Ο Κυριάκος Μητσοτάκης συναντήθηκε σήμερα το πρωί στο υπουργείο Υγείας με τον υπουργό Υγείας, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, την αναπληρώτρια υπουργό Υγείας, Ειρήνη Αγαπηδάκη, τους δύο υφυπουργούς Μάριο Θεμιστοκλέους και Δημήτρη Βαρτζόπουλο και τον γενικό γραμματέα Υπηρεσιών Υγείας, Ιωάννη Κωτσιόπουλο.
Μεταξύ άλλων, ο πρωθυπουργός ζήτησε την άμεση απόφαση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) για την δημιουργία μικτών πληρωμάτων του ΕΚΑΒ, με τη συνδρομή των Ενόπλων Δυνάμεων και του Πυροσβεστικού Σώματος. Συγκεριμένα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε ότι «το στοίχημα της Υγείας θα το κερδίσουμε όλοι μαζί», προσθέτοντας ότι «οι πολίτες πρέπει να δουν άμεσα το έργο της αναβάθμισης των υπηρεσιών υγείας με τη στήριξη του Ταμείου Ανάκαμψης», αλλά και ειδικότερα και την κτιριακή αναβάθμιση των νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας όλης της χώρας.
Με αφορμή την παραπάνω συνάντηση στο Υπουργείο Υγείας, ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ Μιχάλης Γιαννάκος διερωτάται «πως θα σταματήσει ο κατήφορος της δημόσιας υγείας;» για να συμπληρώσει ότι «τα τελευταία τραγικά γεγονότα, το ένα μετά το άλλο αναγκάζουν κυβέρνηση και αντιπολίτευση να ασχολούνται κατά προτεραιότητα με τα προβλήματα της Δημόσιας Υγείας. Περάσαμε όμως δύσκολα τρία χρόνια με τη πανδημία ασθενείς και προσωπικό και παρ' ότι απεδείχθη ο ανεκτίμητος και αναντικατάστατος ρόλος του ΕΣΥ, χάσαμε τα τρία αυτά χρόνια μία μοναδική ευκαιρία αναγέννησης του ΕΣΥ. Μας δώρισαν υπερσύχρονο εξοπλισμό και δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε. Η λίστα αναμονής για διαγνωστικές εξετάσεις σε πολλά νοσοκομεία υπερβαίνει το ένα έτος».
Ο κ. Γιαννάκος τονίζει επίσης «κάλλιο αργά παρά ποτέ θα λέγαμε σήμερα για της επίσκεψη του πρωθυπουργού στο Υπουργείο Υγείας. Για να σταματήσει όμως ο λειτουργικός κατήφορος του ΕΣΥ που ξεκίνησε από τη πρώτη ημέρα των μνημονίων με τη περικοπή δαπανών, προσωπικού και μισθών θα πρέπει να γίνουν άμεσες και ουσιαστικές παρεμβάσεις».
Ποιες είναι αυτές; Σύμφωνα με τον κ. Γιαννάκο θα πρέπει «να σταματήσει κάθε σκέψη για ιδιωτικοποίηση. Στη χώρα μας το 40% των συνολικών δαπανών είναι ιδιωτικές δαπάνες υγείας είτε μέσω συμμετοχής στη δαπάνη είτε με απ' ευθείας πληρωμές από τις τσέπες των ασθενών. Σήμερα δύο νοσοκομεία στο ΕΣΥ λειτουργούν με ιδιωτικό νομικό καθεστώς με τις ίδιες ακριβώς παθογένειες».
Η κατάσταση στα νοσοκομεία της χώρας
Σύμφωνα με τον κ. Γιαννάκο, στην παρακάτω κατάσταση βρίσκονται τα νοσοκομεία της χώρας:
- Το Παπαγεωργίου ΝΠΙΔ με σημαντικές ελλείψεις προσωπικού, πολύωρες αναμονές των ασθενών στα επείγοντα, τρία χρόνια λίστα αναμονής για τακτικό χειρουργείο.
- Το Νοσοκομείο Σαντορίνης ως μονομετοχική ΑΕ του δημοσίου που εδώ και πολύ καιρό δεν υπάρχει παθολόγος, πνευμονολόγος, μικροβιολόγος, αναισθησιολόγος.
Τι χρειάζεται το ΕΣΥ
«Χρειαζόμαστε ισχυρό δημόσιο ΕΣΥ με αύξηση των δημοσίων δαπανών για την υγεία. Με 5% που είναι σήμερα όλοι γνωρίζουν ότι δεν φτιάχνει. Ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 7,5% δημόσιες δαπάνες υγείας. Το ΕΣΥ χρειάζεται ενίσχυση σε προσωπικό. 45.000 είναι οι κενές οργανικές θέσεις στα νοσοκομεία και υπηρετούν 20.000 συμβασιούχοι. Θα πρέπει άμεσα να μονιμοποιηθούν όπως είναι η δέσμευση της κυβέρνησης και να προσληφθούν 20.000 μόνιμοι υπάλληλοι όλων των ειδικοτήτων. Να είναι σύντομος ο χρόνος επιλογής από το ΑΣΕΠ του προσωπικού και όχι όπως τώρα πέντε χρόνια. Να μην γίνεται ανακύκλωση του υπηρετούντος προσωπικού με τους συμβασιούχους να καταλαμβανουν μέσω προκηρύξεων θέσεις μόνιμων. Για να συμβεί αυτό πρέπει επιτέλους η πολιτεία να είναι ειλικρινής με το υγειονομικό προσωπικό και να τους ανταμείβει ανάλογα της προσφοράς» σημειώνει ο κ. Γιαννάκος.
