Τα φάρμακα για την παχυσαρκία και τον διαβήτη όπως το Ozempic και το Mounjaro θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε επιπλοκές από την αναισθησία κατά τη διάρκεια χειρουργικής επέμβασης, σύμφωνα με μία νέα μελέτη. Η έρευνα διαπίστωσε ότι οι ασθενείς που έπαιρναν αυτά τα φάρμακα είχαν περισσότερες πιθανότητες να έχουν τροφή και υγρά στο στομάχι τους από εκείνους που δεν τα έπαιρναν. Το γαστρικό περιεχόμενο είναι ένας γνωστός παράγοντας κινδύνου για τον κίνδυνο πνευμονικής εισρόφησης.

Πιο συγκεκριμένα, η έρευνα που δημοσιεύτηκε αυτήν την εβδομάδα στο περιοδικό JAMA διαπίστωσε ότι οι ασθενείς που τους χορηγήθηκε GLP-1 RA ήταν πιο πιθανό να έχουν υπολειπόμενο γαστρικό περιεχόμενο - στερεά και υγρά στο στομάχι - κατά τη διάρκεια χειρουργικών επεμβάσεων, σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την εισρόφηση ενώ ήταν υπό αναισθησία.

Η πνευμονική εισρόφηση είναι όταν η τροφή, το περιεχόμενο του στομάχου ή άλλες ξένες ουσίες εισέρχονται στους πνεύμονες και τους αεραγωγούς. Αν και δεν είναι πάντα σοβαρή, μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, όπως μόλυνση, πνευμονία εισρόφησης και θάνατο.

Τα GLP-1 RAs, που περιλαμβάνουν επώνυμα φάρμακα όπως το Ozempic (σεμαγλουτίδη) και το Zepbound (τιρζεπατίδη), λειτουργούν προσομοιώνοντας μια ορμόνη που εκκρίνεται στο έντερο και επιβραδύνει την πέψη, αυξάνει την ινσουλίνη και προάγει τα αισθήματα κορεσμού στον εγκέφαλο. Μία από τις γνωστές επιδράσεις των φαρμάκων είναι η καθυστέρηση της γαστρικής εκκένωσης ή η επιβράδυνση του ρυθμού με τον οποίο η τροφή περνάει από το στομάχι.

Πριν από τη χειρουργική επέμβαση, οι ασθενείς καλούνται να μην φάνε προκειμένου να ελαχιστοποιηθεί η ποσότητα του περιεχομένου του στομάχου. Ωστόσο, λόγω των επιβραδυντικών επιδράσεων των GLP-1 RAs στην πέψη, οι συνήθεις συστάσεις μπορεί να μην είναι επαρκείς. Έτσι, οι χειρουργοί και οι αναισθησιολόγοι αναζητούν περισσότερα δεδομένα και σαφέστερες οδηγίες για τους ασθενείς που χρησιμοποιούν αυτά τα φάρμακα.

«Η ιδέα είναι ότι οι ασθενείς που είναι νηστικοί πριν από μια χειρουργική επέμβαση θα πρέπει να έχουν άδειο στομάχι, γιατί υπόκεινται σε αναισθησία. Αυτό που ελπίζουμε είναι να μην επαναφέρουν περιεχόμενο από το στομάχι στους πνεύμονές τους», δήλωσε στο Healthline ο Δρ Sudipta Sen, αναπληρωτής καθηγητής αναισθησιολογίας στο UTHealth Houston και πρώτος συγγραφέας της μελέτης. «Αλλά αυτή η συγκεκριμένη κατηγορία ασθενών που έπαιρναν αυτό το φάρμακο είχε πολύ υπολειπόμενο γαστρικό περιεχόμενο», είπε.

Πώς τα φάρμακα GLP-1 θα μπορούσαν να περιπλέξουν τις χειρουργικές επεμβάσεις

Ο Sen ηγήθηκε μιας μικρής μελέτης με 124 ασθενείς που θα έκαναν μία προγραμματισμένη, μη επείγουσα χειρουργική επέμβαση. Στους μισούς από τους ασθενείς συνταγογραφήθηκε GLP-1 RA, ενώ οι άλλοι μισοί (η ομάδα ελέγχου) δεν πήραν το φάρμακο. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν τα 56 έτη και κατά κύριο λόγο το 60% ήταν γυναίκες.

Χρησιμοποιώντας μία τεχνική γνωστή ως γαστρικό υπερηχογράφημα, οι ερευνητές μπόρεσαν να αξιολογήσουν το περιεχόμενο του στομάχου των ασθενών πριν από την αναισθησία. Το υπολειμματικό γαστρικό περιεχόμενο ορίστηκε ως τρεις διαφορετικοί τύποι περιεκτικότητας στο στομάχι: στερεά, παχύρρευστα υγρά ή περισσότερο από 1,5 ml/kg διαυγή υγρά.

Περισσότεροι από τους μισούς (56%) των ασθενών που χρησιμοποιούν GLP-1 RAs είχαν αυξημένες ποσότητες γαστρικού περιεχομένου σε σύγκριση με μόλις το 19% της ομάδας ελέγχου. Μετά από περαιτέρω στατιστική ανάλυση, η μελέτη δείχνει ότι τα RAs GLP-1 σχετίζονται με 30% αυξημένη πιθανότητα υπολειπόμενου γαστρικού περιεχομένου σε σχέση με την ομάδα ελέγχου.

«Αυτή η μελέτη αντιμετωπίζει σίγουρα ένα επίκαιρο ζήτημα, επειδή αυτά τα φάρμακα χρησιμοποιούνται πολύ περισσότερο τώρα. Όσον αφορά τους εμάς χειρουργούς, δεν ξέρουμε τι να κάνουμε με αυτά τα… φάρμακα», είπε στο Healthline η Δρ. Cindy Kin, αναπληρώτρια καθηγήτρια χειρουργικής στο Stanford Medicine.