Ο 11χρονος Άρθουρ, που πάσχει από καρκίνο του αίματος είναι ένας από τους πρώτους που δοκίμασαν τη νέα φαρμακευτική αγωγή, στο νοσοκομείο Great Ormond Street του Λονδίνου, όπως μεταδίδει το BBC.
Η οικογένειά του εμφανίζεται αισιόδοξη με την νέα θεραπεία, αφού όπως λένε οι γονείς του, λειτούργησε χωρίς να κάνει τον Άρθουρ να αισθάνεται πολύ πιο άρρωστος. Και επειδή μπορεί να εφαρμοστεί όχι μόνο στο νοσοκομείο αλλά οπουδήποτε, αυτό έκανε τον μικρό να περνάει περισσότερο χρόνο στο σπίτι με την οικογένειά του.
Για τον Άρθουρ, το μπλινατουμομάμπ ή μπλίνα (blinatumomab or blina) ήταν η μόνη πραγματική επιλογή, αφού η χημειοθεραπεία του απέτυχε να καθαρίσει όλο τον καρκίνο του και τον είχε αφήσει πολύ αδύναμο.
Το Blina έχει ήδη άδεια για τη θεραπεία ενηλίκων με καρκίνο και οι ειδικοί ελπίζουν να δείξουν ότι μπορεί να βοηθήσει με ασφάλεια και τα παιδιά. Περίπου 20 κέντρα σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιούν τη θεραπεία εκτός ετικέτας για παιδιά με οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία Β-κυττάρων (B-ALL). Το φάρμακο είναι μια ανοσοθεραπεία που αναζητά καρκινικά κύτταρα, ώστε το ανοσοποιητικό σύστημα του ίδιου του οργανισμού να τα αναγνωρίσει και να τα καταστρέψει. Και αυτό το «κυνήγι θανάτου» είναι ακριβώς στοχευμένο αφού τα υγιή κύτταρα είναι ανέγγιχτα, σε αντίθεση με τη χημειοθεραπεία.
Το Blina έρχεται σε μια σακούλα υγρού που χορηγείται μέσω ενός λεπτού πλαστικού σωλήνα που παραμένει σε μια φλέβα στο χέρι του ασθενούς για πολλούς μήνες. Μια αντλία που λειτουργεί με μπαταρία ελέγχει πόσο γρήγορα το φάρμακο εισέρχεται στην κυκλοφορία του αίματος - μια σακούλα μπορεί να διαρκέσει μέρες. Όλο το κιτ μπορεί να μεταφερθεί σε ένα σακίδιο μικρότερο από ένα σχολικό βιβλίο μεγέθους Α4, καθιστώντας το πλήρως φορητό. Για τον Άρθουρ, αυτό σήμαινε ότι μπορούσε να ασχολείται με δραστηριότητες που του αρέσουν όσο γινόταν η θεραπεία. Και σε αντίθεση με την εντατική του χημειοθεραπεία, που ούτως ή άλλως είχε σταματήσει να λειτουργεί, δεν τον έκανε πολύ αδύναμο για να απολαύσει τις μέρες του.
Όπως και άλλοι ασθενείς στους οποίους χορηγήθηκε το blina, στον Άρθουρ δόθηκε φαρμακευτική αγωγή για να μειώσει την πιθανότητα σοβαρών αντιδράσεων ή παρενεργειών πριν ξεκινήσει η έγχυσή του. Στην αρχή, είχε μερικές κρίσεις πυρετού και έπρεπε να μείνει στο νοσοκομείο για παρακολούθηση. Λίγο αργότερα όμως μπόρεσε να πάει σπίτι του. Το σακίδιο έμενε με τον Άρθουρ συνεχώς, ακόμη και στο κρεβάτι και παρόλο που η αντλία κάνει θόρυβο, μπόρεσε να έχει έναν αξιοπρεπή ύπνο.