«Δεν πάει να δουλέψει ο γιατρός με 1.850 ευρώ το μήνα, ο νοσηλευτής και διασώστης με 800 ευρώ το μήνα, ο τραυματιοφορέας με 650 ευρώ το μήνα σε περιφερειακό νοσοκομείο, κεντρο υγείας, ΕΚΑΒ, μακριά από το τόπο πατρικής κατοικίας. Δεν επιτρέπεται να μην είμαστε ενταγμένοι στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα με το θετικό πόρισμα της επιτροπής Μπεχρακη που σύστησε η κυβέρνηση να βρίσκεται δυόμιση ετη στα συρτάρια του υπουργείου Εργασίας.
Δεν επιτρέπεται να γυρίζουν πίσω οι εργολάβοι στις υπηρεσίες στήριξης (καθαριότητα, φύλαξη, εστίαση) και να απολύονται σταδιακά 6.000 συμβασιούχοι με ενεργείς συμβάσεις. Εργολάβοι που στοιχίζουν τα διπλά χρήματα για το δημόσιο και επαναφέρουν τον εργασιακό μεσαίωνα.
Γι' αυτά αντιμετωπίζουμε αυτή τη κατάσταση με τις τραγικές ελλείψεις στα περιφερειακά νοσοκομεία της νησιωτικής και ηπειρωτικής χώρας. Προτιμούν οι επαγγελματίες υγείας να πάνε Κύπρο ή σε άλλες χώρες με πολλαπλάσια χρήματα και παροχές. Τα ράντζα δεν λύνονται με διοικητικά μέτρα.
Έχουμε λιγότερες νοσοκομειακές κλίνες από όσες χρειαζόμαστε. Στη χώρα μας λειτουργούν 3,5 νοσοκομειακές κλίνες ανά 1.000 κατοίκους και ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι 5,3 νοσοκομειακές κλίνες ανα 1.000 κατοίκους. Εμείς κλείναμε νοσοκομεία τη περίοδο των μνημονίων οι άλλες χώρες λειτουργούσαν νέα.
Άλλος σημαντικός λόγος για τα ράντζα είναι η επισφαλής λειτουργία των περισσοτέρων περιφερειακών νοσοκομείων που λειτουργούν ως κέντρα διακομιδών προς τα νοσοκομεία της Αττικής και τα άλλα μεγάλα της περιφέρειας.
Η πρωτοβάθμια περίθαλψη κατέρευσε. Το διαπιστώνει κανείς με μια επίσκεψη στα επείγοντα νοσοκομείου σε εφημερεία. 10 ώρες αναμονή για εξέταση.
Ο θεσμός του προσωπικού γιατρού δεν προχώρησε. έχουν εγγραφεί 3.500 γιατροί ως προσωπικοί και μόνο 1.200 εξ αυτών ιδιώτες. Οι 2.300 γιατροί που είναι προσωπικοί και υπηρετούν σε κέντρα υγείας και άλλες μονάδες πρωτοβάθμιας περίθαλψης δεν προλαβαίνουν να κάνουν τον προσωπικό γιατρό. Εφημερεύουν στα κεντρα υγείας σε κοντινά νοσοκομεία, βλέπουν συνεχώς ασθενείς, κάνουν επισκέψεις κατ οίκον.
Εάν τεθούν όρια από τον ΕΟΠΥΥ στη λειτουργία του ιδιωτικού τομέα θα δηλώσουν συμμετοχή οι ιδιώτες γιατροί. Το ίδιο γίνεται και στα νοσοκομεία.
Προσπαθούν να προσλάβουν ιδιώτες γιατρούς με μπλοκάκι με περισσότερα χρήματα από τους γιατρούς του ΕΣΥ και δεν ανταποκρίνονται. Το 40% των χειρουργικών αιθουσών δεν λειτουργεί λόγω έλλειψης αναισθησιολόγων και νοσηλευτών.
Για παράδειγμα στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης είναι ανεπτυγμένες 70 αίθουσες χειρουργείων και λειτουργούν οι 43. Στο Αττικό από τις 14 αίθουσες χειρουργείων λειτουργούς οι 7. Γι αυτό και οι αναμονές για χειρουργείο ξεπερνάνε τα δύο έτη.
Τι χρειάζεται λοιπόν το ΕΣΥ. Χρήματα, προσωπικό, μονιμοποίηση συμβασιούχων, ικανές διοικήσεις, αξιοκρατία στην επιλογή προϊσταμένων που τώρα δεν υπάρχει σε πολλά νοσοκομεία, αύξηση μισθών, ειλικρίνεια προς τους υγειονομικούς, ένταξη στα βαρέα και ανθιυγιεινά» καταλήγει ο κ. Γιαννάκος.
