχουν επίσης περιγράψει μη επώδυνα έλκη στον βλεννογόνο του στόματος, στη γλώσσα, στον ουρανίσκο, στα χείλη ή στη βάλανο του πέους. Άλλα συνήθη συμπτώματα είναι η απώλεια βάρους, η έλλειψη όρεξης ή η κόπωση.

Πρόληψη

Οι μέθοδοι πρόληψης για αυτή τη νόσο είναι οι εξής:

Αποφύγετε τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις, είτε με αποχή είτε με ασφαλές σεξ.
Συνιστάται να εξετάζονται οι ασθενείς για χλαμύδια ή άλλες παρόμοιες λοιμώξεις για να αποφευχθεί ο εκφυλισμός τους σε σύνδρομο Reiter.
Πλένετε τα χέρια σας πριν από την κατανάλωση ή το μαγείρεμα φαγητού.
Να τρώτε τρόφιμα που είναι αρκετά ασφαλή για την πρόληψη εντερικών λοιμώξεων.
Αποφυγή της δυσκαμψίας των μυών και των αρθρώσεων με συνεχή σωματική δραστηριότητα.

Τύποι

Επί του παρόντος, δεν υπάρχει ταξινόμηση αυτού του συνδρόμου.

Διάγνωση

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένες εξετάσεις που να είναι διαθέσιμες στους ειδικούς για τη διάγνωση αυτού του συνδρόμου. Ωστόσο, οι εξετάσεις που θα βοηθήσουν στην επιβεβαίωση του συνδρόμου περιλαμβάνουν την ανάλυση των παραγόντων κινδύνου, το πιθανό ιστορικό σεξουαλικώς μεταδιδόμενων λοιμώξεων του ασθενούς και τη φυσική εξέταση που δείχνει σημεία επιπεφυκίτιδας ή δερματικών ελκών.

Για να ολοκληρωθεί η διάγνωση, ο ειδικός θα εκτελέσει τις ακόλουθες εξετάσεις:

HLA-B27 αντιγόνο: Πρόκειται για μια εξέταση αίματος που χρησιμοποιείται για την αναζήτηση μιας συγκεκριμένης πρωτεΐνης που βρίσκεται στην επιφάνεια των λευκών αιμοσφαιρίων και βοηθά το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού να διακρίνει μεταξύ των δικών του κυττάρων και πιθανών ξένων ουσιών.
Ακτίνες Χ των αρθρώσεων: Γόνατο, ώμος, ισχίο, καρπός ή οποιαδήποτε προσβεβλημένη άρθρωση.
Ανάλυση ούρων.
Ρυθμός καθίζησης ερυθροκυττάρων (ESR): Αυτό μετρά τον βαθμό φλεγμονής σε ορισμένες περιοχές του σώματος.

Θεραπείες

Η θεραπεία αυτής της λοίμωξης βασίζεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων που προκαλεί. Ως εκ τούτου, ο ειδικός πρέπει πρώτα απ' όλα να λάβει υπόψη του τη φλεγμονή των αρθρώσεων της διαδικασίας και την πρόληψη των κρίσεων αρθρίτιδας.

Κατά κανόνα, στον ασθενή συνταγογραφείται ανάπαυση για όσο διάστημα υπάρχει φλεγμονή των αρθρώσεων. Εάν αυτό συμβαίνει στο γόνατο, συνήθως συνιστώνται στη συνέχεια πατερίτσες και φυσιοθεραπεία για την πλήρη αποκατάσταση της κινητικότητας.

Εάν προκαλείται από σεξουαλικά μεταδιδόμενη λοίμωξη, όπως τα χλαμύδια, ο ασθενής θα υποβληθεί σε θεραπεία με αντιβιοτικά.

Επιπλέον, ο ειδικός θα συνταγογραφήσει αντιφλεγμονώδη φάρμακα και παυσίπονα. Η θεραπεία με κορτικοστεροειδή ενδείκνυται μόνο εάν η φλεγμονή επιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Τέλος, στην περίπτωση της επιπεφυκίτιδας, δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία, εκτός εάν αναπτυχθούν επιπλοκές και γίνει σοβαρότερο οφθαλμολογικό πρόβλημα.